تاخیر در اکران فیلم No Time To Die هر ماه ۱ میلیون دلار ضرر در پی دارد

قرار نبود این‌گونه پیش برود. قرار بود باند 25 اردیبهشت سال 99 اکران شود و بدین ترتیب تا این لحظه حتما آن را تماشا کرده بودیم. اما فیلم No Time To Die دچار تاخیر شده و هنوز رنگ پرده‌ی سینماها را ندیده است. دلیل؟ همه‌گیری بیماری کووید-19.

فیلم باند 25 که آخرین نقش آفرینی دنیل کریگ در نقش مامور 007 یا همان جیمز باند است، قرار بود ابتدا در ماه آوریل اکران شود. اما No Time To Die به خاطر ویروس کرونا ابتدا تا نوامبر امسال (آبان 99) و سپس تا آوریل 2021 به تعویق افتاد.

فیلم No Time To Die به کارگردانی «کری فوکوناگا» با بودجه‌ای 250 میلیون دلاری ساخته شده است. استودیوی سازنده این فیلم MGM نیز در گزارشی اخیرا اعلام کرده است که تاخیر در اکران این فیلم برای آن‌ها بسیار پرهزینه شده است.

بر اساس گزارش‌های رسیده، این استودیو که بنا داشت فیلم جیمز باند No Time To Die را با قیمت 600 میلیون دلار به نت فلیکس بفروشد، در ازای هر ماه تاخیر در اکران آن، 1 میلیون دلار ضرر می‌کند.

THR گزارش داده است که شرکت مترو گلدوین مایر، به دلیل هزینه 1 میلیون دلاری ماهانه تاخیر در اکران این فیلم، بنا داشته تا آن را به سرویس‌های استریمینگ بفروشد. با این حال این قرارداد بسته نشد و فعلا این استودیو بنا دارد فیلم را اکران کند.

اما دقیقا چرا هر ماه تاخیر در اکران فیلم No Time To Die یک میلیون دلار ضرر دارد؟

استودیو برای تامین بودجه ساخت این فیلم یک وام هنگفت گرفته است. اتفاقی که در هنگام ساخت بسیاری از فیلم‌ها رخ می‌دهد و تقریبا معمول است.

اما تاخیر در اکران فیلم یعنی موعد بازپرداخت اقساط این وام فرا رسیده است و استودیو باید از دارایی‌های خود اقدام به پرداخت آن کند.

با این حال این شرکت تا زمانی که فیلم No Time To Die را اکران نکند، و درامدی از آن کسب نکند قادر به بازپرداخت این وام نیست.

به گفته «هال وگل» رییس شرکت تحقیقاتی وگل کپیتال، «MGM در ضرر است» و این وام یکی از دلایل اصلی تلاش این استودیو برای فروش فیلم خود به سرویس‌های استریم بوده است.

اگر MGM بتواند تا زمان وعده داده شده برای اکران این فیلم ضررها را تحمل کند، تازه باید امیدوار باشد که زندگی مردم به حالت عادی نزدیک‌تر شده و استقبال از فیلم در سالن‌های سینما مطابق انتظارات آن‌ها پیش از همه‌گیری بیماری کووید-19 است.

ضررهایی که عادی می‌شوند

مترو گلدوین مایر در این وادی تنها نیست. استودیوهای بزرگ فیلم‌سازی دیگر هم تقریبا با همین مشکلات دست و پنجه نرم می‌کنند.

شرکت بزرگ برادران وارنر، در ماه سپتامبر ریسکNo Tim بزرگی را به جان خرید و فیلم Tenet کریستوفر نولان را در سینما اکران کرد. فیلمی که در نهایت با وجود فروش چند صد میلیون دلاری خود یک شکست برای آن‌ها محسوب می‌شود.

دیزنی نیز دیگر شرکتی است که مجبور شد اولویت‌های خود را تغییر دهد. دو فیلم بزرگ این شرکت Mulan و Soul به سرویس استریم دیزنی پلاس راه یافتند و در سالن‌های سینما دیده نشدند.

اما تفاوت این دو استودیو با MGM این است که هر دو سرویس استریم انحصاری خود را دارند. مترو اما برای جبران خسارت‌های خود باید No Time To Die را به یک شرکت دیگر بفروشد، تا بتواند از این پروژه سودی کسب کند.

مشکل فیلم No Time To Die چیست؟

مشکل فیلم No Time To Die با تاخیرهای پی در پی دقیقا مشکل اساسی سینما در حال حاضر است.

وضعیت نابه‌سامان سلامت در دنیا، کسب و کارهای زیادی را تحت تاثیر قرار داده، اما سینماها جزو اولین مکان‌هایی هستند که در اثر پروتکل‌های بهداشتی خسارت دیده‌اند.

استودیوها چگونه می‌توانند بودجه هنگفت ساخت فیلم‌ها را در زمانه‌ای که مخاطبان علاقه‌ای به ترک خانه‌شان ندارند چه برسد به تماشای فیلم در سالن‌های سینمای سرپوشیده توجیه کنند؟

اگر یک فرنچایز قدیمی و سابقه دار مثل باند در حال دست و پا زدن برای بقا است، پس هیچ استودیوی فیلم‌سازی در حال حاضر در امان نیست.

چه این‌که سینماها در پایان این ماجرا دوام می‌آورند یا نه سوالی برای زمان دیگری است، اما این وضعیت ثابت می‌کند که همه گیری ویروس صنعت فیلم سازی را به دردسر بزرگی انداخته است که راه چاره آن فعلا مشخص نیست.