2004 فیلم های بسیار خوبی داشت که مطمئنا همه آنها را دیده اند. فیلم هایی مثل Boyhood، Gone Girl و Grand Budapest Hotel و خیلی مثال های دیگر. فیلم های دیگری هم هستند که زیر این سایه ی فیلم های بزرگ گم شده اند و احتمالا اسمشان را هم نشنیده اید. در این لیست می خواهیم در هر پست، نگاهی به چهار فیلم از این 24 فیلم بیندازیم.
24 – Whiplash
با بازی ای که جی.کی سیمونز در Whiplash در نقش فلچر کرد، نامش در لیست نقش های مکمل، در فصل جوایز همه جا به چشم می خورد. همینطور پیش برود در لیست اسکار هم احتمالا نام وی خواهد درخشید و این فیلم هم بیشتر دیده خواهد شد. فیلم دمین چزل، به مخاطب نشان می دهد که انسان چقدر باید به خودش سختی بدهد و تا کجا به محدودیت های خود فشار بیاورد تا به کمال برسد. این که در این راه چه چیزهایی فدا می شوند و ما در قبالشان چه می کنیم. قطعا اگر در سال دیگری – با فیلم های کم ارزش تری – بودیم، مایلر تلر، بازیگر نقشِ شاگردِ فلچر هم باید بخاطر سیلی هایی که در این فیلم خورده، نامزد جایزه ای می شد.
23- What If
هنر کمدی رمانتیک سازی کاملا دست کم گرفته شده و اگر بخواهیم به محصولات کمدی رمانتیک هالیوودی نگاه کنیم، باید حق را مخاطب داد که چنین فیلم هایی را دست کم بگیرد. اما این یکی فرق می کند. فیلم، داستان والاس ( با بازی دنیل ردکلیف)، یک دانشجوی سابق پزشکی و شنتری ( زویی کازان) یک انیماتور ناامید اما جالب را تعریف می کند. والاس و شنتری در یک مهمانی همدیگر را ملاقات می کند و همانطور که باید پیش برود، این دو برای یکدیگر ساخته شده اند. مانع سر راه آنها البته دوست پسر شنتری که کاملا هم آدم متعادل خوبی است. چیزی که این فیلم را از دیگر کمدی رمانتیک های آبکی جدا می کند، دیالوگ های هوشمندانه ای است که الان ماستایی ( فیلمنامه نویس / بر اساس نمایشنامه Thoothpaste And Cigars) نوشته است. والاس و شنتری با یک دیگر و هم با دوستانشان، در باره ی عشق و روابط انسانی حرف می زنند و این دیالوگ ها به هیچ وجه آبکی کار نشده است. ساختار فیلم بسیار جذاب است و شیمی بین ردکلیف و کازان هم کاملا شکل گرفته و باور پذیر از آب در آمده است. اما فروش فیلم بسیار پایین بوده است. منتظر چی هستید؟ زندگی خیلی کوتاه است. زودتر این فیلم را ببینید.
22 – We Are the Best !
با عرض معذرت از Fault In our Stars، باید گفت بهترین پرتره ی بلوغ امسال متعلق است به اثر پانکِ حماسی لوکاس مودیسون. هیچ تعجبی ندارد که این فیلم سوییسی که درباره ی دانش آموزان استکهلم است به طرز غمگین کننده ای نادیده گرفته شده باشد اما We Are The Best! را نباید نادیده گرفت. فیلمی جالب، حساسیت برانگیز و کاملا همدلی برانگیز در نمایش شو و حال جوانی، بی دست و پایی آن دوران و البته وحشت و نگرانی. سه دوست به نام های بوبو، کلارا و هدویگ تصمیم می گیرند گروه پانک-راکی راه بیندازند. بی خبر از آن که در سال 1982 هستند و موج پانک ها خوابیده است و البته دو نفر از سه نفر آنها هم نمی توانند هیچ سازی بزنند. اما روحیه پانک-راکی هیچ وقت عقب نمی کشد و این بچه های دوست داشتنی با مشکلاتی بزرگ تر از قد خودشان مواجه می شود.
21- Starred Up
جک اودانل، در فیلم جدید آنجلینا جولی در مقام کارگردان Unbroken نقش انسانی رنج دیده را بازی می کند که در جنگ وزن زیادی از دست داده و بازیگری را در سطحی کاملا جدی می توان در او دید. اما بازی اوکانل در این درام زندانی انگلیسی به کارگردانی دیوید مکنزی، میلیون ها بار زنده تر و هیجان انگیزتر است. او در این فیلم نقش جوانی نوزده ساله را بازی می کند که رفتارهای خشونت آمیزش، چندین سال زندان را پیشکش اش می کند، زندانی که برای اولین بار باعث می شود در کنار پدرش قرار بگیرد. اریک لاو ( اوکانل) خیلی آدم سرسختی نیست و تصمیم هم نگرفته تا انتهای عمرش را در زندان بگذراند اما کم کم باید این کار را بکند و Starred Up معصلی جدی پیش رویش می گذارد : رفتاری که یک نفر را به یک زندانی خوب در دنیای مردانه ی پشت میله ها تبدیل می کند، ممکن است برای همیشه آن شخص را از داشتن یک زندگی عادی محروم کند. حالا انتخاب چیست؟