اتفاق‌های خوب اغلب برای گیمرهایی می‌افتند که صبور هستند. همیشه یک پلی استیشن یا ایکس باکس باریک‌تر و کم‌مصرف‌تر در راه است. نینتندو مدت‌ها است که نسخه‌های جدید جذابی از کنسول‌های خود با صفحه نمایش، رنگ و عمر باتری متفاوت ارائه می‌دهد. «والو» هم این بار با پیروی از شرکت ژاپنی رقیبش در بازار دستگاه‌های بازی قابل حمل استیم دک OLED را به بازار عرضه کرده است. در ادامه بررسی استیم دک جدید را بخوانید.
والو هیچ ابایی از تصریح این‌که استیم دک OLED یک به‌روزرسانی صرف است نه یک نسل کاملا جدید ندارد. با این حال، چیزهای بسیار بیشتری در پشت این صفحه نمایش وجود دارد. یک نسخه‌ی سبک‌تر، روشن‌تر، با عمر باتری طولانی‌تر و حتا در چند مورد جزئی سریع‌تر از استیم دک اصلی، که شما به راحتی عاشق آن می‌شوید.
بررسی استیم دک مدل OLED
استیم دک جدید، برتری‌های واضحی نسبت به استیم دک اصلی دارد. مهم‌ترین پیشرفت آن، نمایشگر OLED (اولد) 7.4 اینچی با ویژگی HDR است. نمایشگری که اگرچه وضوح تصویر 1200 در 800 پیکسلی قبلی را داراست، واضح‌تر و رنگی‌تر به نظر می‌رسد. بازی کردن با استیم دک اولد همان حسی را به من داد که بازی کردن با نینتندو سوییچ اولد در من ایجاد کرده بود: دیگر دلم نمی‌خواهد با استیم دک اصلی بازی کنم و به نمایشگر قبلی برگردم.
نمایشگر بزرگ‌تر در کنسولی که اندازه‌ی قبل است، یعنی لبه‌های باریک‌تر و حاشیه‌ی سیاهی که دیگر به زحمت دیده می‌شود.
به جز این، اندازه و شکل استیم دک اولد دقیقا با مدل قبلی یکسان است. برای دستانی با اندازه‌ی متوسط، این اندازه کاملا مناسب است. اما اگر به نظرتان نینتندو سوییچ در دستانتان کمی بزرگ به نظر می‌رسد، بعید است که از اندازه‌ی استیم دک اولد راضی باشید. البته مدل اولد حدودا 30 گرم سبک‌تر از مدل اصلی است که یعنی تقریبا 5 درصد از وزن آن کم شده است. مقداری که به راحتی آن را احساس می‌کنید، اما به سختی تاثیری در بازی کردنتان دارد. مشخصات کامل سخت‌افزاری این کنسول را می‌توانید اینجا ببینید.
جدا از مشخصات، این صفحه نمایش به طرز چشمگیری جذاب و زرق و برق دار است. ارتقایی که کاملا تاثیرگذار و «تغییردهنده» است. اگر بازی‌هایی مثل «سایبرپانک 2077» که از قابلیت HDR برخوردارند را امتحان کنید، می‌بینید که این نمایشگر قدرت تابش خارق‌العاده‌ای دارد. در بازی سایبرپانک 2077 نور تابلوهای نئونی براق و چراغ‌های نایت سیتی بسیار شدید بودند. شما باید قدرت این نمایشگر را ببینید تا باور کنید.
خارج از محدوده‌ی HDR و در رنج استاندارد، تصاویر تغییر خاصی نمی‌کنند. اگرچه بهبود رنگ و نور را می‌توانید در هر صورت احساس کنید.
در استیم دک اولد پردازنده AMD از چیپ 7 نانومتری «آئریث» به چیپ 6 نانومتری «سفیروث» بهبود یافته است. والو هم از این فرصت استفاده کرده تا عملکرد کنسول دستی خود را بهبود دهد و مصرف برق آن را کم کند. درست مثل کاری که نینتندو و انویدیا با سوییچ کردند. همانند نینتندو سوییچ اولد، والو با استیم دک اولد هم کارایی و عمر باتری را صرف یک نمایشگر بزرگ‌تر نکرده، بلکه از «سامسونگ» خواسته تا یک پنل 90 هرتزی با قابلیت HDR با همان وضوح تصویر قبلی بسازد. در ادامه به بررسی جنبه‌های دیگر استیم دک اولد می‌پردازیم.
شارژدهی و عمر باتری استیم دک
مدل جدید استیم دک اولد یک باتری بزرگ‌تر را به خدمت گرفته، که حدودا 50 درصد بیشتر از قبل عمر می‌کند. البته این عدد در عمل به این بزرگی نیست و شاید باز هم کم است. در حالی که اگر بازی با استیم دک را تجربه نکرده باشید، متوجه تفاوت شارژدهی بیشتر مدل جدید نمی‌شوید. اما به هر حال، عمر بیشتر باتری اتفاق مثبتی است.
در حالی که کنسول والو کمی سبک‌تر شده، حافظه‌ی داخلی آن افزایش داشته است. برخلاف مدل قبلی حالا می‌توانید استیم دک 1 ترابایتی هم بخرید.
کنار هم قرار گرفتن پردازنده کم‌مصرف‌تر و باتری بزرگ‌تر، یعنی بازه‌ی زمانی طولانی‌تری آماده به کار بودن دستگاه، که برای یک کنسول قابل حمل بسیار ارزشمند است. اگرچه در بازی‌های AAA ممکن است دو سه ساعت بیشتر دوام نیاورد، اما بازی‌های کوچک‌تر و کم‌مصرف‌تر را می‌توانید با استیم دک برای مدت طولانی‌تری تجربه کنید. استیم دک اولد حتا زمان بیشتری هم برای هر دو گزینه در اختیار شما قرار می‌دهد.
در حالی که بازی سایبرپانک 2077 در حدود 2 ساعت میزان شارژ باقی‌مانده استیم دک معمولی را به 10 درصد می‌رساند، باتری استیم دک جدید نیم ساعت بیشتر دوام می‌آورد. سیستم عاملِ خود کنسول درباره‌ی بازی‌های سبک‌تری مثل Minishoot’ Adventures یا Sea of Stars که بازی‌های زیبا و رنگارنگی هستند، چیزی در حدود 4 ساعت را پیش‌بینی می‌کند.
البته طبیعتا شارژدهی دستگاه وابسته به عنوانی است که تجربه می‌کنید.
استیم دک اولد یک ارتقای صحیح
ارتقایی که استیم دک با مدل اولد تجربه کرده، ارتقایی صحیح، در جهتی درست بوده است. در حالی که والو ادعا نمی‌کند و قصد هم ندارد، ارتقای سخت‌افزاری استیم دک اولد خفیف باقی می‌ماند. اگرچه تاثیر به‌سزایی در عملکرد و تجربه‌ی کاربری آن دارد. به عنوان نمونه، در اجرای بازی F1 22 در کیفیت پایین، بازی که در استیم دک تنها با نرخ فریم 60 قاب بر ثانیه اجرا می‌شد، در مدل جدید به میانگین 86 قاب بر ثانیه می‌رسد.
این تغییر اما بیشتر به لطف نمایشگر 90 هرتزی رخ داده است. این تغییر هم مجددا در بازی‌های بزرگ‌تر تاثیر خاصی ندارد. اما می‌تواند در بازی‌های سبک‌تر، نرخ تصویر را به 90 قاب بر ثانیه ثابت برساند. عددی که تجربه‌ی بازی، به ویژه عناوین اکشن را بسیار لذت‌بخش‌تر می‌کند.
با بی‌صدا شدن فن، یکی دیگر از ایرادات مهم استیم دک هم برطرف شده است. به علاوه، کنسول دستی به طور واضحی خنک‌تر کار می‌کند. این یعنی برای مدت طولانی‌تری می‌توانید کنسول را بدون این‌که داغی آن آزارتان دهد در دست نگه دارید. حتا زمانی که یک بازی سنگین اجرا می‌کنید و باتری به سرعت در حال خالی شدن است، داغی آزاردهنده کنسول را احساس نخواهید کرد.
استیم دک اولد حتا سریع‌تر هم شارژ می‌شود. این کنسول حالا یک شارژر 45 واتی با پورت USB تایپ سی دارد که با تمام قوا، تا 65 درصد باتری کنسول را شارژ می‌کند. اما بعد از آن برای محافظت از باتری، از توان کم‌تری استفاده می‌شود.
مدل جدید استیم دک حالا با یک شارژر با سیم 2.5 متری (به جای 1.5 متری مدل قبلی) عرضه می‌شود، که امکان استفاده از کنسول در حال شارژ را به شما می‌دهد. مدل 1 ترایابتی همچنین با یک کیفِ دومنظوره عرضه می‌شود. یک محافظ کوچک‌تر که مناسب قرار دادن استیم دک در کیف شما است. به علاوه یک کیف حمل و نقل که به سادگی از آن مخافظت می‌کند.
کنسول جدید همچنان از کارت‌های حافظه میکرو اس‌دی پشتیبانی می‌کند. بنابراین می‌توانید حافظه‌ی آن را ارتقا هم بدهید. البته با خرید مدل 1 ترابایتی یا حتا 512 گیگابایتی، بعید است به این کار نیازی داشته باشید. قیمت روز کنسول‌های بازی را می‌توانید اینجا در گیم‌نیوز ببینید.
بررسی استیم دک اولد در مقایسه با رقبا
استیم دک اولد همچنان اندکی بزرگ به نظر می‌رسد، اما به بزرگی برخی از رقبا نیست. کنسول دستی Lenovo Legion Go به عنوان مثال، گزینه‌ی بسیار بزرگ‌تری است که یک نمایشگر 8.8 اینچی هم دارد. و البته کنترلرهای جداشونده که به نظر یک مزیت می‌رسد.
اغلب رقبای کامپیوتر قابل حمل والو از ویندوز استفاده می‌کنند، و می‌توانند به راحتی این سیستم عامل را اجرا کنند. بهترین مزیت آن‌ها، امکان دسترسی به سرویس‌های اشتراکی، همچون «گیم پس» یا EA Play است. بر خلاف سیستم عامل لینوکسی استیم دک، که دسترسی شما را اندکی محدود می‌کند.
با این حال با استیم دک به بازی‌های بی‌شماری در استیم دسترسی دارید. اگرچه همه‌ی آن‌ها در استیم دک قابل بازی نیستند. آن‌هایی که در استیم دک به خوبی اجرا می‌شوند برچسب «تایید شده» خورده‌اند و بازی‌هایی که اجرای آن‌ها مشکلی ندارد «قابل بازی» نشان شده‌اند.
استیم دک در مجموع کنسولِ مستقل‌تری به نظر می‌رسد. در عوض، مدل‌های رقیب بیشتر به سیستم عامل خودشان وابسته هستند و نمی‌شود آن‌ها را یک «پلتفرم» نامید.
ارزش خرید
در حال حاضر سه مدل استیم دک در بازار وجود دارد که می‌توانید انتخاب کنید. مدلِ پایه‌ی قدیمی با حافظه داخلی 64 گیگابایتی که ارزش خرید چندانی ندارد. مدل معمولی 256 گیگابایتی که می‌تواند گزینه‌ی کارامد و به صرفه‌ای برای شما باشد، که نمی‌خواهید پول زیادی برای یک کامپیوتر قابل حمل مخصوص بازی خرج کنید.
این مدل 400 دلار قیمت دارد که با توجه به نوسانات زیاد ارزش ریال، مطمئن نیستیم که تبدیل قیمت آن به تومان بتواند راهگشا باشد. به هر حال همه‌ی ما کم و بیش از قیمت دلار در این لحظه خبر داریم.
اما گزینه‌ی جدید، مدل بهبودیافته‌ای که می‌شود آن را Steam Deck 1.5 نامید، خرید گران‌تر اما ارزشمندتری است. قطعا با توجه به چیزهایی که در این بررسی درباره استیم دک OLED خواندید، خرید 550 و 650 دلاری باز هم به صرفه است. مدل 512 گیگابایتی را می‌توانید با 550 دلار و مدل 1 ترابایتی را با صد دلار بیشتر بخرید. اگرچه شاید حافظه داخلی، ارزش 100 دلار بیشتر پرداخت کردن را نداشته باشد.