نقد و بررسی بازی Astro Bot – مرور چند نسل خاطره

برخی از بازی‌ها هستند که هر کاری کنیم نمی‌توانیم جلوی گذاشتن لبخند روی لب‌هایمان توسطشان را بگیریم و یکی از آن‌ها، بازی Astro Bot است. یک سکوبازی (پلتفرمر) سه‌بعدی که توسط تیم Asobi توسعه یافته است. در سال 2020 همزمان با عرضه کنسول پلی استیشن 5، هر کنسولی با بازی Astro’s Playroom که به صورت پیش‌فرض و به رایگان نصب شده بود، عرضه شد. این بازی به بازیکنان اجازه می‌داد تا قابلیت‌های جدید درایو SSD و کنترلر دوال‌سنس را آزمایش کنند. اینکه سونی تصمیم گرفته است این برند ساده را توسعه دهد، عالی است زیرا پتانسیل دارد تا به یکی از انحصاری‌های پرچم‌دار غول ژاپنی تبدیل شود. در ادامه نقد و بررسی بازی Astro Bot را خواهید خواند.

آسترو بات با اولین حضور خود در واقعیت مجازی پلی‌استیشن با عنوان ماموریت نجات (Astro’s Rescue Mission) و همچنین به عنوان یکی از بازی‌های برجسته هنگام عرضه پلی‌استیشن 5 در پلی‌روم، موجی ایجاد کرد. حالا این ماجراجویی جدید به نظر معرفی نهایی دوست‌داشتنی‌ترین ربات پلی‌استیشن است. این بازی با مهارت، 30 سال جادوی پلی‌استیشن را به هم می‌بافد و باعث می‌شود لبخندی از گوش تا گوش بر لب‌هایتان نقش ببندد. این بازی نه تنها به عنوان یک پلتفرمر قدرتمند، بلکه با اشاره‌های نوستالژیکش، به چیزی واقعا استثنایی تبدیل می‌شود.

نقد و بررسی بازی Astro Bot

بازی با صحنه‌ای از سفر در فضا در یک سفینه‌ی فضایی عظیم که شبیه به کنسول PS5 است آغاز می‌شود. ناگهان توسط یک بیگانه‌ی سبزرنگ مورد حمله قرار می‌گیریم که سفینه‌ی فضایی را نابود می‌کند و قطعات آن را در کهکشان‌های مختلف پراکنده می‌سازد. البته ما در سفینه‌ی مادر تنها سفر نمی‌کردیم؛ ربات‌های دیگری نیز با ما بودند و به دنبال حمله‌ی شرورانه، اکنون خود را در معرض خطر می‌بینند. قهرمان دوست‌داشتنی ما توسط یک سفینه‌ی کوچکتر که شبیه به کنترلر دوال‌سنس است نجات پیدا می‌کند. آنچه از کنسول PS5 باقی مانده بر روی یک سیاره‌ی کوچک و ماسه‌ای سقوط می‌کند که از این پس به عنوان پایگاه ما شناخته خواهد شد.

بازی‌هایی وجود دارند که به ما یادآوری می‌کنند چرا اولین بار عاشق بازی‌های ویدئویی شدیم. به نظر من، Astro Bot یکی از آن بازی‌ها است.

درست در همان دقایق اول بازی است که با چیزی فراتر از فرم‌ها و چارچوب‌های آشنا روبرو می‌شویم. در مورد داستان بازی Astro Bot چیز زیادی برای گفتن وجود ندارد. داستان تنها به عنوان مقدمه‌ای ساده عمل می‌کند که به بازیکن دلیلی برای ادامه می‌دهد. ادامه: نجات دادن ربات‌های نیازمند و جستجو برای یافتن اجزای کشتی-کنسول برای پیگیری سفر در عرصه وسیع کیهان. اما آن‌چه که واقعا Astro Bot را از رقبا متمایز می‌کند، گیم‌پلی آن است.

مرور چند نسل خاطره

حس نوستالژی قطعا موضوع اصلی بازی Astro Bot است. از همان لحظه‌ای که شما کارت حافظه پلی‌استیشن اصلی خود را به عنوان فایل ذخیره بازی انتخاب و شروع به کاوش می‌کنید. اما ادغام توانایی‌های دوال‌سنس در گیم‌پلی بازی است که آن را پیشرو و برجسته کرده است. آخرین بازی که از دوال‌سنس در این سطح از درک و نوآوری استفاده کرده بود، بازی Astro’s Playroom بود. اما این بار تیم آسوبی در این مکانیسم‌ها بهبودهایی ایجاد کرده تا احساس نکنید که فقط به عنوان یک المان تزئینی وجود دارد. بلکه به عنوان یک جزء ضروری از گیم‌پلی Astro Bot کارایی دارد.

این بازی شامل بیش از 150 شخصیت از تاریخ پلی‌استیشن است. البته حضور اغلب آن‌ها در قالب کامئوهای دوست‌داشتنی است. اما برخی از شخصیت‌های مهم هم وجود دارند که زمان بیشتری به آن‌ها اختصاص داده شده است.

البته ما در اینجا شخصیت‌های مورد علاقه را لو نخواهیم داد. شخصیت‌های واقعا شگفت‌انگیزی بازی‌های تراز اول و انحصاری پلی‌استیشن وجود دارند که کاملا انتظار دیدن آن‌ها را دارید؛ تریلرها و تصاویر قبلا نشان داده‌اند که ما زمانی را با کریتوس از God of War، آلوی از Horizon Zero Dawn و نیتن دریک از Uncharted خواهیم گذراند. این شخصیت‌های مهم لحظات بسیار جذابی دارند که نه تنها به زیبایی به بازی‌هایی که از آن‌ها آمده‌اند ارجاع می‌دهند، بلکه ترفندهای جالب Astro Bot را نیز اضافه می‌کنند، همراه با موسیقی متنی که به نحوی همه چیز را به طور بی‌نقص ترکیب می‌کند.

در نقد و بررسی بازی Astro Bot آن‌چه بیشتر از همه مرا تحت تاثیر قرار داد، ارجاعات بسیار عمیق به بازی‌های تقریبا فراموش شده اما فوق‌العاده‌ای بود که با آن‌ها روبرو خواهید شد. من در مورد برخی بازی‌های پلی‌استیشن 1 صحبت می‌کنم که فکر می‌کردم تنها کسی هستم که از وجود آن‌ها اطلاع دارم. یا بازی‌های مستقل از دوران PS3 که کاملا به فراموشی سپرده شده‌اند. یا حتی شخصیت‌های فرعی از فرنچایزهای معروف که ممکن است امروزه متعلق به پلی‌استیشن نباشند، اما قطعا به دلیل تاثیر فرهنگی و طرفداران زیاد، با این برند مترادف شده‌اند.

بازی Astro Bot با شکوه و حس جذاب مرور چند نسل خاطره‌ی فراموش‌نشدنی، جشن واقعی 30 سالِ رنگارنگ تاریخ پلی‌استیشن است. به عنوان کسی که هر کنسولی که سونی ساخته را داشته‌ام، Astro Bot به طور مداوم مرا شگفت‌زده و خوشحال کرد. شمار دفعاتی که فریاد زدم «خدای من» از دستم خارج شده چون هر بار بازی با پدیدار کردن چیز جذاب دیگری، من را دوباره به این واکنش وادار می‌کرد.

گیم‌پلی سراسر لذت و هیجان

بازی Astro Bot با گیم‌پلی روان خود شگفتی‌ساز است. به یاد نمی‌آورم آخرین باری که از پریدن روی سکوها اینقدر لذت برده باشم. هر عملی که با ربات کوچک انجام دادم، نه تنها بسیار رضایت‌بخش بود، بلکه اعتیادآور هم بود. تقریبا مانند یک ماده مخدر. در این نقطه، باید از قابلیت‌های شگفت‌انگیز کنترلر دوال‌سنس نیز یاد کنم. وقتی ربات ما روی سطح فلزی راه می‌رود، می‌توانیم آن را از طریق کنترلر احساس کنیم. وقتی سفینه فضایی کوچک خود را پرتاب می‌کنیم، مقاومت را روی ماشه‌ها تجربه می‌کنیم. تمام این ویژگی‌ها تجربه حسی بازی را افزایش می‌دهند و قدرت فناوری نسل نهم را به نمایش می‌گذارند.

برای جمع‌آوری اجزای کنسول و نجات دوستان رباتی‌مان، باید کهکشان‌های خاص و سپس سیاره‌های درون آن‌ها را باز کنیم. معمولا، وقتی روی یک سیاره فرود می‌آییم، با ابزاری جدید روبرو می‌شویم که مکانیزم‌های جدید گیم‌پلی را معرفی می‌کند، و راه‌های تازه‌ای برای تکمیل هر مرحله را ارائه می‌دهد. این ابزارها، در یک کلمه، فوق‌العاده هستند. آن‌ها به گیم‌پلی تنوع می‌بخشند، بازی را جذاب می‌کنند و از خسته‌کننده شدن دور نگه می‌دارند.

نبرد در بازی Astro Bot پر انرژی و تأثیرگذار است. اما راه حلی یکسان برای همه آن‌ها وجود ندارد. شما با دشمنان متنوعی روبرو خواهید شد که هر کدام الگوها و خصوصیات منحصر به فردی دارند. خرگوش‌های رباتیک ممکن است به سمت شما بپرند، موجودات خاردار به شما حمله می‌کنند و مارهای پر از زهر نیاز به شلیک دقیق دارند. برخی از دشمنان باید گرفته و پرتاب شوند، در حالی که برخی دیگر می‌توانند به سکوها یا پرتابه‌ها تبدیل شوند. مسلط شدن بر این تعاملات، عمق تاکتیکی را به گیم‌پلی جذاب و دوست‌داشتنی اضافه می‌کند.

اگر هسته مرکزی گیم‌پلی بازی تا این اندازه پایدار و قدرتمند نبود، تمام ویژگی‌های نوآورانه در Astro Bot بی‌معنی می‌شدند. می‌توان با اطمینان گفت که حتی بدون دوال‌سنس، Astro Bot یک بازی پلتفرمر است که لذت خالص را ارائه می‌دهد.

با این حال، مبارزات با غول‌آخرها (باس فایت‌) هستند که جان تازه‌ای به گیم‌پلی نبردها در بازی می‌بخشند. این مبارزات چندان از فرمول کلاسیک «به آن سه بار ضربه بزن» (که از بازی‌های ماریو با آن آشنا هستیم)، دور نمی‌شوند، اما با ترفندهای خلاقانه آن را ارتقا می‌بخشند. شما در مقابل دشمنان عظیم‌الجثه با اندازه کوچک خود و توانایی‌های ویژه‌ای که در هر مرحله به دست آورده‌اید، قرار خواهید گرفت. این مواجهات اغلب شامل دوری از امواج دشمنان کوچکتر در حالی که شما استراتژی خود را برای مقابله با دشمن عظیم‌الجثه خود طراحی می‌کنید، می‌شود. این یک آزمایش واقعی از مهارت‌های سکوبازی شما هم هست. همه این‌ها با هم ترکیب می‌شوند تا تجربه‌ای ایجاد کنند که هم نوستالژیک و هم به طرز خوشایندی مدرن است.

برتری سخت‌افزاری

جزئیات کوچک، مانند صداها و لرزش‌هایی که با تغییر محیط اطرافتان، چه در حال قدم زدن در چمن، پاشیدن آب، شنا کردن یا حتی ضربه زدن به ورق‌های فلزی باشید، همگی متفاوت و قابل لمس هستند. زمانی که یک ربات را نجات می‌دهید، به داخل دسته بازی شما پریده و شما وزن آن را حس می‌کنید. درک عمیق و بازیگوشی در دوال‌سنس وجود دارد که هیچ خالق دیگری مانند این نتوانسته آن را به این خوبی پیاده کند.

این موضوع یادآوری می‌کند که چرا این فناوری وقتی در دستان تیم درست قرار گیرد خیلی جذاب است. استفاده از برتری‌های دوال‌سنس در ایجاد حس و حال متمایز برای هر یک از 50 سیاره بازی هم بسیار مؤثر بوده است.

فراتر از بازخورد لمسی که به طور مداوم دریافت می‌کنید، دوال‌سنس برای کنترل حرکت Dual Speeder هنگام پرواز در هوا، شلیک پرتابه‌ها یا حتی کشف اسرار هم استفاده می‌شود.  افشا کردن تمام روش‌هایی که تیم آسوبی با کنترلر PS5 در گیم‌پلی بازی خود آزمایش می‌کند، کار درستی نیست. زیرا لذت کشف هنگام به کارگیری آن به روش‌های خلاقانه، حس رضایت‌بخش و شادی‌آوری را ایجاد می‌کند که تقریبا بی‌نظیر است. البته همه‌ی ایده‌ها به طور بی‌نقص کار نمی‌کنند. می‌شد از چند مکانیک در این میان چشم‌پوشی کرد و ای کاش برخی از آن‌ها بیشتر استفاده می‌شدند چون بسیار هوشمندانه بودند. اما تیم آسوبی به اندازه کافی تنوع ایجاد کرده و هرگز به یک یا دو مکانیسم موفق رضایت نمی‌دهد.

اگر هسته مرکزی گیم‌پلی بازی تا این اندازه پایدار و قدرتمند نبود، تمام ویژگی‌های نوآورانه در Astro Bot بی‌معنی می‌شدند. می‌توان با اطمینان گفت که حتی بدون دوال‌سنس، Astro Bot یک بازی پلتفرمر است که لذت خالص را ارائه می‌دهد. سکوبازی در این بازی دقت بسیاری می‌طلبد. حرکات آسترو بی‌نقص و سفت و سخت است. برای آن‌که بتوانید چالش‌های سکوبازی را رد کنید باید بر حرکات آسترو مسلط شوید، مهارت زیادی پیدا کنید و سعی کنید در لحظه پاسخگو باشید. هر مرحله با دقت زیادی طراحی شده، به گونه‌ای که رسیدن به انتها رضایت‌بخش است. اما فریب نخورید که فکر کنید این بازی ساده و بدون چالش است. مراحل به مرور سخت‌تر می‌شوند و چالش‌های دشوار و پیچیده کم‌کم سر راه شما قرار می‌گیرند. به‌ویژه اگر علاقه‌مند به جمع‌آوری همه‌ی قطعههای مخفی باشیدف کار بسیار سختی پیش‌رو خواهید داشت.

بهترین تبلیغ سونی برای پلی‌استیشن

بدون شک، Astro Bot به یک دارایی مقدس برای طرفداران بازی‌های سونی تبدیل خواهد شد. این بازی هم یادواره‌ای برای سی سال سرگرمی‌سازی پلی‌استیشن است و هم تبلیغی برای سرگرمی‌هایی که سونی اینتراکتیو انترتینمنت ارائه می‌دهد. تعداد ارجاعات به بازی‌های منتشر شده در طول سال‌ها سرسام‌آور است. گاهی اوقات، این ارجاعات به قدری گسترده‌اند که حتی به عنوان یک طرفدار سونی، نمی‌توانید همه‌ی آن‌ها را تشخیص دهید. شاید یک دانشنامه درون بازی مفید باشد که به طور مختصر ربات‌هایی که لباس‌های ناآشنا پوشیده‌اند را توضیح دهد. چنین ویژگی‌ای بازی را برای طرفداران کنسول ژاپنی حتی لذت‌بخش‌تر خواهد کرد.

بازی‌هایی وجود دارند که به ما یادآوری می‌کنند چرا اولین بار عاشق بازی‌های ویدئویی شدیم. به نظر من، Astro Bot یکی از آن بازی‌ها است. این عنوان به شکلی فوق‌العاده پرداخته شده، دارای صدا و تصویر عالی و، بالاتر از همه، گیم‌پلی درخشانی است که هرگز خسته‌کننده نمی‌شود. همچنین یک بازی مناسب خانواده است، کاملا برای لذت بردن همه با هم.

آن‌چه خواندید نقد و بررسی بازی Astro Bot اختصاصی گیم‌نیوز بود. نظر خود را درباره این بررسی و همچنین بازی جذاب Astro Bot بنویسید.