«ری سیهورن» (Rhea Seehorn) می‌گوید که در زندگی واقعی پیرو قوانین است نه مانند شخصیتش «کیم وکسلر» (Kim Wexler) در سریال «بهتره با سال تماس بگیری» (Better Call Saul) که از قوانین در ملاء عام پیروی و در حاشیه آنها را نقض می‌کند تا به هدفش برسد. آن‌چه در ادامه در گیم‌نیوز می‌خوانید ترجمه گفتگویی با سیهورن و شرح‌حالی بر زندگی هنری او در سایه سریال شبکه AMC است که در نیویورک تایمز منتشر شده است.
او هرگز یک انگور را از بوفه سالاد نمی‌دزدد. در فرودگاه روی برچسب‌های فاصله اجتماعی می‌ایستد و وقتی کسی وسط صف خودش را جا می‌دهد عصبانی می‌شود.
ری سیهورن در یکی از دو باری که ماه گذشته در اطراف لس‌آنجلس در کافه بورلی هیلز، با هم ملاقات کردیم گفت:
من با مردمی که فکر می‌کنند بهتر از دیگران هستند مشکل دارم. این موضوع خون من را طوری به جوش می‌آورد و عصبانی‌ام می‌کند که حس می‌کنم شاید کمی غیر منطقی باشد.
من گفتم شاید این جمله نشانگر مرز مشخصی بین او و کاراکترش کیم باشد. وکیلی که عاقبت ترسناکی برای منش ماکیاولیستی خود را به چشم می‌بیند. کیم همچنین نسبت به افرادی که قراردادهای اجتماعی را زیر پا می‌گذارند واکنش مشابهی دارد. سیهورن تا حدی با من موافق بود اما در نظر او یک تمایز مهم وجود داشت. او گفت:
مشکل اینجاست که آرمان‌های کیم بد نیستند؛ اما راهی که او برای رسیدن به آنها پیش می‌گیرد چرا.
ماجرای لغزش کیم به سمت تباهی در طول پنج فصل و نیم، مسلماً به یکی از خط‌های داستانی مهم سریال تبدیل شده است. البته از اول سریال اینطور نبود. در شروع سریال داستان بر روی تغییر «جیمی مک‌گیل» (Jimmy McGill) تباه اما شایسته به بهترین وکیل آلبوکرکی «سائل گودمن» متمرکز شده بود. اهمیت نقش شخصیت کیم در آن زمان حتی برای نویسندگان هم نامشخص بود.
پیتر گولد، یکی از خالقان، گفت:
وقتی سریال را شروع کردیم، نمی‌دانستیم که شخصیت کیم چقدر مهم خواهد شد. اگر قسمت اول سریال را تماشا کنید، او شاید در کل سه خط دیالوگ دارد.
خیلی زود مشخص شد که شخصیت سیهورن، که (از نظر ظاهری) به عنوان یک شخص مستقل با یک حرفه حقوقی امیدوارکننده نمایش داده شده بود، هم مثل جیمی در حال شکستن است. برخلاف جیمی، کیم هرگز در سریال «برکینگ بد» ظاهر نشد، که باعث شده بسیاری از طرفداران بدترین احتمال را در مورد عاقبت کیم داشته باشند. خطرات همیشه برای جیمی بیشتر از مردی بوده است که صرفا نام‌اش در عنوان سریال است.
ری سیهورن 50 ساله، که از دهه 90 روی پرده‌ها و صحنه‌ها بازی می‌کرده است، با ظرافت عالیه‌ای از عهده بازی در نقش کیم در سریال Better Call Saul برآمده است. سیهورن، بر خلاف کیم که درون‌گرا و مرموز است، از آسیب پذیر بودن و بیان آزادانه احساساتش هراسی ندارد. چه از نظر حرفه‌ای و چه در زندگی شخصی. همانطور که در مصاحبه‌ها مشخص است، او مشکلی ندارد که در مورد جوش صورت صحبت طولانی داشته باشد. او بامزه و لبخندهایش عمیق و خالصانه است. که باعث شد به این فکر کنم که آیا در طول سریال دندان‌های شخصیت کیم وکسلر را دیده‌ام (به غیر از صحنه‌های مسواک زدن)؟
او گفت:
اگر کیم واقعی بود فکر می‌کرد که من یک احمق هستم. او اصلاً با من معاشرت نمی‌کرد.
با این حال، شباهت‌های بسیار کمی در اعماق وجودشان هست. چندین بار در طول مکالمات‌مان، او احساس کرد که انگار از چیزی فرار می‌کند، انگار همه همکاران، منتقدان و پیش‌بینی‌کنندگان جوایز امی، دروغ می‌گویند.
او قوانین را زیر پا نمی‌گذاشت اما او نیز مانند کیم با ترس آزاردهنده‌ای مبارزه می‌کرد که روزی به نحوی آن ترس را پیدا خواهد کرد. او گفت:
احساس می‌کنم در این دنیا راه می‌روم و وانمود می‌کنم که یک فرد عادی هستم، ولی نیستم.
گتی سنتر که بر فراز تپه‌های برنت‌وود با چشم‌انداز کاملی از لس‌آنجلس قرار دارد مکان خوبی برای فکر کردن و ایده‌گرفتن در مسائل هنری، نفس انسان و کلاهبرداری به نظر می‌رسید. به پیشنهاد سیهورن در آنجا ملاقات کردیم. که البته منطقی بود. او قبل از اینکه بازیگری را به صورت کاری تمام وقت شروع کند، مدرکی در هنر گرفته است. ری هنوز هم هر زمان که بتواند نقاشی می‌کند.
او در افتتاحیه یک نمایشگاه رونمایی از نقاشی دزدیده شده (oman-Ochre) که توسط «ویلم دو کونینگ» (Willem de Kooning) در سال ۱۹۵۵ کشیده شده شرکت کرده است. این نقاشی در سال ۱۹۸۵ از موزه هنر دانشگاه آریزونا به سرقت رفته بود. احتمال می‌دهند که سارقان این اثر یک زوج میانسال که معلمان مدرسه بودند، در روز روشن وارد گالری شدند، نقاشی را با تیغ از قاب آن جدا کرده و به خانه بردند و در اتاق خوابشان آویزان کردند و تا زمان مرگ‌شان این نقاشی در اتاق‌شان بوده. (تا اینکه سال ۲۰۱۷ در یک بازدید برای فروش ملک بازیابی شد.)
آن زوج بسیار شبیه به کیم و جیمی بودند. به خصوص کیم که از زیر پا گذاشتن مخفیانه قانون با جیمی احساس هیجان زیادی می‌کند. با این حال، بر خلاف این زوج، کیم متوقف نشده است. توهم عجیب کیم در سریال این است که او تصور می‌کند می‌تواند جنایاتی را که در ذهنش قابل توجیه است را بدون در نظر گرفتن اصول اخلاقی خودش انجام دهد.
او بر اساس باورها و نوع نگاهش به جهان، فکر می‌کند که می‌تواند در دنیا کمی تغییر ایجاد کند و سمت مثبت ترازو را کمی به سمت بالا ببرد و برخی از اشتباهات را اصلاح کند. و به گفته سیهورن:
این داستان از کنترل خارج شد!
کودکی سیهورن بسیار متفاوت از کیم بوده که در کودکی بی‌خانمان و مادرش کلاهبردار بوده است. اما در اوایل زندگی ری سیهورن، البته در کودکی او در زمانی که در نورفولک، ویرجینیا به دنیا آمده مشکلاتی وجود داشته که شاید علت نقش آفرینی عالی او در این شخصیت را بتواند توجیه کند.
خانواده سیهورن به دلیل شغل پدرش در سازمان ضد جاسوسی مجبور به جابه‌جایی‌های زیاد بین ژاپن و آریزونا بودند. تا اینکه در دوران ابتدایی او آنها در ویرجینیا مستقر می‌شوند. تریش گودوین، یکی از بهترین دوستان او از دوران کودکی، می‌گوید:
او محبوب و فرد مورد علاقه همه بود. او باهوش بود و تکالیف و کارش را به خوبی انجام می‌داد، اما یک بچه درس‌خوان آزاردهنده نبود.
وقتی ری 12 ساله بود، والدینش از هم جدا شدند. و از آن زمان او شروع به استفاده از نام میانی خود، «ری» (Rhea) (تلفظ: RAY، نام کوچک او دبورا است) کرد. مادرش در دبیرستان تئاتر موزیکال تدریس می‌کرد. اما سیهورن بیشتر به هنر پدرش علاقه داشت، یک سرباز جنگ ویتنامی که عاشق طراحی و نقاشی بود.
زمانی که دانشجوی هنر در دانشگاه جورج میسون، در فیرفکس، ویرجینیا (ٰٰٰGeorge Mason University, in Fairfax, Va) بود، در یک کلاس انتخابی استعداد و علاقه‌اش را به بازیگری کشف کرد. او رشته‌اش را تغییر نداد، اما بلافاصله وارد دنیای بازیگری شد.
او گفت:
من فکر می‌کنم جهل سعادت بود. چون در آن زمان برای من بسیار ساده به نظر می رسید، به گونه ای که اکنون می‌فهمم که اینطور نیست.
یک سال پس از ورود او به دانشگاه، پدرش به دلیل عوارض ناشی از اعتیاد به الکل درگذشت. دوست و هم دانشگاهی او، زمانی را که سیهورن تماس مرگ پدرش را دریافت کرد را به‌خاطر داشت، او گفت:
او داغون شد. انگار که ارتباطش با هنر قطع شده بود، او از طریق هنر با پدرش یک ارتباط احساسی برقرار می‌کرد که دیگر نبود. و من فکر می‌کنم که احتمالاً وقتی از مراسم پدرش برگشت، تمرکز بیشتری به او برای ادامه بازیگری داد.
اندکی پس از کالج، سیهورن به واشنگتن دی سی نقل مکان کرد، جایی که وارد دنیای تئاتر شد، و سپس به نیویورک رفت. تئاتر خرج زندگی او را تامین نمی‌کرد. او برای درآمدزایی در فیلم‌های آموزشی بازی می‌کرد و هر کار عجیب دیگری را که می‌توانست انجام می‌داد.
«کریستوفر واکن» (Christopher Walken)، بازیگر و دوست صمیمی، که در واشنگتن در کنار او بود، از او به عنوان «بسیار سخت کوش» و «خوش خنده» یاد کرد.
او گفت:
فکر نمی‌کنم که هیچ‌وقت احساس کرده باشد که نیاز دارد خودش را تغییر دهد، ساکت باشد یا احساساتش را سرکوب کند. یا بهتر بگوییم یک آدم سازگار با محیط باشد. من فکر می‌کنم ممکن است گاهی اوقات، به ویژه برای یک زن، این انتظار وجود داشته باشد که رفتارهایش را کنترل کند و اینطوری خودش را رها نکند.
ری سیهورن در سال ۲۰۰۲ به هالیوود نقل مکان کرد. در آنجا گاهی اوقات تهیه‌کنندگان در تست‌های بازیگری از او می‌خواستند که زنانه‌تر و دوست‌داشتنی‌تر یا بهتر است بگوییم بیشتر شبیه به چیزی باشد که از یک بلوند زیبا انتظار می رود رفتار کند. اما او آن توصیه‌ها را تا جایی که می‌توانست نادیده می‌گرفت. قهرمانانش «مدلین کان» (Madeline Kahn)، «گیلدا رادنر» (Gilda Radner) و «گنا رولندز» (Gena Rowlands) بودند. او کارهای معمولی زیادی پیدا کرد. کمدی‌های کوتاهی مثل «ویتنی» (Whitney) یا «من با او هستم» (I’m With Her).
بعد از اینکه نتوانسته بود در سریال (Sneaky Pete) آمازون نقشی داشته باشد، در حال قدم زدن در استودیوی «سونی پیکچرز» (Sony Pictures) بود که ون معروفی که در سریال «برکینگ بد» به عنوان آزمایشگاه استفاده می‌شود را دید.
او می‌گوید:
در ذهنم، دلم برای آن مدل سریال‌ها که در دارای محتوا و معنی و مفهوم عمیق هستند، تنگ می‌شود.
روز بعد، «شارون بیلی» (Sharon Bialy)، که مدیر بازیگران سریال (Sneaky Pete) بود، با او تماس گرفت. اسپین‌آف «برکینگ بد» در دست ساخت بود و او فکر می‌کرد که سیهورن برای بازی در این سریال عالی خواهد بود.
بیلی گفت:
بسیاری از مردم او را به عنوان یک بازیگر کمدی معمولی می‌شناختند. اما من حس می‌کردم که او خیلی بیشتر از این‌ها توانایی دارد.
به گفته «اودنکرک» (Odenkirk)، او و ری سیهورن فوراً با هم ارتباط برقرار کرده‌اند. او گفت:
فکر می‌کنم او در تمام زندگی‌اش با مشکلات زیادی روبه‌رو شده است. انگار از سمت زندگی مشت باران شده است؛ ولی اجازه نداده که این داستان‌ها او را تبدیل به یک آدم ترسو و ضعیف کنند. بلکه او سرسخت است و مثل یک جنگجو مبارزه کرده است و در عین حال بسیار خوش‌رو و شوخ‌طبع است.
این سرسختی را در شخصیت کیم در سریال Better Call Saul می‌توانیم ببینیم. «گولد» (Gould) گفت:
از همان ابتدا مشخص بود که سیهورن چه چیزهایی می‌تواند به این نقش بیاورد. هیچ انتخاب دومی وجود نداشت و با رشد شخصیت، ویژگی‌های خاص ری باعث تکامل کیم شد. اگر ری سیهورن را برای این نقش انتخاب نمی‌کردیم، شاید در حال حاضر داشتیم درباره یک سریال بسیار متفاوت صحبت می‌کردیم.
تصور کردن آن سخت است که کیم سرنوشت خوبی داشته باشد. همانطور که بینندگان می‌دانند، به نظر می‌رسد آخر داستان برای کیم خوب نباشد.
سیهورن در مورد سرنوشت کیم در پایان سریال صحبتی نمی‌کرد، اما در مورد تجربه او از ساخت آن لحظه‌ها برایمان گفت:
شش قسمت بعدی این فصل، احتمالاً چالش‌برانگیزترین کاری بود که در زندگی حرفه‌ای‌ام انجام داده‌ام – اما در عین حال بسیار خوشحال کننده بود. آخرین روز وقتی صحنه را ترک کردم با خودم فکر کردم برای مدت بسیار بسیار طولانی به این پایان فکر خواهم کرد.
به گفته او تولید فصل آخر بسیار خاطره‌انگیز و به یادماندنی بوده است. خاطراتی از جمله: تجربه زندگی مشترک در یک خانه به مدت یک سال در نیومکزیکو با «اودنکرک» (Odenkirk) و «پاتریک فابیان» (Patrick Fabian) که نقش شخصیت متضاد کیم، «هوارد هملین» (Howard Hamlin) را بازی می‌کند. یا خاطراتی مثل گرفتن یک توله سگ زیبا و کارگردانی قسمت ۴. و یا تابستان گذشته روزی که اودنکرک در صحنه فیلمبرداری دچار حمله قلبی شد و نزدیک بود درست جلوی چشمان آنها بمیرد.
«آیا دوستی ما تغییر کرده است؟ بله.» این جواب اودنکرک بود که ۳ بار شوک به او دادند و ۱۸ دقیقه ضربان قلبی نداشت. او اضافه کرد:
ما قرار بود بعد از تحربه انجام این سریال تا آخر عمر با هم دوست باشیم، اما از دوست به هم نزدیکتر خواهیم بود.
هنگامی که من و سیهورن برای اولین بار با هم آشنا شدیم، او با خنده گفت: «من در بازی کردن خودم هم خیلی خوب نیستم.»
به نظر می‌رسید به شیوه‌ای قابل اعتماد خودش را تحقیر می‌کند، اخلاقی که چند تن از دوستان و همکارانش به آن اشاره کرده بودند. آن موقع بر اساس حرفش رفتار و کارش را تحت نظر گرفتم اما پس از گذراندن مدتی در کنارش، فهمیدم که اینطور نیست.
با بیشتر معیارهای موفقیت – شغل، دوستی، خانواده – ری سیهورن انسان موفقی محسوب می‌شود. او نامزد کرده و به نظر می‌رسد از کمک به بزرگ کردن دو پسر نامزدش لذت می‌برد.
همانطور که ورایتی در گزارش اخیر خود درباره سیهورن گزارش داد، اودنکرک امیدوار است که او در یک فیلم سینمایی که توسط او ساخته شده است، بازی کند. دیوید کراس می‌گوید: «به نظرم رسید که چنین موفقیت‌هایی نتیجه این است که یک فرد خودش را خیلی خوب بازی می‌کند.» به نظر می رسد که اودنکرک موافق است. باب گفت:
او نمی‌داند چقدر عالی است.
ری به خود اعتبار کافی نمی‌دهد، اما نشان می‌دهد که چه کاری می‌تواند انجام دهد، و امیدواریم که این را بداند.
*باشه .
واقعا بازیگر خوبیه ولی من هیچ فیلم یا سریالی ندیدم که ایشون بازی کرده باشت .