فیلم سینمایی «وزارت جنگ ناجوانمردانه» (The Ministry of Ungentlemanly Warfare) جدیدترین ساخته‌ی «گای ریچی» در سال 2024 به نمایش درآمد. یک اثر سینمایی که در ژانر اکشن تاریخی قرار می‌گیرد و به بررسی عملیات‌های خرابکاری در طول جنگ دوم جهانی می‌پردازد. این فیلم بر اساس اسناد محرمانه «وینستون چرچیل» ساخته شده که در سال 2016 عمومی شدند. در ادامه با نقد و بررسی فیلم وزارت جنگ ناجوانمردانه همراه گیم‌نیوز باشید.
هدف اصلی فیلم به تصویر کشیدن داستانی بر اساس اتفاقات تاریخی، با لحن سرگرم‌کننده و شبه‌کمدی گای ریچی است. داستان فیلم حول محور شخصیت «گاس مارچ-فیلیپس» می‌چرخد. یکی از اعضای سازمان اجرایی عملیات ویژه بریتانیا که عهده‌دار ماموریتی فوق سری می‌شود. دلیل انتخاب این شخص برای انجام این ماموریت، «سرپیچی مداومش از فرمان‌ها و فرماندهان» عنوان می‌شود. در کنار هوشمندی و ذکاوت، توانایی‌های رهبری و قدرت‌های نظامی ویژه (آمادگی بدنی و مهارت در تیراندازی)، این ویژگی به عنوان مهم‌ترین خصیصه او مطرح می‌شود. این شخصیت، با بازی «هنری کویل»، به خوبی توانسته احساسات و تنش‌های یک قهرمان در دوران جنگ جهانی را به نمایش بگذارد.
از نقاط قوت فیلم، می‌توان به بازیگران مطرح و توانمندی اشاره کرد که در این اثر حضور دارند. «ایزا گونزالس» و «ببز اولوسانموکن»، که نقش عوامل نفوذی را بازی می‌کنند، به خوبی توانسته‌اند شخصیت‌های خود را به تصویر بکشند و به آن‌ها عمق ببخشند.
«آلن ریچسون» نیز با بازی درخشان خود در نقش «آندرس لاسن»، به ترسیم چهره‌ای واقع‌گرایانه از اعضای تیم عملیات ویژه کمک کرده است. همه‌ی اعضای تیمِ اجرای این عملیات، شخصیت‌های تاریخی نیستند، اما همه‌ی آن‌ها به شکلی باورپذیر نوشته و پرداخت شده‌اند و بازیگران هم این نقش‌ها را باورپذیر و جذاب ارائه کرده‌اند. شخصیت‌های فیلم برداشتی متناسب با دید هنری گای ریچی از تاریخ هستند. هم انتخاب بازیگران (به ویژه اغراق در قدرت بدنی گاس و لاسن و اغراق در زیبایی مارجری) ترسیم‌کننده نقش کارگردان در شکل‌گیری فضای وزارت جنگ ناجوانمردانه است و هم سبک بازی آن‌ها جلوی دوربین.
بازیگران دیگری چون «الکس پتیفر» و «هیرو فاینز-تیفین» نیز با ارائه‌ی عملکردی متقاعدکننده، به افزایش جذابیت داستانی فیلم کمک کرده‌اند. توانایی‌های بازیگری این گروه، به ویژه در صحنه‌های تعلیق و اکشن، تحسین‌برانگیز است و به ایجاد یک تجربه سینمایی هیجان‌انگیز و درگیرکننده منجر شده. بازی بازیگران فیلم وزارت جنگ ناجوانمردانه یکی از ارکان اصلی موفقیت این فیلم به شمار می‌رود. عاملی که در عین حال نشان‌دهنده‌ی تعهد و مهارت فیلمساز در خلق یک اثر هنری ویژه است. گای ریچی به عنوان یک کارگردان صاحب سبک، اخیرا بسیار پرکارتر از قبل شده و این موضوع باعث شده که چندبرابر بیشتر از قبل شناخته شود. در عین حال، منجر به کمرنگ شدن خلاقیت در آثار او هم شده است.
با این حال کارگردانی فیلم وزارت جنگ ناجوانمردانه توسط گای ریچی، یکی از جنبه‌های برجسته و تحسین‌برانگیز این اثر سینمایی است. ریچی، که پیش‌تر با فیلم‌هایی چون «شرلوک هولمز» و «جنتلمن» شناخته شده، در این فیلم نیز توانایی‌های خود را در خلق صحنه‌های اکشن پویا و داستان‌پردازی قوی به نمایش می‌گذارد. او با استفاده از تکنیک‌های سینمایی نوآورانه و مهارت در روایت داستان‌های پیچیده، تجربه‌ای متفاوت و مملو از هیجان را برای تماشاگران فراهم می‌آورد.
با تمرکز بر جزئیات دوران جنگ جهانی دوم و عملیات‌های جاسوسی، ریچی در این فیلم مخاطبان را به دنیایی می‌برد که در آن، هر لحظه می‌تواند سرنوشت‌ساز باشد. او با مهارت در به‌کارگیری عناصر تعلیق و توجه به روابط شخصیت‌ها، فضایی را خلق کرده که هم تاریخی است و هم مدرن. و در آن، ارزش‌های اخلاقی و تصمیمات دشوار به چالش کشیده می‌شوند. کارگردانی ریچی همچنین در نحوه استفاده از موسیقی و تدوین مشهود است. او با انتخاب موسیقی‌هایی که هم‌راستا با تنش‌های داستان هستند و تدوینی که ریتم داستان را حفظ می‌کند، به فیلم عمق بیشتری بخشیده و تجربه‌ای چندبعدی را ارائه می‌کند.
استفاده از نورپردازی خلاقانه و تنظیم رنگ‌ها به گونه‌ای که حس و حال دوران جنگ جهانی دوم را بازسازی کند، از دیگر تکنیک‌هایی است که به فضاسازی فیلم کمک شایانی کرده. ریچی با ترکیب نور و سایه به شیوه‌ای هنرمندانه، توانسته تأثیرات عاطفی قوی‌ای را در مخاطب ایجاد کند. این تکنیک‌ها، همراه با صداگذاری دقیق و موسیقی متن هماهنگ با فضای فیلم، به تقویت تجربه‌ی بصری و شنیداری تماشاگران افزوده‌اند.
در کنار داستان و شخصیت‌های دل‌نشین و دوست‌داشتنی، صحنه‌های اکشن در فیلم وزارت جنگ ناجوانمردانه اهمیت زیادی پیدا می‌کنند. اگرچه موفقیت در ماموریت اعضای این تیم اهمیت زیادی دارد، فیلمساز در صحنه‌های اکشن از حساسیت این ماموریت کاسته و بر «حال» تمرکز می‌کند. به همین خاطر، هم در اجرا و هم در تدوین، این صحنه‌ها از تنش دور هستند.
اگر به صحنه‌های اکشن فیلم، تا پیش از پرده‌ی آخر توجه کنید، همه چیز در نهایت آرامش اتفاق می‌افتد. شخصیت‌ها برخوردی بسیار آرام دارند. به راحتی شلیک می‌کنند و درست به هدف می‌زنند. از خودشان هیچ تلاش اضافه و غیرمنتظره‌ای نشان نمی‌دهند. دستپاچه نمی‌شوند. گویی هر کدام از آن‌ها یک «جیمز باند» است که در کمال خونسردی و با اتکا بر هوش و مهارتش، با خطر مواجه می‌شود. البته این حس نسبت به شخصیت‌های وزارت جنگ ناجوانمردانه چندان هم بی‌راه نیست. چون ظاهرا «ایان فلمینگ» نویسنده داستان‌های جیمز باند، برای خلق این شخصیت از آن‌ها و به ویژه «گاس مارچ-فیلیپس» الهام گرفته است.
موقعیت‌های حساسیت‌برانگیز و تنش‌زا البته با نزدیک شدن به پایان بیشتر می‌شوند. نوع اکشن و زد و خوردهای نزدیک هم در فیلم تغییر می‌کند و کم‌کم اندکی از آرامش ابتدایی دور می‌شود. اما در نهایت همه‌ی اعضای این تیم، صحیح و سالم موفقیت خود در ماموریتی که در لحظه‌های پایانی داشت خراب می‌شد را جشن می‌گیرند. بدین ترتیب یکی از جذابترین و سرگرم‌کننده‌ترین فیلم‌های اکشن سال 2024 به پایان می‌رسد. فیلمی که به راحتی می‌تواند شما را به دور از هیاهو و تاملات زندگی خودتان برای دو ساعت سرگرم کند. با داستانی جذاب، شخصیت‌هایی دوست‌داشتنی، کارگردانی عالی و صحنه‌های اکشنی که تماشای آن‌ها لذت‌بخش است.
اما اگر به دنبال یک فیلم درگیرکننده و یا آموزنده تاریخی درباره‌ی جنگ جهانی دوم یا تاثیرات جنگ با نگاه عمیق سینمایی هستید، وزارت جنگ ناجوانمردانه نمی‌تواند شما را راضی کند.
در نهایت، فیلم وزارت جنگ ناجوانمردانه نمونه‌ای برجسته از چگونگی بهره‌گیری از تکنیک‌های سینمایی برای خلق یک اثر جذاب است. فیلمی که هم یک داستان معتبر تاریخی را روایت می‌کند و هم تجربه‌ای مدرن و سرگرم‌کننده را برای مخاطبان به ارمغان می‌آورد. گای ریچی با استفاده از مهارت‌های کارگردانی خود و تکنیک‌های سینمایی پیشرفته، توانسته فیلمی را خلق کند که نه تنها از نظر داستانی که از نظر فنی هم، مورد تحسین قرار می‌گیرد. این فیلم، که بر اساس کتابی به همین نام نوشته دیمین لوئیس ساخته شده، به یکی از آثار مهم سینمای اکشن و جاسوسی امسال تبدیل می‌شود. تجربه‌ای که می‌تواند در آینده به یک فرنچایز بسط پیدا کند. با توجه به ظرفیت شخصیت‌ها و معرفی جذابی که به مخاطبین داشتند، از شنیدن خبر ساخت یک دنباله برای این فیلم ناراحت نمی‌شویم.