فیلم Road House که بازسازی اثری به همین نام محصول سال 1989 در سال 2024 توسط داگ لیمان کارگردانی شده و جیک جیلنهال در آن نقش‌آفرینی می‌کند. این فیلم داستان مبارزی به نام دالتون را روایت می‌کند که پس از یک حادثه تصمیم می‌گیرد دنیای مبارزه را کنار بگذارد. او سپس به عنوان محافظ در یک میخانه مشغول به کار می‌شود. با این حال، به زودی متوجه می‌شود که این ماجرا پیچیدگی‌های خاص خود را دارد. در ادامه با نقد فیلم Road House همراه گیم‌نیوز باشید.
از نقاط قوت فیلم می‌توان به حضور «جیک جیلنهال» اشاره کرد. بازیگر ماهری که با تغییراتی در ظاهر و بازی خود، توانسته شخصیت دالتون را به شکل متفاوتی از نسخه اصلی به تصویر بکشد. همچنین، کارگردانی «داگ لیمان» که پیش از این با آثاری چون Edge of Tomorrow و The Bourne Identity شناخته شده، به فیلم جذابیت خاصی بخشیده است. فیلم از نقاط ضعفی نیز برخوردار است. از جمله آن‌ها می‌توان به فیلمبرداری ناشیانه سکانس‌های اکشن، روایت ضعیف و کم‌کشش، و شخصیت‌پردازی ناکافی اشاره کرد. علاوه بر این، شخصیت‌های مکمل به گونه‌ای نیستند که بتوانند حضور مؤثری در داستان داشته باشند. آن‌ها اساسا به عنوان کاراکترهایی یک‌بعدی و کم‌عمق شناخته می‌شوند.
یکی از جنبه‌های جالب توجه فیلم، حضور «کانر مک‌گرگور»، قهرمان مشهور UFC، در نقش یک قلدر است که سکانس‌های مبارزه‌اش با جیک جیلنهال از نکات برجسته فیلم به شمار می‌روند. با این حال، بازی او در طول فیلم را می‌توان به عنوان نقطه ضعفی در فیلم در نظر گرفت. در ادامه نقد و بررسی فیلم Road House به بررسی این نقاط ضعف و قوت با جزئیات بیشتری می‌پردازیم.
نقد و بررسی فیلم Road House
فیلم Road House داستان «الوود دالتون»، یک مبارز سابق UFC را روایت می‌کند که به کافه‌ای در فلوریدا می‌رود تا به عنوان محافظ و مدیر امور مشتریان مشغول به کار شود. دالتون پس از مدتی متوجه می‌شود که کافه مشکلات زیادی دارد. یک سرمایه‌دار خبیث می‌خواهد با تصاحب زمین‌های اطراف کافه، شهرک خود را تاسیس کند. سرمایه‌داری که از هیچ کار خلافی صرف نظر نمی‌کند. از اجیر کردن و رشوه دادن به مامورین قانون، بزه و آدم‌کشی گرفته تا به آتش کشیدن املاک دیگران و استخدام افرادی برای کشتن دالتون که حالا موی دماغ آن‌ها شده است.
فیلم تلاش کرده تا با استفاده از المان‌های وسترن و اکشن، تجربه‌ای سرگرم‌کننده را ارائه دهد. حضور کانر مک‌گرگور در نقش قلدر در فیلم Road House می‌تواند به چند دلیل توجیه شود. اولین دلیل، شهرت وی در دنیای ورزش‌های رزمی و به خصوص UFC است. مک‌گرگور به خاطر شخصیت جنگنده و پرخاشگر خود در میان طرفداران مشهور است. تصور اولیه این بوده که این ویژگی‌ها می‌توانند به او در ایفای نقش یک شخصیت منفی در فیلم کمک کنند. که نتوانسته‌اند. دومین دلیل، تجربه واقعی مک‌گرگور در مبارزات و توانایی‌های فیزیکی او است که احتمالا تصور می‌شده می‌تواند به ایجاد صحنه‌های اکشن واقع‌گرایانه‌تر و قانع‌کننده‌تر کمک کند. که نتوانسته است. قاعدتا تصور می‌شده که حضور او در فیلم می‌تواند به اعتبار آن اضافه کند. به خصوص وقتی که صحنه‌های مبارزه بخش مهمی از داستان را تشکیل می‌دهند. که… باز هم نتوانسته است.
سومین دلیل، جذب مخاطبان جدید و گسترده‌تر است. حضور یک چهره معروف ورزشی مانند مک‌گرگور توانسته توجه طرفداران ورزش‌های رزمی و UFC را به فیلم جلب کند. مخاطبانی که ممکن است به طور معمول به تماشای فیلم‌های اکشن علاقه‌مند نباشند به سمت این فیلم کشیده شده‌اند. بازیگرانی که از دنیای ورزش به سینما می‌آیند، می‌توانند با تجربیات و دیدگاه‌های متفاوت خود، تنوعی به فیلم‌ها اضافه کنند و شاید حتی به شخصیت‌های خود بُعد جدیدی ببخشند.
فیلمبرداری صحنه‌های اکشن در فیلم Road House به ویژه با توجه به حضور کانر مک‌گرگور، یکی از نکات برجسته آن به شمار می‌رود. استفاده از تکنیک‌های فیلمبرداری پیشرفته و کار با بازیگرانی که تجربه واقعی در مبارزات دارند، به ایجاد صحنه‌هایی کمک کرده که تنها از نظر فیزیکی قانع‌کننده هستند. اما به هیچ وجه نمیتوان گفت که این صحنه‌ها از نظر هنری نیز تحسین‌برانگیزند. فیلمبرداری ناشیانه برخی سکانس‌های اکشن ممکن است برخی تماشاگران را از لحاظ بصری ناامید کند.
استفاده بیش از حد از جلوه‌های ویژه و CGI در فیلم به احساس واقع‌گرایی و صمیمیت صحنه‌ها لطمه زده است. با این حال، این استفاده از تکنولوژی‌های جدید، به فیلم امکان داده تا صحنه‌هایی خلق کند که در غیر این صورت، اجرای آن‌ها دشوار یا حتی غیرممکن بود. فیلمبرداری Road House از نظر هنری و تکنولوژیکی، نمایانگر تلاش‌هایی است که برای ارتقاء کیفیت بصری و هنری فیلم صورت گرفته‌اند. این فیلم با ترکیبی از تکنیک‌های سنتی و مدرن، تلاشی در راستای افزایش جذابیت و تمایز از نظر دیداری انجام داده. متاسفانه نمیتوان گفت که این تلاش‌ها نتیجه‌بخش بوده‌اند.
داگ لیمان در کارگردانی موفق نشده انتظارات بالا از خودش را برآورده کند. با توجه به سابقه او در ساخت فیلم‌های اکشن و ماجراجویی، انتظارات از فیلم جدید هم بالا بودند. او در این فیلم، با تمرکز بر جزئیات و استفاده از تکنیک‌های نوین فیلمبرداری، سعی در ارائه صحنه‌های اکشنی کرده که هم از نظر بصری جذاب باشند و هم از نظر محتوایی عمق داشته باشند. تلاشی که متاسفانه همچون دیگر اجرای این فیلم، به ثمر نرسیده و نمیتوان آن را موفقیت‌آمیز قلمداد کرد.
در مجموع، Road House فیلمی است که می‌تواند برای دوست‌داران ژانر اکشن و بازسازی‌های مدرن از آثار کلاسیک جذاب باشد. اما این فیلم قطعا برای بینندگانی که به دنبال یک داستان عمیق و پرداخت شده هستند، ناامیدکننده خواهد بود. فیلم تلاش می‌کند تا با استفاده از المان‌های وسترن و اکشن، تجربه‌ای سرگرم‌کننده ارائه دهد. در عین حال، تقریبا هیچ‌کدام از انتظارات را برآورده نمی‌کند.