نقد کمیک: سالیانه سوم بتمن

هر کسی به یک دوست خوب احتیاج داره. دوست ها به همدیگر در زمان ها و دوران سخت کمک می‌کنند و وقتی به همدیگر نیازمند هستند، پشت یکدیگر را خالی نمی کنند؛ حتی اگر درگیر کشتن و انجام قتل های سریالی و مسموم کردن لیگ عدالت باشند، همیشه برای بهترین دوستشان هر کاری انجام می دهند … . کتاب سالیانه سوم بتمن هر چند دست اندرکارانی متفاوت با سری اصلی “پایان بازی” داشت،‌ اما به جرئت می توان گفت یک “تای-این” مناسب برای این سری بود. در ادامه نگاهی اجمالی به این کتاب خواهیم داشت، اما ابتدا نگاهی به دست اندرکاران این کتاب بیندازیم!

نویسنده:‌ جیمز تاینیون چهارم

طراح:‌ راج آنتونیو

بتمن خلق شده توسط باب کین و بیل فینگر

“من هیچوقت تو رو پشت سر نمیزارم، هیچوقت!”

داستان حالت خطی را دنبال نمی کند. نویسندگان بیشتر سعی داشته اند تا یک منظور خاص را برسانند و در هر بازه ی زمانی کش و قوس قرار نداده اند. تامی بلک کرو و جوکر! این دو شخصیت های اصلی کتاب سالیانه هستند. تامی بسیار فوق العاده شخصیت پردازی شده است و نیازی به گفتن نیست که جوکر در مزخرف ترین کتاب های بتمن نیز شخصیت پردازی قابل قبولی دارد و و در این کتاب سالیانه نیز جوکر فوق العاده ظاهر شده است. شخصیت های دیگر نیز در این کتاب وجود دارند که از شخصیت های فرعی دیگر می توان به هاروی بولاک، بتمن، رابین، وارن و هارلی کویین اشاره کرد که همانطور که اشاره کردم، نقش مهم را تامی و جوکر ایفا می کنند.

دیالوگ های کتاب به شکل وحشتناکی زیبا هستند. بعد از اعمالی که جوکر انجام می‌دهد، دیالوگ هایی که توسط او گفته می‌شود،‌تنها تامی را به اوج جنون نمی‌رسانند؛ بلکه شما نیز دوست دارید از دست این دلقک سر به دیوار کوبیده و یا آرزوی خفه کردن او را دارید. هر چند از نویسنده ی این کتاب انتظار دیگری نمی‌توان داشت. آثار عالی او را می‌توانید در سری “ّبتمن ابدی” پیدا کنید که با اسکات اسنایدر همراه شده است. داستان در سه بازه ی زمانی اتفاق می‌افتد. اولین دوره مربوط به زمانی است که جوکر هنوز صورت خود را از دست نداده و از زندان آرکهام فرار می کند. دومین بازه برمی گردد به ماجرای سری “مرگی در خانواده” که جوکر صورت خود را از بین مدارک ساختمان بزرگ پلیس گاتهام به دست می آورد و خانواده ی بتمن را به جون همدیگر می‌اندازد. و آخرین دوره نیز مربوط به سری “پایان بازی”‌ است.

نویسندگان سری تنها یک قصد از انتشار این “تای-این” داشته اند و آن هم یادآوری یک چیز به خوانندگان این کتاب هاست. که چقدر جوکر دیوانه است و خوشبختانه در این کتاب به انواع و اقسام قتل های مختلف دست به دامن شدند تا به هدف خود رسیدند. هر چند اگر اهل کتاب های بتمن باشید دیوانگی جوکر را فراموش نکردید و جوکر در بین شخصیت های خبیث جهان شناخته شده است. نویسندگان سعی کردند به جز پیام دیوانگی جوکر، نشان دهند که جوکر هیچوقت قول خود را نادید نمی‌گیرد و همیشه به پیمان خود عمل می کند.

در کل می توان گفت بخش داستانی این کتاب سالیانه در خور یک تای-این زیبا برای سری هیجانی و جذابی مثل “پایان بازی” است و مطمئنا شما را حیرت زده خواهد کرد.

“اون اینجاست … اون همیشه اینجاست! هیچ وقت نرفته، هیچ وقت نمیره! همیشه … اینجا!”

طراحی کتاب بسیار زیباست. هر چند به شخصه طراحی گرگ کاپولو را بیشتر ترجیح می‌دهم، اما نمی توانم این واقعیت را که از طراحی متفاوت این کمیک لذت بردم،‌ کتمان کنم. همانطور که گفتم طراحی این کتاب نسبت به کتاب های اخیری که از سری بتمن و “بتمن ابدی” دیدیم، متفاوت است و شاید در نگاه اول عجیب به نظر برسد،‌ اما وقتی چند صفحه از خواندن آن می گذرد، از آن لذت خواهید برد.

طراحی صورت شخصیت ها زیباست. مخصوصا جوکر که طراح باید تفاوت را در بازه های زمانی مختلف به صورت جوکر می‌آورد که خوشبختانه به خوبی انجام گرفته شد. محیط هایی که در این کتاب طراحی شد، به جرئت می‌توان گفت که چشمگیر و تماشایی بود. خصوصا صحنه ی مرگ و عروسک خیمه شب بازی!

“سلاااااااام شهر گاتهام! … دوست خوبتون جوکر اومده!”

نحوه ی چیدن داستان کنار همدیگر و نشان دادن خرابی هایی که جوکر برای گاتهام به بار آورد، در این کتاب قابل ستایش بود و نویسندگان نه تنها از این فرصت برای گفتن داستان خود استفاده کردند، بلکه داستان های گذشته را نیز یادآوری کردند! یک داستان عالی ، یک پانل چینی زیبا و جذاب و تمامی المان های دیگر در کنار هم جمع شدند تا یک “تای-این”‌ زیبا از سری “پایان بازی”‌ را بخوانیم. با خواندن یا نخواندن این کتاب هیچ اتفاقی در روند داستان اتفاق نمی افتد، اما خواندن آن به عنوان یک طرفدارن بتمن توصیه می شود.

نمره: 8/10

بد نیست نگاهی به کاور زیبای این کتاب بیندازیم!