امسال را شاید بتوانیم موفق‌ترین سال سونی و پلی‌استیشن ۴، در عرضه‌ی انحصاری‌های موفق دانست. بازی‌های بزرگی مثل God of War و Spider-Man امسال منتشر شدند که هر دوی آن‌ها موفق عمل کردند و احتمالاً منتظر دریافت جوایزشان در مراسم Game Awards 2018 هستند! اما در این میان، بهترین بازی VR سونی هم عرضه شد که کمتر کسی به آن توجه کرد. Astro Bot Rescue Mission ساخته‌ی مشترک Japan Studio و ASOBI! Team است که توسط سونی برای پلتفرم PS VR منتشر شده است. این بازی یک پلتفرمر است و شما در آن نقش یک ربات را بازی می‌کنید که ربات دیگری را کنترل می‌کند! این بازی همان‌طور که قبلاً در مقاله‌ای که به مناسبت دو سالگی PS VR منتشر کرده بودیم، از بهترین بازی‌های امسال سونی و تمام دوران VR است. این بازی درحال حاضر با میانگین نمرات ۹۰ با ۴۷ نقد، در متاکریتیک، رتبه‌ی هفتم را در بین بهترین بازی‌های پلی‌استیشن در سال ۲۰۱۸ دارد.
احتمالاً ربات‌های بامزه‌ای که در پلی‌استیشن‌تان زندگی می‌کنند را با بازی/دموهای Playrooms بشناسید. اما Astro Bot Rescue Mission کوچک‌ترین شباهتی به این بازی‌ها ندارد. این بازی یک پلتفرمر است که در عین حالی که از فرمول بقیه‌ی پلتفرمرهای مجبوب استفاده می‌کند، به بهترین نحو از تمامی قابلیت‌ها و ظرفیت‌هایی که هدست‌های واقعیت مجازی در اختیارش گذاشته بهره می‌برد. دلیل موفقیت و لذت‌بخش بودن این بازی، ترکیب خلاقانه‌ی این دو بخش کلاسیک و مدرن است. به‌نظر می‌رسد تیم سازنده‌ی این بازی، بالاخره توانستد راه ساختن بازی برای واقعیت مجازی را پیدا کنند. تاکنون همه‌ی بازی‌های این پلتفرم سعی در شبیه‌سازی فرم عادی بازی‌ها، در فضای واقعیت مجازی داشته‌اند. اما در Astro Bot Rescue Mission، علی‌رغم وجود دوربین ثابت و کنترل رایج پلتفرم‌ها، حس جدیدی به بازیکن منتقل می‌شود که تاکنون تجربه نکرده است. درواقع شما و دسته‌ی دوال شاک‌تان، هردو در بازی حضور دارید و همین نکته، اولین نوآوری این بازی است که ابتدای بازی معرفی می‌شود. شاید این نکته به‌نظر ساده و کم اهمیت برسد، اما فرق اصلی این بازی با بقیه‌ی پلتفرمرها و بازی‌های واقعیت مجازی همین است. شما با پرسپکتیو اول شخص به بازی وارد می‌شوید. حتا اگر پایین را نگاه کنید بدن رباتی که به واسطه‌ی آن وارد بازی شده‌اید را می‌بینید. دسته‌ی شما هم در بازی حضور دارد که از قابلیت‌های آن هم استفاده می‌شود.
درواقع در این بازی، از تمامی قابلیت‌های کنسول‌تان استفاده می‌شود. بازی با قرار دادن‌تان در نقش یک ربات، به محیط عمق می‌بخشد. همچنین از قابلیت‌های حرکتی هدست هم استفاده کرده و برای دیدن بعضی نقاط کور یا از بین موانع، مجبورتان می‌کند سرتان را تکان بدهید! همین زاویه‌ی دید گسترده و امکان جابه‌جایی در محیط، علی‌رغم وجود دوربین ثابت، باعث شده تا سازندگان در طراحی مراحل هم خلاقیت بیشتری به‌خرج دهند. گفتیم که دسته‌ی شما هم در بازی حضور دارد؛ یعنی می‌توانید آن را در بازی هم ببینید و تکانش بدهید. اگر کمی بازیگوش هم باشید متوجه می‌شوید در منوی اصلی بازی می‌توانید ربات کوچکی که کنارتان حضور دارد را با دسته کتک بزنید! قابلیت‌های دسته به آزار و اذیت ربات‌ها ختم نمی‌شود و در هر مرحله، یک قابلیت جدید از آن را می‌بینید. به عنوان مثال، در یکی از مراحل قلابی به دسته متصل می‌شود که با آن می‌توانید موانع را از بین ببرید یا به وسیله‌ی آن ربات‌ها را نجات بدهید. در آخر این مرحله هم از همین قلاب برای کشیدن دندان میمون غول‌پیکر که باس‌فایت این مرحله است استفاده می‌کنید! تا آن‌جایی که من در بازی پیش رفتم، از همه‌ی قابلیت‌های دسته و هدست، به‌جز میکروفون و صدا، به بهترین نحو استفاده شد که این خودش بزرگ‌ترین دست‌آورد بازی است.
Astro Bot Rescue Mission قطعاً یکی از بهترین بازی‌های واقعیت مجازی است. این بازی بدون زرق و برق یا خشونت زیاد، کاری می‌کند که چند ساعت مداوم غافل‌گیر بشوید. عنوانی خوش‌ساخت است که پتانسیل‌های واقعیت مجازی را برای اولین‌بار کشف کرده است. نشان می‌دهد که ساختن بازی برای پلتفرم واقعیت مجازی، راه و روشی متفاوت از بازی‌های عادی دارد. این بازی باوجود تبلیغات زیاد سونی در توکیو گیم شو و گیمزکام، آن‌چنان که باید دیده نشد و امیدواریم با بردن جایزه‌ی بهترین بازی واقعیت مجازی در مراسم گیم آواردز ۲۰۱۸، به حقش برسد و زیر بازی‌های بزرگ امسال دفن نشود.