گیم‌پلی بازی فیفا چند سالی است که دچار تکرار غیرارادی شده چون اساسا تکامل در شیوه بازی در قریب به 10 سال اخیر، قطره‌چکانی اما واضح بوده است. از تغییرات حالت‌های قابل بازی که بگذریم، FIFA 21 تلاش کرده بیش از پیش، تماشای بازی‌های فوتبال از تلویزیون را برای بازی‌کننده تداعی کند. از طرف دیگر، این بازی که مدام در پی واقع‌گرایی بیشتر بوده، این بار برای تحقق این مهم به ساده‌سازی مکانیک‌های حرفه‌ای‌تر روی آورده است. بازی در مجموع دستخوش تغییرات زیادی نشده اما تجربه آن نشان می‌دهد که در مسیر زوال با سرعت بیشتری حرکت می‌کند تا شاید روزهای خوب FIFA و الکترونیک آرتز به غروبی خودخواسته نزدیک شوند. در ادامه به بررسی دو نسخه پلی استیشن 4 و پلی استیشن 5 بازی FIFA 21 خواهیم پرداخت.
![]()
بررسی بازی FIFA 21 در پلی استیشن 4
چنان‌چه بازی‌های قبلی مجموعه فیفا را تجربه کرده باشید، FIFA 21 چیز چندان جدیدی برای ارائه ندارد. این بازی هم طبق سنت چندین ساله‌ی EA Sports در ساختن بازی‌های ورزشی، بدون تغییری بنیادی و در ادامه بازی‌های قبلی منتشر شده است. در حالی که انتظاری هم از یک بازی ورزشی سالانه نمی‌رود، فیفا در سال‌های گذشته با درک کمبود در تغییرات جدی، اقدام به ایجاد بخش‌های جدید کرد. بازی فیفا 20 با بخش جدید Volta عرضه شد. در حالی که بخش داستانی سه ساله The Journey با فیفا 19 به پایان رسید. حالا در فیفا 21 ولتا بازگشته، اما داستانی از گذشته را دنبال نمی‌کند. فقط امسال به جای یک بخش جدید و جذاب، یک بخش تکراری است.
سوء تفاهم
گیم‌پلی نسخه نسل هشتم بازی فیفا 21 به یک سوء تفاهم تکنیکی شبیه است. این بازی همه‌ی آن‌چه برای یک بازی خوب بودن لازم است را دارد، اما از آن‌ها استفاده نمی‌کند. به ویژه از آن‌جا که فیفا 21 یک بازی میان‌نسلی محسوب می‌شود و تجربیات چند ساله‌ی فیفاهای نسل هشت را به دوش می‌کشد. یک تغییر بزرگ در آینده‌ای نزدیک در انتظار بازی‌های سری فیفا است، که بازی امسال را زیر سایه‌ی خود نگه داشته است. تغییرات FIFA 21 انگشت شمار و بیهوده هستند. شما در بازی با تغییر شیوه ضربات ایستگاهی مواجه می‌شوید. در حالی که سیستم Timed Finishing نیمه کاره رها شده است. در حالی که این ویژگی پس از معرفی در سال‌های قبل، پتانسیل بالایی برای تکامل داشت و می‌توانست به یکی از برگ‌های برنده فیفا در سرگرم کردن بازی‌کننده‌ها تبدیل بشود.
مکانیک‌های بازی از قابل اجرا بودن به سمت دسترسی پذیر بودن حرکت کرده‌اند. به این صورت که اگر یک ویژگی در بازی که در حالت پیش‌فرض با تنظیمات Assisted برای اجرا به حداقل‌هایی مثل زمان‌بندی دقیق و انتخاب جهت درست نیاز داشت، در حال حاضر تنها به یکی از این فاکتورها نیازمند است تا به شکلی مسحورکننده به نمایش در بیاید. هوش مصنوعی بازی در تمام موقعیت‌ها طبق یک پیش‌فرض عمل می‌کند و بازی در به اجرا در آوردن اغلب تاکتیک‌های ذهنی شما شکست می‌خورد. تعدادی پیش‌فرض برای تدافع و تهاجم در بازی وجود دارد.
پس از آن‌که با تیم مورد علاقه خود به پیش‌فرض مناسب دست پیدا کردید، دیگر تغییر تاکتیک، چیدمان بازیکن‌ها و اعمال تنظیمات به ظاهر حرفه‌ای احمقانه است. بیهوده است. چرا که بازی شما را در هیچ تنگنایی قرار نمی‌دهد که بخواهید دست به چنین کاری بزنید.
یک موقعیت حمله را در نظر بگیرید که در آن شما در یک سوم دفاعی تیم حریف صاحب توپ هستید و سه مدافع در مقابل شما حضور دارند. یک هم‌تیمی شما روی خط کنار شما حرکت می‌کند. انتخاب شما می‌تواند رساندن توپ به او پشت مدافعان حریف باشد (A). یک انتخاب دیگر می‌تواند پاس‌کاری منظم و رد شدن از سد مدافعان با تاکتیک یک و دو باشد (B). یک انتخاب دیگر شوت از راه دور (C) و یک انتخاب دیگر هم دریبل و حرکت انفرادی است (D).
هر کدام از این گزینه‌ها را که بخواهید می‌توانید امتحان کنید، البته که موفقیت در آن‌ها (رسیدن به گل) نیازمند حداقل‌هایی است. مثلا برای حرکت از کناره‌های زمین لازم است یک بازیکن سریع و دونده داشته باشید. یا برای استفاده از پاس‌های کوتاه و دور زدن مدافعان باید بازیکن‌های شما به اندازه کافی به هم نزدیک باشند، دقت کافی در پاس‌کاری را داشته باشند، خسته نباشند و شما هم پاس دادن را خوب بلد باشید. و الی آخر. اما برای موفقیت در سناریوی A کمترین زحمت و فکری لازم است. برای موفقیت در سناریوی B کمی زحمت بیشتری لازم دارید و البته باید مهارت داشته باشید. برای موفقیت در سناریوی C باید حتما مهارت کافی را داشته باشید و برای موفقیت در سناریوی D تقریبا همه‌ی این‌ها با هم. به علاوه این‌که حریف هم باید حتما از شما ضعیف‌تر باشد.
این ممکن است در نگاه اول چندان اتفاق بدی نباشد. حتا نتیجه آن در کوتاه مدت خوشایند هم هست. اما در درازمدت یک سم مهلک است.
اولا به این دلیل که هوش مصنوعی بازی خلاف تمام ادعاها هرگز خود را با سبک بازی (Play-style) شما تطبیق نمی‌دهد. و بعد به این خاطر که بازی ابدا تلاش نمی‌کند شما را از تکرار یک فرمول ثمربخش منع کند. پس در درازمدت، شما به استفاده از یکی از این سناریوها عادت می‌کنید که همیشه هم اجرای آن با موفقیت همراه است. پس بازی کردن شما تکراری می‌شود. بازی تکراری می‌شود. فوتبالی هم که تکراری شود، دیگر به درد نمی‌خورد. این اتفاق در هنگام بازی دو نفره یا چندنفره هم رخ می‌دهد، فقط شاید کمی دیرتر. چرا که در این زمان هم کنترل همه بازیکنان به دست بازی‌کننده نیست و اغلب حرکات را به ویژه در بخش دفاع، هوش مصنوعی برعهده دارد.
فیفا 21 به عنوان یک بازی برای مدتی کوتاه جلوه‌ای فوتبال واقعی است. همان جلوه‌ای که هنگام تماشای فوتبال از تلویزیون در معرض تماشا قرار می‌گیرد. اما در طولانی مدت به عنوان یک سرگرمی جدی و همیشگی یک سوء تفاهم است.
برگ‌های بازنده
در بازی FIFA 21 چند ایراد اساسی یافت می‌شود. اول از همه، و به عنوان یک نقطه ضعف عجیب برای سری فیفا، عدم لایسنس برخی از مهم‌ترین تیم‌های اروپا به چشم می‌خورد. به ویژه تیم یوونتوس که در اختیار بازی رقیب قرار گرفته است. پیش از این تنها لایسنس ورزشگاه‌ها در اختیار حریف قرار می‌گرفت. اما کونامی چند سالی است که تلاش می‌کند از همان راهی که EA سال‌ها به او و بازی شبیه ساز فوتبالش ضربه زده بود، حریف را تضعیف کند. این‌ها اما در کنار ایرادات فوتبالی بازی FIFA 21 چندان برجسته نیستند.
در حالی که همه چیز پیشرفت کرده است، از گرافیک، نورپردازی، انیمیشن حرکات و حتا نوع رفتار بازیکن‌ها در زمین، برخی چیزها دچار ضعف هم شده‌اند. تقریبا می‌توان گفت که بازی برنامه‌های تاکتیکی شما را نادیده می‌گیرد. در عوض نقشه‌های خودش را به سبک بازی شما تحمیل می‌کند. بدون شک تعداد زیادی از سبک‌های بازی فوتبال در این بازی قابل اجرا نیستند.
دفاع مطلق و ضد حمله اغلب نتیجه نمی‌دهد. ضعف در پرس از بالا و خسته شدن بازیکن‌ها حتا در تیم‌های قدرتمندی مثل لیورپول که به این سبک بازی مشهور هستند قابل اغماض نیست. هیچ تورنومنتی را نمی‌توانید با بردهای اقتصادی و کم‌گل به پایان برسانید. تاکتیک دفاع در میانه‌ی میدان و سپس انتقال توپ به جناحین اصلا تعریف نشده است. به همین سادگی، در FIFA 21 نمی‌توانید خیلی از سبک‌های فوتبال را شبیه‌سازی کنید.
پس از تغییر زاویه دوربین به مدت یکی دو سال این خرق عادت بالاخره برای فیفا عادی شده است. زاویه دوربین پیش‌فرض بازی با این‌که آن را تلویزیونی کرده و بازی را لذت‌بخش‌تر کرده است، هنوز ضعف‌هایی دارد که امیدوار بودیم در این نسخه از بازی برطرف شوند. دید بازی‌کننده همچنان محدود است و بازیکنان اغلب برای دستیابی به توپ در موقعیت‌های ضدحمله سریع دچار مشکل می‌شوند.
در کنار همه‌ی این‌ها تغییر ناامیدکننده گزارشگرهای بازی را قرار دهید. اگرچه «درک ری» در نوع خود یک گزارشگر درجه یک و حرفه‌ای است، اما تن صدای او برای شنیده شدن مداوم چند ساعته مناسب نیست. بعد از مدتی که بازی می‌کنید از گزارشگر انگلیسی بازی خسته خواهید شد. صدای نسبتا بم «مارتین تایلر» در درازمدت هم ابدا گوش‌خراش و آزاردهنده نمیشد. متاسفانه تغییر گزارشگر بیش از آن‌چه ممکن است تصور شود روی کیفیت نهایی بازی تاثیر گذاشته است. و باز هم متاسفانه بسیار کم به این موضوع پرداخته شده است. درست مثل موسیقی، که البته یک مورد بسیار فرعی در بررسی بازی FIFA 21 محسوب می‌شود، اما به هر حال عاملی تعیین کننده است.
بررسی بازی FIFA 21 در پلی استیشن 5
اگر شما هم مثل من مدتی نسخه پلی استیشن 4 بازی را تجربه کنید و سپس به سراغ نسخه پلی استیشن 5 بازی FIFA 21 بروید، تفاوت واضح این دو نسخه را حس خواهید کرد. شاید در هیچ‌یک از مقایسه‌های تصویری و گیم‌پلی بازی نتوانید این تفاوت را لمس کنید. اما نسخه پلی استیشن 5 (یا در واقع نسخه نسل بعدی) تماما یک بازی دیگر است. اجرای بازی فوتبال با ویژگی‌های کنسول‌های جدید، چند موضوع اساسی را برای فیفا 21 حل کرده و کیفیت بازی را به میزان قابل توجهی افزایش داده است. این یعنی که در مواجهه با نسخه‌های مختلف بازی فیفا 21، تجربه‌ای کاملا متفاوت خواهید داشت.
نسل بعدی‌ترین بازی حال حاضر
در زمان عرضه بازی فیفا 21 کنسول‌های نسل جدید هنوز عرضه نشده بودند. با این حال می‌دانستیم که این نسخه از بازی در حال توسعه است و بهبودهایی خواهد داشت. مقایسه FIFA 21 قبل و بعد از آپدیت رایگان پلی استیشن 5 (با خرید نسخه پلی استیشن 4 به صورت دیجیتالی یا دیسک -همه‌ی نسخه‌ها- می‌توانید به رایگان بازی را در پلی استیشن 5 آپدیت کنید) در دو وجه اهمیت دارد. ظاهر بازی تغییر کرده و شما با مواجه شدن با نسخه پلی استیشن 5 این را خواهید دید. این تغییر ظاهری به بازی هم کمک می‌کند. گیم پلی بازی نسبت به آن‌چه در نسخه‌های نسل هشت احساس می‌شود متفاوت است. درک این تفاوت کار سختی نیست، اما اگر مدتی به نسخه پلی استیشن 4 بازی عادت کرده باشید و ناگهان با نسخه پلی استیشن 5 مواجه شوید، ملموس‌تر است.
این همه تغییرات بازی در نسخه نسل نهمی نیست. اولا دوربین بازی تغییری دراماتیک به خود دیده است. لنز دوربین کاملا عوض شده و حالا دید بهتری به زمین بازی و بازیکنان دارید. گردش دوربین در حالی که ثابت است، و باقی ماندن در زاویه دید تماشاگر تلویزیونی، در عین جذاب شدن بازی، به گیم پلی آن هم کمک کرده است.
یکی از مواردی که باید در بازی FIFA 21 بررسی شود تاثیر عملکرد کنسول در گیم پلی بازی است. طبیعتا وقتی بازی روان‌تر و با نرخ فریم بالاتری اجرا می‌شود، گیم پلی بازی دلچسب‌تر خواهد بود. این قاعده البته برای همه بازی‌ها ممکن است صادق باشد. شما احتمالا در بازی‌های تیراندازی هم متوجه این موضوع شده‌اید. اما در بازی فوتبال هم این اتفاق بی تاثیر نیست. بنابراین شاید به خاطر ارتقای سخت افزاری و کاملا خارج از کنترل و قصد سازندگان FIFA 21 این بازی در نسخه پلی استیشن 5 از گیم پلی بسیار بهتری برخوردار است.
موقعیتی را فرض کنید که پس از تصاحب توپ در یک سوم دفاعی زمین بازی، فرصت دارید برای ضدحمله تصمیم گیری کنید. این یکی از مثال‌هایی است که اگر در موقعیت آن قرار بگیرید و فرصت مقایسه نسخه‌های نسل هشت و نسل 9 بازی را داشته باشید، کاملا متوجه تفاوت خواهید شد.
شما ممکن است در چنین موقعیتی پس از تصاحب توپ، تصمیم بگیرید سریعا آن را به وینگرهای خود برسانید. حمله از جناحین و سپس ارسال توپ بلند روی سر مهاجم هدف، یکی از اصیل‌ترین تاکتیک‌ها در فوتبال است. و یکی از ساده‌ترین آن‌ها برای اجرا. البته شما فرصت زیادی برای فکر کردن ندارید. چرا که پس از خارج شدن توپ از دست حریف، بازیکنان میانی تیم شما تحت فشار قرار می‌گیرند. در چنین موقعیتی رساندن توپ به بازیکنان جلوتر کمی دشوار است. بنابراین سرعت عمل و دقت در پاس یا ارسال‌ها حرف اول را می‌زند. به همین سادگی سخت افزار در حمله شما تاثیر می‌گذارد. شما ممکن است همیشه سریعا تصمیم بگیرید که با توپ چه کنید، اما بازی همیشه به این سرعت تصمیم شما را اجرا نخواهد کرد.
با این‌که بازی در اجرای تاکتیک‌ها ضعف دارد و بسیاری از نقشه‌های فوتبالی را در آن نمی‌شود به اجرا گذاشت، در اجرای برخی تاکتیک‌ها و بازنمایی تکنیک بسیاری از بازیکنان بی‌نظیر عمل می‌کند.
همواره بهترین بازیکنان شما ستاره‌های زمین هستند. خصوصیت‌های فردی در این بازی حرف اول را می‌زنند و اجرای تکنیک‌های فردی در نسخه پلی استیشن 5 ساده‌تر است. شما با مکث کمتری می‌توانید بازیکن خود را از مخمصه خارح کنید. البته فاصله بیشترِ استیک‌های دوال سنس از یکدیگر، شاید کار را اندکی برای شما سخت کنند. در عوض، واکنش‌های لمسی این کنترلر، شما را هیجان زده خواهند کرد.
دفاع کردن همان پاشنه آشیل بازی است
شیوه دفاع کردن در بازی سخت تغییر کرده است. FIFA 21 تمام قواعد دفاع تاکتیکال را از نو چیده است. این یعنی شما مجبور هستید مدت زیادی با سیستم دفاع بازی کلنجار روید تا به آن عادت کنید. معمولا، بازیکنان شما میلی به پرس نشان نمی‌دهند، مگر این‌که در بخش تنظیمات تاکتیکی هر یک از بازیکنان، دستور Aggressive Defending را انتخاب کرده باشید. مدیریت و کنترل بازیکنان حریف، چه زمانی که بدون توپ در زمین حرکت می‌کنند و چه زمانی که صاحب توپ هستند کار سختی است. هوش مصنوعی بازی کمتر از گذشته به کمک شما می‌آید. به همین خاطر باید بیشتر خودتان جای‌گیری کنید و مدافعین را به موقع انتخاب کنید.
اما این همه مشکل دفاع کردن نیست. همان‌طور که اشاره شد، پرسینگ در بازی تغییر زیادی کرده است. بازیکن شما به ندرت با سرعت و دقت لازم به سمت توپ حرکت می‌کند. تحت فشار گذاشتن بازیکن صاحب توپ بسیار مشکل است و مهارت زیادی می‌طلبد. برای همین ممکن است پس از مدتی تلاش برای تحقق این کار، شیوه‌ی دفاع کردن خود را تغییر دهید. یکی دیگر از ایده‌هایی که بازی عملا با سیستم‌های فشل خود به شما تحمیل می‌کند. از طرف دیگر، در بسیاری از موقعیت‌های تک به تک، بازیکن شما حتا وقتی که تلاش می‌کنید به حریف صاحب توپ نزدیک شوید هم دست و پای خود را گم می‌کند.
همچنان مشکلِ برخورد غیرعادی توپ به بازیکنان پس از تصاحب آن توسط مدافع و دوباره رسیدن تصادفی توپ به بازیکن حریف وجود دارد. همچنین هنوز هم بازیکنان شما (به ویژه در خط دفاع) در راستای یکدیگر حرکت می‌کنند و ممکن است به هم برخورد کنند.
هماهنگی بازیکنان خط دفاعی شما گاهی بسیار پایین است. این باعث می‌شود که بارها به بخش تنظیمات دفاعی بازی بروید و گزینه‌ها را کم و زیاد کنید. بعد از مدتی ممکن است به یک حالت ایده‌آل برسید، اما با سخت‌تر شدن بازی‌ها و یا تغییر شیوه حمله حریف، احتمالا به دردسر خواهید افتاد. مجموع این موارد در کنار هم، به ویژه وقتی که در درجه‌های سختی بالا بازی می‌کنید و یا انسان با مهارتی را به عنوان حریف انتخاب کرده‌اید، بسیار آزاردهنده‌اند. معمولا حریفی که پس از عبور از بازیکن شما، فرصت جبران را به خط دفاع شما ندهد برنده است. بنابراین سعی کنید این شیوه بازی خودتان باشد.
قضاوت داورها در بازی هم چندان مناسب نیست. کوچک‌ترین برخوردهایی در اطراف محوطه هجده قدم و یا داخل آن به زعم داور خطا است. اما مشابه همان صحنه را ممکن است داور برای شما اصلا به حساب نیاورد. شاید پس از مدت زمان زیادی بازی کردن متوجه شوید که برخی پرتاب‌های اوت یا کرنرها هم برای شما گرفته نمی‌شوند. داور توپ را در حالی به حریف می‌سپارد که تقریبا مطمئن هستید توپ و میدان باید در اختیار شما قرار بگیرد.
دفاع کردن پاشنه آشیل بازی است. FIFA 21 واقعا در این زمینه ضعف دارد. به جای پرسینگ، روی تکل‌ها کار شده است. هوش بازیکنان به قدری بالا رفته که هنگام تکل زدن می‌دانند به چه سمتی خم شوند و یا به چه اندازه و با چه سرعتی به سمت توپ یورش ببرند. تصاحب توپ بدون خطا، اصل اولی است که بازیکنان شما همیشه در هنگام تکل رفتن رعایت می‌کنند. اما این همیشه هم صدق نمی‌کند و گاهی شما می‌خواهید خطا کنید و بازیکن درست تکل نمی‌رود. حتا در مواردی اگر توپ در تیررس بازیکن شما نباشد، از تکل رفتن خودداری می‌کند که ممکن است در برخی صحنه‌ها به قیمت یک گل تمام شود.
اجرای تاکتیک‌های دفاعی تازه باب شده‌ای مثل دراز کشیدن یک بازیکن پشت دیواره دفاعی هنگام تقبل ضربه ایستگاهی در بازی ممکن نیست. مشابه آن برای دفاع در موقعیت‌های کرنر هم وجود دارد. با این‌که برای کرنر زدن چند گزینه متفاوت در اختیار شما قرار می‌گیرد، برای دفاع از این نقشه‌ها هیچ گزینه‌ای تعریف نشده است.
این ضعف‌های بازی شما را برخی اوقات در تنگناهایی قرار می‌دهند که بیرون آمدن از آن‌ها ممکن نیست. و این یکی دیگر از اتفاقاتی است که در بازی فوتبال نباید رخ دهد. چه فوتبالی است که هیچ نقشه‌ای نمی‌تواند شما را از مخمصه برهاند؟ قطعا فوتبال واقعی نیست.
اما تغییر زاویه دوربین بازی و روان‌تر شدن اجرای آن اینجا هم به گیم‌پلی کمک کرده است. دوربین بازی به گونه‌ای تغییر یافته که شما از موقعیت بازیکن خود در زمین درک بهتری دارید. پرسپکتیو زمین بازی را طوری نشان می‌دهد که می‌توانید راحت‌تر برای هدایت بازیکن خود تصمیم بگیرید. از طرفی، میدان دید وسیع‌تری را در اختیار دارید و می‌توانید حرکت‌های حریف را بهتر پیش‌بینی کنید. یکی از مهم‌ترین کارهای دفاعی که باید یاد بگیرید، قطع کردن ارتباط است. ماندن روی خط پاس یا ارسال حریف و گرفتن توپ بسیار مهم است. آن هم زمانی که نمی‌توانید به خوبی و همواره پرس کنید.
از همین جهت نسخه پلی استیشن 5 بازی بسیار موفق‌تر است. استفاده خوب از ماشه‌های منطبق شونده (Adaptive Triggers) کنترلر دوال سنس دیگر موردی است که بازی را متمایز می‌کند. شما همواره یک تنش اضافه در بازی خود احساس می‌کنید. به محض این‌که یک بازیکن خسته شود، لازم است فشار بیشتری به تریگر کنترلر بیاورید تا سریع‌تر حرکت کند. کنترل توپ هم در زمان خستگی بازیکن سخت‌تر است. این یکی از مواردی است که نسخه پلی استیشن 5 بازی FIFA 21 روی آن تاکید می‌کند. واکنش‌های لمسی تمام سطح دوال سنس نیز نباید دست کم گرفته شود. شما احساس می‌کنید که توپ زیر پای بازیکنتان است، در زمین حضور دارید و توپ را حرکت می‌دهید یا به بازیکن دیگری برخورد می‌کنید. همه این حس‌ها به لطف کنترلر پلی استیشن 5 برای اولین بار به شما منتقل می‌شوند.
ولتا و بخش‌های دیگر
فیفابازها معمولا این بازی را برای Ultimate Team دوست دارند و ICONها را می‌ستایند. این بخش از بازی خود دنیایی مجزا است و نیاز به بررسی مفصل و مستقل دارد. به همین خاطر در اینجا از پرداختن به آلتیمیت تیم FIFA 21 صرف نظر می‌کنیم. بررسی بخش‌های دیگر بازی FIFA 21 اما نشان می‌دهد که این بازی در ایجاد تنوع در شیوه‌های پرداختن به فوتبال پیشرفت چندانی نکرده است. بخش Career تقریبا ثابت مانده و اگرچه طی این سال‌ها مدام پوست عوض کرده است یک ساز و کار قدیمی را ارائه می‌دهد. شاید این یکی از بخش‌هایی باشد که بازی فیفا در مقابل حریف سنتی خود یعنی PES در آن کم می‌آورد.
اما ولتا یک مقوله‌ی دیگر است. این بخش از بازی که ادعای متفاوت بودن می‌کند را می‌توان مستقلا بررسی کرد. ولتا در بازی FIFA 21 به همان بی مزگی و بی خاصیتی ولتا در FIFA 20 است. مهم‌ترین ایراد آن، نوع راه رفتن و دویدن بازیکنان است که درست عین زمین فوتبال است. در حالی که باید بدانید راه رفتن و دویدن بازیکنان در زمین‌های کوچک‌تر (به عنوان مثال فوتسال) کاملا با فوتبال و روی چمن متفاوت است. این‌که ما هنگام تجربه گیم پلی ولتا، هیچ تفاوتی نسبت به چمپیونز لیگ یا لیبرتادورس احساس نمی‌کنیم یک ضعف بزرگ است.
ضعف دیگر اصرار بازی به نمایشی شدن و سپس جلوگیری از آن به طور همزمان است. بازی به شما فضای لازم برای اجرای تکنیک را می‌دهد اما هر بار که توپ را در اثر اجرای یک دریبل از دست می‌دهید به شما اخطار می‌دهد که ساده بازی کنید!
البته شما با انتخاب یک بازیکن و آغاز بخش نیمه داستانی ولتا در فیفا 21 می‌توانید در یک درخت مهارت ساده، به تکنیک‌های جدید برسید. ارتقای بازیکن یکی از جذابیت‌های فرعی بازی است، اما رفته رفته متوجه می‌شوید که بسیار کارامد و اتفاقا سرگرمی آفرین است. با این حال بخش ولتا بخش موفقی نیست و هنوز تا تکامل فاصله زیادی دارد. لذت بخش بودن این بازی احتمالا بیشتر به خاطر حس نوستالژی خاصی است که در طرفداران «فیفا استریت» ایجاد می‌کند. بخش دیگری از محبوبیت بازی به خاطر سریع‌تر شدن گیم‌پلی و کوتاه شدن بازی‌ها است. نمایشی شدن تشریفات برگزاری مسابقات در بخش نیمه داستانی و رسیدن به مرحله نهایی در دوبی هم خود جذابیتی دارد که انکار نشدنی است.
گیم رنتر به عنوان بزرگ‌ترین مرجع اجاره بازی در کشور، برای کرایه این محصول از شما ودیعه دریافت نمی‌کند.
در مجموع بازی فیفا 21 در نسخه پلی استیشن 4 یک بازی متوسط است که تنها به طرفداران همیشگی آن توصیه می‌شود. کسانی که همواره در پی انتخاب بهترین بازی فوتبال سال هستند امسال بهتر است در انتخاب FIFA 21 تامل کنند. از طرفی اگر کنسول نسل جدید به ویژه پلی استیشن 5 در اختیار دارید، فیفا 21 برای شما بهترین گزینه است. با تجربه این بازی می‌توانید ورود خود به دنیای بازی‌های نسل جدید را جشن بگیرید. به همین سادگی، فیفا 21 می‌تواند امسال نسل بعدی ترین عنوانی باشد که تجربه می‌کنید.