نگاهی به بازی Nine to Five و بررسی شباهت این بازی به رینبو سیکس

بازی Nine to Five یک بازی اول شخص و شوتر تاکتیکی است. این بازی ما را به یاد روزهای ساده‌تر رینبو سیکس (Rainbow Six) می‌اندازد.

نگاهی به بازی Nine to Five

آیا معرفی رینبو سیکس در مراسم E3 در سال 2014 را به یاد دارید؟ معرفی سال 2014 توسط پلیر/بازیکن‌هایی انجام شد که مواردی مثل استراتژی تیم را بیان می‌کردند. آن‌ها بسیار محتاطانه بازی می‌کردند طوری که به بیننده القا شود هر لحظه امکان خراب شدن ماموریت وجود دارد. بازی‌ای که سال 2014 معرفی شد با بازی کنونی بسیار متفاوت است. رینبو این روزها جنبه‌ی فان و سرعتی در تاکتیک بازیکنان پیدا کرده است. دموی سال 2014 رینبو ما را به یاد بازی Nine to Five می‌اندازد. بازی‌ای که در سه تیم سه نفره شمارا به چالش می‌کشد. این بازی شما را مجبور به برنامه‌ریزی و طرح نقشه می‌کند.

بازی Nine to Five سبک محاصره‌ای مثل Rainbow Six Siege اما در فضایی بزرگتر دارد. نقشه‌های این بازی می‌تواند یک خیابان دارای ساختمان‌ها و فضای داخلی آن‌ها باشد. یا اینکه یک ساختمان بلند دارای فضای بزرگ با چهار طبقه باشد. با اینکه تعداد تیم‌ها در این بازی بالاتر از بازی‌های یک در مقابل یک است اما تعداد بازیکنان از حالت استاندارد 5 نفر در مقابل 5 نفر کمتر خواهد بود.

به‌خاطر بزرگی نقشه و تیم اضافه‌تر، احتمال روبرو نشدن چند دقیقه‌ای شما با فردی از تیم مقابل وجود دارد.

این وضعیت خیلی شبیه به آخرین دقایق یک بازی بتل رویال است که هیچ تیمی نمی‌خواهد شروع کننده‌ی حمله باشد و بازیکنان محتاطانه بازی می‌کنند. این وضعیت وقتی شما تنها فرد باقی‌مانده از تیم هستید زیاد اتفاق می‌افتد. اما برخلاف بتل رویال که چیزی که مهم است زنده ماندن است، در این بازی همیشه هدفی برای فتح یا دفاع وجود دارد. به همین دلیل منفعل بودن کمی ریسکی به‌نظر می‌رسد.

این قضیه مخصوصا وقتی که شما نمی‌دانید هدف بعدی کجاست نمود بیشتری دارد. در هر راند بازی Nine to Five مودهای مختلفی به صورت تناوبی برقرار می‌شوند. برنده هر مود برای مود بعد قابلیت‌ها و منابع بیشتری دریافت خواهد کرد. این قابلیت معمولا اطلاعاتی است که فقط تیم شما دریافت خواهد کرد. مثلا محل دقیق جایی که باید توسط 3 تیم فتح شود یا امتیاز دفاع به‌جای حمله!

شما تصویر «دِرون» خود را گوشه سمت راست تصویر خواهید دید. به‌صورت پیش‌فرض این تصویر با نشانه‌گیری شما قطع می‌شود.

از آنجا که موقعیت هر هدف تصادفی است، شما نمی‌توانید مثل بازی کانتر یا رینبو محل بمب را حدس بزنید. اما خب اگر مثل کف دستتان نقشه‌هارا بشناسید، الگو و محل هدف‌ها برای شما کمی قابل حدس خواهد بود.

گجت‌ها

هر بازیکن یک دِرون، چند گجت ثانویه و چند قابلیت غیرفعال دارد. هر سلاحی توسط هر بازیکنی می‌تواند انتخاب شود. اما بسته به سِتی که انتخاب می‌کنید، گجت‌ها و قابلیت‌های شما متفاوت خواهد بود. برای مثال آرمورِ “Man of Steel” می‌تواند بمب‌های بیشتری حمل کند و کمتر آسیب ببیند. اما حالت استاندارد آرمور امکانات غیرفعال بیشتری مثل کم کردن آسیب ناشی از پرش و هشدار توسط پینگ با درون دشمن دارد.

گجت‌های این بازی نه مثل کانتر استرایک ثابت‌اند و نه مثل رینبو و بازی Valorant با وفور گجت‌های مختص با هر کاراکتر مواجه ایم. سورپرایزهای زیادی برای شما در این بازی وجود ندارد. شما می‌دانید دِرون ها می‌توانند شما را نشانه‌گذاری کنند، درها می‌توانند حفاظ‌‌دار شوند و  اسلحه‌هایی با شلیک اتوماتیک هم وجود دارند. نبود وسایل محاصره مثل اسکنر ردپا، دوربین‌های لیزری یا دِرون‌های بمبی به اهمیت دریافت اطلاعات توسط یک دِرون داده شده در هر راند اشاره دارند.

شما می‌توانید دِرون‌ها را به طور عادی به جهات مختلف ببرید. یا این‌که به‌صورت یک دوربین ساکن و تصویر آن در پایین اسکرین بازی از آن استفاده کنید. مثلا شما می‌توانید پشت دیواری که آنجا کمپ کرده‌اید از قابلیت تصویر در تصویر دِرون برای کاور کردن خود استفاده کنید. البته چنین قابلیتی در بازی‌ رینبو هم استفاده می‌شود. فقط قابلیت تصویر در تصویر دیگر موجود نیست.

سال‌ها است که طرفداران بازی‌ رینبو خواستار اضافه شدن چنین قابلیتی هستند. اما به‌خاطر هزینه زیاد آن هنوز شاهد براورده شدن این خواسته هواداران نشده‌ایم. البته توسعه‌دهندگان بازی Nine to Five گفته‌اند که قابلیت تصویر در تصویر می‌تواند از کیفیت اجرای بازی بکاهد.

تصویر کلی بازی Nine to Five

بیشتر اوقات قابلیت تصویر در تصویر مانعی برای بازی ایجاد نمی‌کند. به‌جز زمان‌های یک در مقابل دو با حضور اسنایپر. البته این اجرای کم کیفیت برای بعضی از افراد رخ می‌دهد و برای بعضی از افراد بدون مشکل بازی اجرا می‌شود.

این اتفاق باعث سخت‌تر شدن کار با اسلحه‌های بازی Nine to Five شده است. اما خب در اکثر مواقع مشکلی ایجاد نمی‌کند. صدای تفنگ‌های مختلف آن‌چنان با یکدیگر تفاوتی ندارند. همچنین سخت کشته شدن دشمن شما در این بازی، از مرگبار بودن جنگ‌ها می‌کاهد. زنده‌ماندن در این بازی بسیار به CS:GO شباهت دارد. تفاوت‌هایی هم مثل توانایی خوب کردن خود با سرنگ یا پک‌های موجود در بازی وجود دارد. وقتی از بازی‌های شوتر تاکتیکی صحبت می‌کنیم، بیشتر یاد رینبو یا Escape From Tarkov و کشتن افراد بعضا با یک تیر می‌افتیم. برخلاف دو بازی که مطرح شد، Nine to Five در جنگ‌ها ملایم‌تر است.

درباره عمر این بازی، شک و تردید وجود دارد. سه تیمی بودن بازی و عوض شدن مود بازی، تفاوت‌ کوچکی را از سایر بازی‌های این سبک ایجاد می‌کند. گیم‌پلی این بازی هم چنگی به دل نمی‌زد. تله گذاری بسیار دشوار است. انیمیشن‌های بازی اصلا وضعیت خوبی ندارند و دِرون تنها نکته مثبت این بازی به‌شمار می‌رود.

بازی Nine To Five و دموی رینبو در مراسم E3 سختی یکسانی را از بازی به نمایش می‌گذارند. اما پیچیدگی رینبو در بازی Nine To Five دیده نمی‌شود. به‌طور کلی به‌نظر نمی‌رسد Nine To Five یک بازی پرقدرت و با ثبات مثل رینبو یا Escape from Tarkov باشد. مزیت این بازی نسبت به بقیه رایگان بودن آن است. البته تاریخ انتشار آن نیز مشخص نیست. در استیم هم قسمت زمان عرضه بازی TBA (اعلام می‌شود) نوشته شده است.