چگونه سی دی پراجکت برای حفاظت از سایبرپانک ۲۰۷۷ اعتبار خود را به خطر انداخت؟

بازی سایبرپانک 2077 عرضه شده و تنها چیزی است که مردم در مورد آن صحبت می‌کنند. اما در حالی که بسیاری از افراد دارند آن‌را بازی می‌کنند و لذت می‌برند، برخی از افراد هم با بازی خراب و پر از باگ درگیر هستند. (مخصوصاً روی پلی استیشن 4 و ایکس باکس وان) در هفته اخیر سازنده این بازی سی دی پراجکت رد سعی کرده از طرفداران عذرخواهی کند ولی در پروسه آن بیشتر احساسات طرفداران در مورد بازی و شرکت جریحه‌دار شده است. فعالیت‌های این کمپانی این‌را نشان می داد که حاضر بود اعتبار خود و شرکای خودش را به خطر بیاندازد تا عرضه سایبرپانک را از نقدهای منصفانه و تأخیر بیشتر دور کند.

سوء استفاده از منتقدان

برخی منتقدان حس می‌کنند که توسط سی دی پراجکت رد مورد سوء استفاده قرار گرفته‌اند. شاید هم شرکت تصمیم آگاهانه‌ای نگرفته است که از رسانه‌ها برای فریب طرفداران استفاده کند. ولی اینطور به نظر می رسد که سی دی پراجکت رد کاربران را فریب داده است. مخصوصاً در رفتاری که این شرکت با دو همکار خود سونی و مایکروسافت و با گیمرها داشت. این رفتار با تاریخ این شرکت در بازاریابی عصبانی کننده و ترنسفوبیک آن در گذشته تطابق دارد.

کمی پیش سی دی پراجکت رد از طرفداران برای اینکه نتوانست نسخه‌های ایکس باکس وان و پلی استیشن 4 بازی را در دوران تبلیغات نشان دهد، عذر خواهی کرد.  ولی این استودیو دلیلی برای این تصمیم ارائه نکرد. ولی همچنان بر این عقیده بوده که تنها آن‌را در حال اجرا بر کامپیوترهای شخصی نشان بدهد. بازی در پلی استیشن 4 و ایکس باکس وان شرایط خوبی ندارد. یکی به دلیل باگ‌های آن و  دیگر اینکه به طرز محسوسی بدتر از نسخه کامپیوتر شخصی اجرا می‌شود. این عذرخواهی به نظر ضعیف می‌آید. این کاری است که یک شرکت زمانی انجام می‌دهد که می‌داند بهتر است عذرخواهی کند تا اینکه با شرایطی که محصول در آن قرار دارد صادقانه روبرو شود.

البته این وضعیت تا حدی تقصیر خریداران هم هست. در اصل خریداران نباید پول خود را برای چیزی که هنوز درک کامل از وضعیت آن ندارند، خرج کنند.  اما باید این را در نظر گرفت که سی دی پراجکت رد تمام تلاش خود را برای اینکه مردم حس کنند از وضعیت مطلع هستند، کرد. با اینکه آن‌ها در جریان واقعیت عملکرد بازی در کنسول‌های نسل هشتمی نبودند.

فریب خریداران به کمک منتقدان

سی دی پراجکت رد روند نقد سایبرپانک 2077 را طوری طراحی کرد که بهترین نقدهای ممکن را دریافت کند. در عین حال فرصت رسانه‌ها را کم کرد تا نتوانند مخاطبان را از مشکلات مطلع کنند. رسانه‌ها هم در این قضیه مقصر هستند.  اما سی دی پراجکت رد حتی فرصت منتقدان را برای اینکه بفهمند به همکاری با چه چیزی موافقت کردند را محدود کرد.

افرادی که سایبرپانک را نقد کردند باید با دقت بیشتر و موشکافانه‌تر عمل می‌کردند. اینکه چگونه دستگاه‌های بازاریابی از رسانه استفاده می‌کنند به شدت مهم است. ولی در جریان این پروسه سی دی پراجکت رد بازی سایبرپانک را مثل هر بازی دیگری به منتقدان معرفی کرد. بدون اینکه اصلاً اشاره‌ای به تفاوت بنیادی تجربه این بازی در کامپیوترهای شخصی با تجربه آن بر کنسول‌ها بکند.

مروری بر اتفاقات اخیر:

قبل از روز شکرگذاری، روابط عمومی سی‌دی پراجکت رد به رسانه‌ها اعلام کرد که می توانند کد این بازی را دریافت کنند. منتقد می‌توانست به یک وبسایت رفته و این کد را برای پلی استیشن 4، ایکس باکس وان، استیدیا، یا کامپیوتر شخصی درخواست دهد. این یک روند بسیار ساده است و در این سال‌های اخیر هم بسیار خوب عمل‌ کرده‌است. پس اینگونه به نظر می‌رسید که افراد می توانند این کد را برای پلتفرمی که انتخاب کردند در این چند روز تعطیل دریافت کنند.

این نشانگر وضعیت خوب بازی بود. سی‌دی پراجکت رد هم به نظر با اعتماد به نفس می‌آمد که این کدها را به تعداد زیادی از افراد در تمام پلتفرم ها عرضه کرد. اما چند روز بعد روابط عمومی سی دی پراجکت رد به تعداد بسیار کمتری از منتقدان رو زد. و این دفعه قرار این بود که کدها را در حالتی می‌گرفتند که بازی را در کامپیوتر شخصی بررسی کنند.

این چیز غیر عادی نیست. کدهای بررسی بازی سایبرپانک 2077 بسیار خواهان داشت. پس اینگونه به نظر می‌رسید که سی دی پراجکت رد می‌خواهد آهسته کار خود را انجام دهد تا افرادی که برای گرفتن کد زمان بیشتری صبر می‌کنند، ناراحت نشوند. اما با چیزهایی که تا الان مرور کردیم این هم به نظر جزء نقشه‌ی فریب شرکت به نظر می‌رسد. مخصوصاً اینکه تا آنجا که می‌دانیم تعداد بسیار کمی کد نسبت به افرادی که برای آن در سایت روابط عمومی درخواست داده بودند عرضه شد.

حس همدستی ناخواسته

به طور کلی محدودیت زمانی برای این نقدها عادی به نظر می‌رسید.  برای مثال برای برخی منتقدان تنها 6 روز وقت بود. این زمان زیادی نیست اما غیرعادی هم نیست. و این نقدها هم هیچ مقرراتی نداشتند. منتقدان می‌توانستند در مورد هرچیزی در بازی حتی باگ‌ها و کرش‌ها بگویند.

اما این آزادی انتقاد در عین محدودیت زمانی به نظر یک تاکتیک انحرافی از سوی شرکت می‌آمد. مسئله دیگر این بود که اگر قرار بود فیلمی از نقد منتشر شود باید از فیلمی که سی دی پراجکت رد در اختیار منتقدان گذاشت استفاده می‌شد. به طور کلی این هم زیاد غیرعادی نیست. بیشتر بازی‌های سونی هم به همین صورت عرضه می‌شوند که برای منتقدان محدودیتی برای محتوای ویدئویی اعمال می‌کنند. اما اینکه نقد تنها با فیلم‌های ضبط شده‌ توسط شرکت انجام شود و هرگونه استفاده از فیلم‌های ضبط شده منتقدان ممنوع باشد، نادر است. معمولاً کمپانی‌ها می‌گویند که از این بخش از بازی استفاده شود یا چیزی مثل این.

این باید زنگ خطر را به صدا در می‌آورد ولی محدودیت ویدئو هم قبل از عرضه بازی به اتمام رسید. اما بسیاری از سایت‌ها که فقط نوشتاری بودند اهمیتی ندادند. تصور بسیاری از منتقدان این بود که بازی که در دست دارند با بازی که بقیه تجربه می‌کنند یکسان است. در اینکه تصور منتقدان اشتباه بوده شکی نیست. اما این تصور اشتباه را سی دی پراجکت رد به منتقدان القاء کرد.

چگونه می توان فهمید سی دی پراجکت رد منتقدان را فریب داده است؟

با کمی دقت به این نتیجه می‌توان رسید که رفتار سی دی پراجکت رد در روند نقد کمی فریب دهنده بود.

• این کمپانی قبل از عرضه بازی اجرای آن را در کنسول‌های نسل هشتمی نشان نداد. با این حال گفت که این بازی به طرز عجیبی بر آن سیستم‌ها خوب اجرا می‌شود.
• در ابتدا روابط عمومی این شرکت طوری نشان داد که کد های این بازی را قبل از عرضه برای کنسول‌ها آماده کرده است.
• اما بعد بی سر و صدا تنها اجازه تجربه بازی بر کامپیوترهای شخصی را به منتقدان داد.
• حتی برروی کامپیوترهای شخصی هم این شرکت اجازه انتشار ویدئو از باگ‌ها و کرش‌های بازی تا 2 روز بعد از اینکه اولین نقدها آمدند را نمی‌داد.
• در طول این پروسه، سی دی پراجکت رد هرگز با مخاطبان یا رسانه‌ها در مورد عملکرد بد بازی در روی پلی استیشن 4 و ایکس باکس وان ارتباطی نداشت.

بیشتر افرادی که این بازی را برای کنسول‌های نسل هشتم پیش خرید کردند هیچ اطلاعی در مورد عملکرد و باگ‌های آن بر این کنسول‌ها تا روز عرضه نداشتند. حتی اگر برخی از طرفداران قسمتی از بازی را دیدند، به احتمال زیاد امتیازی بیش از 90 آن در سایت متاکریتیک را هم مشاهده کردند.

اما در این مدت تصور می‌شد که تمام این اتفاقات تصادفی ناگوار بوده است. اما قبل از این بود که منتقدان متوجه شدند سی دی پراجکت رد با سونی، مایکروسافت و طرفدارانش هم اینگونه رفتار کرده‌است.

رفتار ناامید کننده سی دی پراجکت رد یک الگو را نشان می‌دهد

اما عصبانیت منتقدان از سی‌دی پراجکت رد تنها به اینجا ختم نمی‌شود. البته که این شرکت از منتقدان استفاده کرد تا مردم را منحرف کند. اما رفتار این شرکت طوری به نظر می‌رسد که انگار این فشار به دلیل این است که این شرکت با معاملات عمومی اداره می‌شود. یکی از بدترین قسمت این نوع کاپیتالیسم، بیهوده بودن مجازات افراد است. چه هدفی در آن وجود دارد اگر که سیستم قرار است ثابت بماند؟ دقیقاً مثل این می‌ماند که یک شخصیت در یک فیلم با غرور بگوید: «همینه که هست.»

اما با این وجود نباید رفتار سی دی پراجکت رد را در هنگام عرضه سایبرپانک فراموش کنیم. اما متأسفانه واقعیت این است. هدف از این مقاله تخریب سی دی پراجکت رد نیست. و ما محدودیت‌هایی داریم و نمی‌توانیم ابزار دعوا به مردم بدهیم.

باز هم این محدودیت برای ما بیشتر است چراکه ما شرکت‌های بزرگ مثل سونی یا مایکروسافت نیستیم. اما در اصل سی دی پراجکت رد باید به آن شرکت‌های بزرگ نیز جواب بدهد.

سی دی پراجکت رد باید به سونی و مایکروسافت پاسخگو باشد

سی دی پراجکت رد سونی و مایکروسافت را هم مقصر کرد. در زمانی که اعلام کرد که سایبرپانک 2077 توانسته اخرین تأییدیه‌های پلی استیشن و ایکس باکس را بگیرد. این در حالی است که بازی با صحنه‌های عامل تشنج در افراد مستعد عرضه شد. سازندگان می‌دانند که می‌توانند تأییدیه‌های نهایی را برای یک بازی را کمی زود بگیرند. البته تا زمانی که در برنامه خود از بین بردن مشکلات بازی تا زمان عرضه را داشته باشند. اما این چیزی نیست که سازندگان بازی به طرفداران به صورت آشکارا بگویند. چیزی که سی دی پراجکت رد با اینکار از خود نشان داد، این بود که سونی و مایکروسافت در آزار افراد آسیب‌پذیر شریک هستند.

این ایده اصلاً خوبی نیست که همکاران خود را به بی مسئولیتی محکوم کنید (حتی اگر لیاقتش را داشته باشند) تا اینکه کمی از گناهان خودتان کم کنید.

علاوه بر این در کنار عذرخواهی سی‌دی پراجکت رد زحمت بازگشت پول را هم به گردن سونی و مایکروسافت انداخت. این استودیو اعلام کرد که کاربران برای بازگشت بازی به آن شرکت‌ها مراجعه کنند. اما این چیزی نیست که سی‌دی پراجکت رد در یک روز با سونی و مایکروسافت هماهنگ کرده باشد. بسیاری از مردم گزارش دادند که سونی با بازگشت هزینه‌ها موافقت نمی‌کند. یکبار دیگر اینگونه به نظر می‌رسد که سی‌دی پراجکت رد دارد یکی از همکاران خود را تحت فشار می‌گذارد تا از بار گناهانش کم شود. رفتارهای سی‌دی پراجکت رد اینگونه به نظر می‌رسد که این شرکت حاضر است تا اعتبار سونی و مایکروسافت را با خود پایین بیاورد. اگر این درست باشد، اینگونه به نظر می‌رسد که اعتبار منتقدان نیز در خطر است.

در مقایسه با اینکه سی‌دی پراجکت رد اعتبار خود را در پلتفرم‌های بزرگ از بین می‌برد. این اعتبار منتقدان اصلاً به حساب نمی‌آید.

تا الان سونی و مایکروسافت چیز خاصی در مورد سی‌دی پراجکت رد یا سایبرپانک نگفته‌اند. مسئولان امور مشتریان پلی استیشن به مشتریان می‌گویند که برای یک بسته به‌روزرسانی صبر کنند. مردم بعد از ارسال آدرس ایمیلشان برای بازگشت پولشان از این شرکت از سی‌دی پراجکت رد هم همین جواب را دریافت کردند. زبان آن‌ها جالب است: سونی دیگر به شما پولتان را باز نمی‌گرداند. شما باید صبر کنید.

سوء استفاده از گیمرها

چیزی که بیشتر به ما انگیزه نوشتن این متن را داد، رفتار عجیب GOG به عرضه بازی ترسناک Devotion است. این بازی چندی پیش در استیم عرضه شد اما به دلیل کنایه ضعیفی که به رئیس جمهور چین Xi Jinping داشت، سازنده آن را از استیم خارج کرد. چندی پیش GOG که مالک آن سی‌دی پراجکت رد است. اعلام کرد که این بازی به فروشگاه آن‌ها می‌آید.

چند ساعت بعد این کمپانی در توییتر گفت:

چندی پیش، اعلام شد که بازی Devotion به فروشگاه GOG می‌آید. بعد از دریافت تعداد زیادی پیام از طرف گیمرها، ما تصمیم گرفتیم که این بازی را در فروشگاه قرار ندهیم.

این ناامید کننده است که یک کمپانی دیگر هم توسط سیستم سانسور چین محدود شده است. ولی ما در دنیایی با کاپیتالیسم زندگی می‌کنیم و «در مورد چین صحبت نکن» قانونی نانوشته در دنیای رسانه است. چیزی که جالب است گونه ایست که GOG برای اینکار دلیل می‌آورد.

«بعد از تعداد زیادی پیام از گیمرها» در این پیام نوشته شده است. یکبار دیگر گروهی از سی‌دی پراجکت رد کاری اشتباه کرد و دارد تقصیر را گردن افراد دیگر می‌اندازد. این نشانه از نامردی GOG نیست. آن‌ها دارند این کار را برای گیمرها انجام می‌دهند.

ولی سوختن منتقدان بحثی کوچک و جداست. سوختن مایکروسافت و سونی بحثی دیگر است. اما اینکه از گیمرها برای سپر بلا در برابر تسلیم شدن در مقابل سانسور، بیش از همه گویا است. وقتی که پشت این کمپانی خالی است، یک نفر دیگر را به جلوی خود برای حفاظت می‌آورد.

اما ما عصبانی نیستیم. در اصل عصبانیت رسانه چیزی به توانایی وکلای سونی و مایکروسافت اضافه نمی‌کند.  ولی این متن برای این نوشته شده که در آینده سی‌دی پراجکت رد را با دقت و بدبینی بررسی کنیم. ما باید اصل را بر این بگذاریم که این کمپانی دارد چیزی را پنهان می‌کند. این بهترین روش است که بتوانیم خودمان را در برابر کمپانی‌هایی که مثل سی‌دی پراجکت رد رفتار می‌کنند مقاوم کنیم.