ادوارد دست قیچی نام فیلمیست با بازی ماندگار ” جانی دپ ” و کارگردانی ” تیم برتون ” در سال 1990. داستانی فانتزی با دستمایه ای واقع گرایانه و روایتی متفاوت. شخصیتی که کلماتی که بر لب خود می آورد شاید به عدد 100 هم نرسند. اکثر طرفداران آثار برتون این فیلم را ستایش می‌کنند و داستان آن را یکی از بهترین دستمایه‌های فانتزی می‌نامند.
نویسنده: در فواصل اولیه‌ی معرفی کامیک بوک‌ها سعی بر این خواهیم داشت که کتبی را معرفی نماییم تا مخاطب بتواند با آن زود ارتباط بر قرار کند و یا پیش زمینه‌ای از آن داشته باشد و رفته رفته سعی می‌کنیم که این معرفی‌ها را بیشتر کرده تا محدود به یک موضوع و یک ژانر خاص نباشیم.
کامیک “ادوارد دست قیچی” روایتی است پس از وقایع فیلم. داستانی نو به قلم “کیت رِث” و طراحی “درو راسِش” که توسط IDW منتشر می‌شود (و در ادامه خواهد شد). دوست ندارم انتظاری را بالا و پایین کنم پس از دادن اطلاعات بیشتر در مورد داستان معذورم و همه چیز را به خوانندگان عزیز واگذار می‌کنم.
ادوارد در عالم کامیک هیچ فرقی با شخصیتی که در فیلم بود ندارد و تازه کمی پختگی از ماجراهای گذشته‌اش را می‌توان در این داستان دید. او کم حرف است، اهل عمل و دلسوزی خاصی را در هنوز در خود به جریان می‌اندازد. همچو دریایی که آماده‌ی یک موج آرام و دل انگیز که از دیدن آن لذت می‌برید. او هنوز از بریدن و تکه تکه کردن یخ و ساختن مجسمه‌های باشکوه لذت می‌برد. نویسنده با حفظ مؤلفه‌ی موجود در فیلم علنا اعلام وفاداری خود را به اثر تیم برتون اعلام می‌کند. ادوارد در واقع نمادی است از انسان‌هایی که با جمعیت اطرافشان فرق‌های بسیار دارند. افرادی که اصولا در جمع “عجیب” یا “دیوانه” خطاب می‌شوند اما در عالم خود پادشاهی می‌کنند و قلمرویی از رویاهایشان را به دوش می‌کشند. همین امر است که باعث شده نه تنها در فیلم، بلکه در دیگر رسانه‌ها حضور “ادوارد”ها را مشاهده کنیم.
یکی از نکات بارز این کامیک طراحی‌های آن است. آن‌ها به شدت زیبا هستند و شما را مجذوب می‌کند به ادامه دادن کتاب. کافیست به تصویر زیر توجه کنید :
پانل چینی ساده و در عین حال زیبا، طراحی صورت ادوارد وقتی که بریده‌ی روزنامه حاوی خبر فوت “کیمبرلی” را دست و پا شکسته می‌خواند و فضای خارج قصر مواردی است که چشم نوازی طراحی را نشان می‌دهد و باید به خالق آن بابت چنین چیزی تبریک گفت. این کامیک از جهت فانتزی و وفاداری به گذشته مخاطب را بسیار راضی نگه می‌دارد. اگر می‌خواهید مدتی آرامش بگیرید و با قهرمانان، قصه‌های معمایی و خشونت سر و کله نزنید “ادوارد دست قیچی” پیشنهادی است در مکتب “برتونیسم” برای رهایی از بند آشفتگی این روزها.
مرسی سجی جان از مقاله ی خوبت. وقتم آزاد شد سعی می کنم بخونمش