وقتی صحبت از بازیهای انحصاری میشود، برندهی مسلم این نسل، کنسول سونی است. پلی استیشن 4 با دارا بودن بازیهای متعدد در طیف وسیعی از سبکها، موفق شده در این نسل به خوبی نیازهای مخاطبین خود را برآورده و گیمرهای زیادی را به خود جذب کند. میشود پلی استیشن 4 را به همین دلیل کنسولی برای تمام فصول دانست.
پلی استیشن 4 هر سال حداقل یک بازی انحصاری که با اختلاف از رقیبان بهتر است دارد. پس حالا که داریم به انتهای نسل نزدیک میشویم، فکر میکنیم زمان آن رسیده که بهترین انحصاریهای پلی استیشن 4 را که همین الان میتوانید بازیشان کنید معرفی کنیم. البته برای کسانی که این بازیها را امتحان کردهاند و به دنبال بازیهای مشابه میگردند، و یا کنسول پلی استیشن 4 ندارند و میخواهند بازیهای خوبی در این سبکها و مشابه با انحصاریهای پلی استیشن 4 امتحان کنند، گزینههای جایگزین آنها را هم معرفی کردهایم.
Bloodborne
این بهترین بازی فرامسافتور است. بلادبورن، فرمول دارکسولز را دارد، و آن را به یک کابوس لاوکرفتی که در آن به خیابانهای سنگفرش شده و وحشت موجود در آن میبرد.
درحالی که بازیهای سری سولز، دربارهی چرخهی مردن و دوباره زنده شدن هستند، بلادبورن، همانطور که از اسمش پیداست، غرق در خون است. هر ضربهای که با اسلحهی خود میزنید، زمین از خون پوشیده میشود، و لباس ویکتوریایی هانتر در پایان مبارزه با خون خیس شده است.
بلادبورن یک بازی دکمهزنی نیست؛ هرضربه باید حسابشده باشد، جاخالی دادنها باید بهموقع باشند، و تفنگ شما برای قطع کردن حملهی دشمنان است. با اینحال، این بازی سریعتر از دارکسولز است، پس باید ذهنیت قبلی را با عکسالعملهای سریع برای رهایی از این مصیبت، ترکیب کنید.
بازی جایگزین مولتیپلتفرم: Dark Souls
Marvel’s Spider-Man
در یک نگاه سطحی، اسپایدر-من مارول، شبیه بقیهی بازیهای اپنورلد است. برجهایی برای باز کردن نقشه، مراحل جانبی و رویدادهای تصادفی، در بازی تکرار میشوند. ولی روشی که در منهتن حرکت میکنید، بازی را دگرگون میکند.
وقتی دارید به در و دیوار و ساختمانهای شهر تار میزنید، هیچچیز خستهکننده نیست. تاز زدن اسپایدر-من در بازی مکمل همهچیز است. اسپایدر-من در عمل از قرض گرفتن تکههایی از بازیهای دیگر ساخته شده. حتی مبارزات بازی بسیار شبیه بتمن: آرکهام هستند، ولی شخصیت این سوپرهیرو، همهچیز را تازه جلوه میدهد.
درحالی که مبارزات حول محور جاخالی دادن و حمله کردن است، اسپایدر-من به همان راحتی که روی زمین است، در هوا میچرخد و حرکت میکند، و با گجتهایی که در بازی قرار دارد، دشمنان را بهراحتی با پرتاب کردن تار از مبارزات خارج میکند.
منهتن باشکوه ساخته شده است. وقتی که نور خورشید روی صورت شماست و دارید از یک آسمان خارش بالا میروید، یا روی سطح خیابان پیادهروی میکنید، دنیای بازی پر شده از جزییات. این بهترین بازی اسپایدر-من است. شاخصترین دستآورد اینسامنیاک.
بازی جایگزین مولتیپلتفرم: Batman: Arkham Knight
God of War
کریتوس برگشته و در سرزمین اساطیر نورس، همراه با پسرش مخفی شده. گاد او وار درمورد این است که چگونه فرزند داشتن میتواند یک شخص را عوض کند، و شما در اولین ماجراجویی PS4 کریتوس، میتوانید این مسئولیتها را در او ببینید. اعمال او در بازیهای گذشته – ماموریت او برای انتقام – باعث بروز حوادث ویرانگر شد. اون نمیخواهد شخصیت جنگطلبش فرزندش اتریوس را تهدید کند. ولی او نمیتواند او را در این دنیای خشن و سخت رها کند.
کلیت بازی شبیه بازیهای قدیمی این سری است. شما هنوز هم موجودات و خدایان را به قتل میرسانید، از دیوارها بالا میروید و پازلها را حل میکنید. بزرگترین تفاوت در دوربین بازی است، که به شخصیت اصلی نزدیکتر شده و برخلاف دوربینهای ثابت بازیهای قدیمی، توسط بازیکن هدایت میشود.
شما همچنین با یک تبر جادویی که مثل چکش ثور پرتابش میکنید و برمیگردد، بازی را شروع میکنید. این یکی از بهترین تعاملهایی است که در بازیها با اسلحهتان دیدهاید . گاد او وار فقط یکی از بهترین بازیهای پلی استیشن 4 نیست، بلکه یکی از بهترین بازیهای این نسل است.
بازی جایگزین مولتیپلتفرم: Hellblade: Senua’s Sacrifice
Until Dawn
آنتیل داون یک فیلم ترسناک قابل بازی است. یک گروه از دوستان به یک کابین برای ادای احترام به رفیقشان که تازه فوت شده میروند. و همانطور که انتظار میرود، همهچیز طبق برنامه پیش نمیرود.
این یک بازی داستان محور پر از QTE است که در آن ممکن است هر کسی به شکل وحشتناکی کشته شود. اگر آنها بمیرند، داستان بدون حضور آنها ادامه پیدا میکند. این حضور همیشگی تهدید مرگ، کاری غیر ممکن را انجام میدهد: باعث میشود هر دکمهای حس معنیدار بودن داشته باشد.
هر تصمیمی که میگیرید، تاثیر خاص خودش را دارد، و این باعث میشود داستان شما حس شخصی بودن داشته باشد، حتی وقتی متوجه میشوید که از یکی از شخصیتهای بازی متنفرید. آنتیل داون شما را روی صندلی کارگردان مینشاند و بهشما وظیفهی زنده نگهداشتن شخصیتها را تا جایی که ممکن است میدهد.
بازی جایگزین مولتی پلتفرم: متاسفانه چیزی وجود ندارد
Ratchet & Clank
این بازی را میتوان به یک اثر قابل بازی پیکسار تشبیه کرد. صادقانه بگویم، آن را بازی کنید تا متوجه بشوید. در عمل این بازی چیز دیگری است. همهی محیط بازی پر از جزییات است: آسمانخراشهایی که در دور دست مشاهده میشوند، چمنهایی که با باد تکان میخورند و زنجیرهی ماشینهای پرندهای که در آسمان دیده میشوند.
رچت اند کلنک اساساً یک پلتفرمر الداسکول سهبعدی با کمترین میزان تمرکز روی سکوبازی و بیشترین تمرکز روی تیراندازی و انفجار است.
رچت اند کلنک یک بازسازی از پلتفرمر پیاس ۲ است، اما حس یک چیز کاملاً جدید را دارد. این بازی ساخته شد تا درکنار فیلم سینماییاش – که اصلاً هم اقتباس خوبی نبود – عرضه شود.
بازی جایگزین مولتیپلتفرم: Yooka-Laylee
Uncharted 4
اگر میخواهید ببینید پلی استیشن 4 واقعاً چقدر قدرت دارد، یکی از بازیهای ناتی داگ را بازی کنید. آنچارتد ۴ فقط چشمنوازترین بازی PS4 نیست، بلکه میتواند با بازیهای PC هم در این زمینه رقابت کند.
در آخرین بخش از داستان نیتن دریک، او درگیر احساسات میشود. در این بازی به گذشته نگاه میکنیم، و بخش دیگر شخصیت این یابندهی گنج شوخطبع را میبینیم. او تلاش میکند تا یک زندگی عادی داشته باشد، اما عطش ماجراجویی هنوز در او وجود دارد.
البته اتفاقاتی میافتد و او برای آخرین ماجراجوییاش، یکبار دیگر وارد خطر میشود. آنچارتد همیشه یک بازی با روند خطی بوده، اما آنچارتد ۴، در بعضی مراحل کمی اپنورلد میشود، این بیشتر بازی را شبیه به یک سفر و ماجراجویی میکند. رانندگی در آفریقا با یک جیپ، برای همیشه در خاطرات باقی میماند.
بازی جایگزین مولتی پلتفرم: Shadow of The Tomb Raider
Persona 5
پرسونا ۵، یکی از بهترین JRPGهای چند سال اخیر، مخلوطی است از یک متاگیم اجتماعی، گشتن دانجنها، چیدن استتها و موسیقی جز.
وقتی که درحال مبارزه درون یکی از خلاقانهترین دانجنهای JRPG نیستید، میتوانید در توکیو برگردید. این که چگونه زمان را بگذرانید، کاملاً در دست شماست. هر دانجن، باید در طول تعداد روزهای مشخص شده، تمام بشود، ولی شما میتوانید با دوستانتان به گردش بروید، فیلم ببینید و خرید کنید.
پرداختن به رابطهای که با دوستانتان دارید به اندازهی مبارزه کردن با دشمنان مهم است. روایت عجیب و داستان سنگین با تم بزرگسالانه، پرسونا ۵ را به یک ماجراجویی خاطرهانگیز تبدیل میکند.
بازی جایگزین مولتیپلتفرم: Ni no Kuni 2
The Last Guardian
لست گاردین بازی عجیبی است. سرگرم کننده است؟ واقعاً نیست! قدرتمند است؟ بله. مدتها بعد از اینکه تیتراژ پایانی بازی را دیدید، بخش آخر بازی در ذهن شما میماند.
شما نقش یک پسر جوان که در یک بنای باستانی، با برجهای بلند، زندانی شده است را به عهده دارید. بعد از نجات دادن یک پرنده/گربه/موش/یهچیز غولپیکر، در یک زندان مشابه، هر دوی آنها به سمت رهایی از این سرزمین عجیب میروند.
این موجود، تریکو، از بهترین حیواناتی است که در بازیها دیدهاید. شما آن را مستقیماً هدایت نمیکنید، فقط به او دستور میدهید. بعضی وقتها او به دستورات عمل میکند، اما ممکن است به سمت دیگری حرکت کند. گاهی هم ممکن است بهطور اتفاقی پسربچه را بکشد!
بهنظر میرسد لست گاردین از قصد بازیکن را آزار میدهد، اما این یک تعهد به تم بازی است که به سیستمهای آن وابسته است، و بهنظرم این قابل ستایش است. اما مهمتر از همه، همهچیز در پایان بازی مشخص میشود.
بازی جایگزین مولتیپلتفرم: نداریم
Horizon Zero Dawn
من هیچوقت طرفدار بازیهای کیلزون نبودم، پس باید اعتراف کنم وقتی شنیدم گوریلا گیمز برروی یک بازی نقشآفرینی اپنورلد کار میکند، به کار آنها شک داشتم. بههرحال همهی نگرانیهای من بیاساس بود. هورایزن نشان داد وقتی یک استودیو آزادانه سراغ ایدههای جدید برود، چه اتفاقی میافتد.
هورایزن در یک دنیای متنفر از تکنولوژی جریان دارد. بعضی اشتباهات باعث شده تا دنیا پر شود از دایناسورهای رباتیک وحشی، و مردمی که به روشهای قدیمی زندگی میکنند.
شما نقش ایلوی را بازی میکنید؛ یک زن قبیلهای که تصمیم میگیرد دنبال جواب در این دنیای بزرگ بگردد. گاهی هم با تیر و کمانش، یک غول روباتیک را از پا در میآورد! هورایزن فقط یک بازی فوقالعاده نیست، بلکه قدرتنمایی PS4 در پردازش بصری بازیهاست.
بازی جایگزین مولتیپلتفرم: The Wither 3