با عرضه قسمت جدیدی از مجموعه‌ی با سابقه و دوست‌داشتنی شورش در شهر، با عنوان Streets of Rage 4 این بازی به سرعت در بین طرفداران سری جا باز کرد و بازی‌کنندگان تازه‌ای هم به جمع این طرفداران اضافه شدند. بازی Streets of Rage 4 یا شورش در شهر 4 یک بازی سایداسکرول اکشن Beat’em Up است که یک داستان ساده را دنبال می‌کند. در این بازی شما می‌توانید با شخصیت‌های مختلفی به صورت تک‌نفره یا چند نفره مراحل داستانی یا مراحل دیگر را پشت سر بگذارید. همان‌طور که در نقد و بررسی مفصل بازی در گیم‌نیوز خواندید، این بازی یکی از بهترین بازی‌های امسال و یکی از بهترین‌های سبک خودش است و از این‌که چنین دنباله‌ای، آن هم پس از این همه سال عرضه شده بسیار راضی هستیم. در بررسی ویدیویی بازی Streets of Rage 4 بیشتر به گیم‌پلی بازی و طراحی مراحل آن می‌پردازیم.
مهم‌ترین ویژگی بازی شورش در شهر 4 قدرت خلق سرگرمی آن است. این بازی همچون قسمت‌های قبلی که نسل‌ها قبل منتشر شدند، می‌تواند مخاطب خود را ساعت‌ها سرگرم کند. عجیب این‌جاست که این بازی برای خلق این سرگرمی تقریبا هیچ روندی را مختل نکرده و هیچ سیستمی را بازطراحی نکرده است. بازی آن‌قدر دست‌نخورده و آشناست که شما برای این‌که بتوانید لیستی از تغییرات مهم آن نسبت به قسمت‌های قبلی درست کنید به دردسر خواهید افتاد. گیم‌پلی بازی پیرو فرمولی است که شورش در شهر را در زمانه‌ی خود به محبوب‌ترین فرنچایز در سبک Beat’em Up تبدیل کرده بود.
در هر مرحله از بازی باید یک مسیر را طی کنید و در طی این مسیر، دشمنانی که سر راهتان سبز می‌شوند را با مشت و لگد نابود کنید تا بتوانید به پیشروی خود ادامه دهید. در بخش پایانی هر مرحله نیز یک شخصیت کلیدی به عنوان غول‌آخر در مقابل شما قرار می‌گیرید. غول‌آخرهای بازی همچون گذشته قلق خاص خودشان را دارند و سبک مبارزه‌ی آن‌ها خلاقانه‌تر و کمی پیچیده‌تر از دشمنان قبلی است که در مسیر دیده‌اید. برای شکست دادن غول‌آخرها که قدرت ضرباتشان نیز بیشتر از دیگران است، نیاز به سرعت عمل و دقت در زمان‌بندی حمله و یا فرار دارید و نیاز چندانی به استراتژی نیست. وقتی بخش داستانی بازی را تمام کردید، می‌توانید در بخش Boss Rush بازی به مصاف غول‌آخرهای آن بروید و یک بار دیگر هم مواجه شدن با آن‌ها را امتحان کنید.
مراحل بازی ساختاری خطی و تکرار شونده دارند و همه چیز طی آن‌ها ثابت می‌ماند. از جمله جای‌گذاری آیتم‌ها یا ترتیب ورود دشمنان و حرکات اولیه‌شان که خوش‌بختانه قابل پیش‌بینی هم هستند. استراتژی بازی برای تبدیل شما از یک بازیکن آماتور به یک شورشی حرفه‌ای، بر دو اصل تمرین و تکرار بنا شده است و منحنی آموزشی بازی به همین علت از شیب کمی برخوردار است. شما به سرعت به استاد حرکات رزمی در بازی تبدیل نمی‌شوید و چون خبری از هم کمبوهای ایستا در بازی نیست، لزومی ندارد که حرکات یا ترکیب آن‌ها را حفظ کنید. آن‌چه در بازی اهمیت دارد توانایی شما برای درک موقعیت و جای‌گیری مناسب، ضربه زدن یا پرهیز از آن و به موقع گریختن از مهلکه است.
همان‌طور که گفته شد، مراحل بازی را می‌توانید به صورت یک‌نفره یا چندنفره بازی کنید. در واقع می‌شود همه‌ی مراحل بازی را با چند مبارز بازی کرد که در درجه سختی‌های آسان و معمولی تنها یک کار لذت‌بخش محسوب می‌شود، اما اگر بازی‌کننده‌های حرفه‌ای بازی باشید، درجه سختی دشوار بازی برای شما یک چالش جدید محسوب می‌شود و می‌تواند در حالت چندنفره یک بازی متفاوت و تجربه‌ای شگفت‌انگیز برای شما باشد. بازی در حالت دیگری که مبارزه نام دارد، امکانات خود را در اختیار شما قرار می‌دهد تا با یکدیگر به مبارزه بپردازید. این حالت که شبیه بازی‌های فایتینگ است و در آن شما در یک صحنه‌ی ثابت به مبارزه می‌پردازید، به دلیل تعداد کم شخصیت‌های قابل انتخاب بازی به سرعت تکراری می‌شود و لذت خود را از دست می‌دهد. این‌جاست که دوباره به حالت داستانی بازی برمی‌گردید یا تصمیم می‌گیرید که با اتکا به اعتماد به نفس و مهارتتان، بازی را در حالت آرکید تا انتها تجربه کنید. در حالت آرکید امکان ذخیره‌ی بازی بین مراحل وجود ندارد و شما مثل بازی‌های قدیمی شورش در شهر باید از اول تا آخر بازی را در یک مرتبه طی کنید و مراقب باشید که کشته نشوید!
بازی از سبک گرافیک سل‌شید برای طراحی محیط و کارکترها استفاده کرده است. شخصیت‌ها انیمیشن‌های بسیار خوبی دارند که عمدتا به گونه‌ای چشم‌نواز طراحی شده‌اند تا جذابیت بازی تکمیل باشد. نکته‌ی مهم این است که مثل دیگر اجزای بازی، به ویژه گیم‌پلی و طراحی مراحل و روند هر استیج، انیمیشن‌های بازی هم بر پایه‌ی انیمیشن‌های ساخته شده برای بازی‌های اول تا سوم مجموعه خلق شده‌اند. فضای بازی کاملا به بازی‌های کلاسیک این سری شباهت دارند و در کنار شخصیت‌ها که به بازی برگشته‌اند، محیط نیز با همان سبک و سیاق طراحی شده است و این کار شما را به دهه‌ی نود میلادی، سنگفرش‌های خاکستری و آبی، نورهای نئونی و چراغ برق‌های سو سو زن آن روزگار برمی‌گرداند. در کنار این‌ها موسیقی بازی را قرار دهید که در واقع یک زیرشاخه از موسیقی متن بازی‌های کلاسیک این مجموعه است و با همه‌ی اجزای دیگر بازی در تناسب شگفت‌انگیزی قرار می‌گیرد.
به طور خاص در گیم‌پلی بازی که در زمانه‌ی Shadow Blade, Shank و امثال آن‌ها که رویکردی مدرن به بازی‌های Beat’em Up داشته‌اند و قهرمان آن‌ها از توانایی‌های بیشتری برخوردار بوده ارائه می‌شود، کمتر تغییری صورت گرفته و همچنان امکان بلاک کردن ضربات حریف را ندارید، نمی‌توانید در حالی که هنوز مشغول ضربه زدن هستید راه بروید یا مسیرتان را تغییر دهید و فرار کردن از حملات دشمن زمانی که گاردتان باز است هم امکان ندارد. این موارد شاید دقیقا چیزهایی باشند که یک بازی‌ساز امروزی برای ساخت یک عنوان در این سبک قبل از هر چیز به آن‌ها فکر می‌کند، اما سازندگان شورش در شهر 4 به درستی و با هوشمندی ضمن شناخت مخاطب بازی‌های خود، از آن‌ها نه به عنوان نقص بلکه به عنوان برگ‌های برنده‌ی بازی‌سازی استفاده کرده‌اند.
تماشای بررسی ویدیویی بازی Streets of Rage 4 در کانال گیم‌نیوز در سایت نماشا. (کلیک کنید!)