تماشا کنید: بررسی ویدئویی بازی Linn Path of Orchards – آن سوی باران

بازی Linn یکی از بازی‌های مستقل موفقی است که در سال‌های اخیر توجه مخاطبان و منتقدان را به خود جلب کرده است. این بازی از یک عنوان صرفا موبایلی،‌ اکنون به یک بازی کامل کنسولی تبدیل شده است. عرضه Linn برای کنسول‌های ایکس باکس وان و نینتندو سوییچ را پیش از این به اطلاع شما رسانده بودیم. اما در فروردین امسال بود که نسخه پلی استیشن 4 این بازی هم عرضه شد. این نسخه از بازی را نیز در تحریریه گیم‌نیوز بررسی کردیم که می‌توانید در ادامه آن را بخوانید و تماشا کنید. در ادامه بررسی ویدئویی بازی Linn: Path of Orchards را می‌توانید ببینید.

تماشای ویدئوی بررسی بازی Linn در یوتوب (کلیک کنید)

بررسی بازی Linn در کنسول پلی استیشن

بازی Linn از آن بازی‌ها است که من هیچ وقت فکر نمی‌کردم روزی روی صفحه بزرگ تلویزیون و در خانه بازی کنم. چه آن روز که در رویداد TGC با سازنده‌های جوانش حرف می‌زدم، چه آن شبی که به عنوان بهترین بازی سال از نظر تحریریه گیم‌نیوز انتخاب شد و چه آن موقع که برای اولین دوره ویگما آن را داوری می‌کردم. به هر حال این بازی اساسا یک بازی موبایل بود و بعید بود که بتواند در کنسولی مثل پلی استیشن 5 هم موفق شود من را سرگرم کند.

الان تقریبا دو ماهه که این بازی به راه فرار من از درگیری‌های ذهنی بین حجم انبوه کارهایی که انجام میدم تبدیل شده. اجرای بازی زمان زیادی نمی‌گیره و من برای این‌که چند دقیقه استراحت کنم و بتونم ذهنم رو برای شروع یه کار دیگه آماده کنم بهش پناه می‌برم.

این بازی به دلایل زیادی یه بازی خوب شناخته میشه، اما آیا تا حالا کسی به این فکر کرده بود که میشه پازل‌های بازی رو به عنوان یه سرگرمی آرامش بخش و متمرکز کننده در نظر گرفت؟

فضا برای تبدیل شدن Linn به یه بازی با این مختصات فراهمه. این بازی به راحتی تونست جای اون مچ‌تری همیشگی که دقیقا برای همین کار بازی می‌کردم رو بگیره. شروع شدن Linn به عنوان یه بازی کنسولی که توی اتاق کارم بازی می‌کنم، یه اتفاق معمولی بود. بازی کم حجمی که قراره کنار بازی‌های دیگه روی کنسول بمونه تا هر وقت که نوبتش رسید توی دو سه ساعت تجربه و بررسی بشه. اما تموم شدن Linn تقریبا دو ماه طول کشید و حالا که مراحل بازی تموم شده‌ن من کمتر احساس امنیت می‌کنم. اگر شما هم تلاش برای ترک یه عادت مثل سیگار کشیدن و جایگزین کردن یه عادت دیگه با اون، برای از دست نرفتن حس امنیت خاطر رو تجربه کرده باشید می‌فهمید من چی می‌گم.

من مراحل Linn رو نه به شکل فشرده و پشت سر هم، بلکه در فواصل جدا از هم، طی یک بازه زمانی نسبتا طولانی برای این بازی تموم کردم و این تجربه به شدت به دلم نشست.

نه این‌که بازی اساسا برای چنین تجربه‌ای طراحی و ساخته شده باشه، که طراحی پازل‌هاش و نوع پیشرفت توی بازی نشون میده بهتره اون رو پشت سر هم و مصرانه تجربه کرد، اما وقتی که برای از بین بردن استرس و فشار کاری به فضای بازی Linn و پازل‌های جذاب و ساده‌ش رو می‌آری و بازی این‌قدر گرم ازت استقبال می‌کنه، در نهایت حسرت این رو می‌خوری که چرا تعداد مراحل بازی بیشتر نیست و نمیشه مدت زمان بیشتری با این عادت لذت بخش، به مغزت استراحت بدی.

یکی از عوامل تبدیل شدن بازی Linn به چنین اعجوبه‌ای طراحی بازیه. هنر ساخت فضای مینیمال، با انتخاب درست و حساب شده‌ی رنگ‌هایی که نگاه کردن طولانی مدت بهشون عذاب آور نمیشه و شادابی لازم برای تلاش‌های کمتر از یک دقیقه‌ی پازل‌های آسون‌تر رو هم دارن، کاملا خودنمایی می‌کنه. ضمن این‌که دقیقا همین فضا است که اجازه میده برای چند دقیقه ذهنتون رو آروم کنین و از شلوغی‌های روزمره فاصله بگیرید، چند تا نفس عمیق بکشید و با حل کردن معماهای ذاتاً ساده و سبک، از این چند دقیقه لذت ببرید و به ذهنتون هدیه بدید.

البته پازل‌های بازی اساسا ساده هستند، اما بازی چالش‌هایی رو هم برای شما در نظر گرفته و مجبورتون می‌کنه که برای ادامه دادن بازی حداقل چند بار اون چالش‌های سخت‌تر رو تجربه کنید. اما توی همین کار هم بازی اصلا سخت نمی‌گیره و خیلی راحت‌تر از اون چیزی که فکرش رو بکنید، و خیلی زودتر، تو بازی پیشروی می‌کنید و به مراحل بعدی می‌رسید.

این‌که بازی اون قدر طولانی نیست که بتونه حتا برای نشست‌های کوتاه پنج شش دقیقه‌ای، وسط هیاهوی کار و زندگی و قرنطینه و گرونی بازی‌های دیگه،‌ بیشتر از دو ماه طول بکشه، در حال حاضر از نظر من بزرگ‌ترین ایرادشه.

در مقابل، بازی سرگرم‌کننده و لذت بخشه، سخت‌گیرانه و اعصاب خردکن نیست و برعکس کاملا آرامش‌بخش و استرس زدا است، و خوشگل و جذابه، و خستگی رو از چشم و ذهن و ماهیچه‌هاتون دور می‌کنه. همین چیزها باعث میشن که اون ایراد بزرگ، خیلی جزئی به چشم بیاد. اگرچه من تا مدت‌ها قراره آرزو کنم که بازی بی‌نهایت مرحله داشت و برای همیشه عادت من برای وقت کشی، وقت‌هایی که اصلا تمرکز لازم برای هیچ کار دیگه‌ای رو ندارم باقی می‌موند.

حالا من باید به دنبال یه عادت دیگه بگردم. حدودا دو ماه از روزی که بازی کردن Linn با پلی استیشن رو شروع کردم و چند سال از اولین مواجهه‌م با این بازی می‌گذره. مطمئنم یه روزی دوباره توی مترو یا صف بلیط سینما هم با نینتندو سوییچ یا گوشی موبایلم به سراغ این بازی می‌رم، اما چشم‌انداز فعلی میگه اون روز احتمالا خیلی دوره. تا اون موقع شاید بازی بعدی سازنده‌های Linn هم عرضه شده باشه.  

بازی Linn یا آن سوی باران پیش از این به عنوان بهترین بازی سال از نظر تحریریه گیم‌نیوز شناخته شده بود. این بازی اولین بار در سال 2018 معرفی شد.