آدل انل می‌گوید که سینما یک صنعت ارتجاعی و نژادپرست و مردسالار است

تصادفی نیست که آدل انل، بازیگر فرانسوی، بعد از سال 2019 در هیچ فیلمی بازی نکرده است (آخرین حضور او در سینما مربوط می‌شود به سه فیلم پوست گوزن، قهرمانان نمی‌میرند و سیمای بانویی در آتش.) البته انل به بازی در اثر بعدی برونو دومون که یک فیلم علمی-تخیلی است علاقه داشت، ولی از این پروژه کناره‌گیری کرد. او اکنون درباره‌ی دلیل کناره‌گیری‌اش از این فیلم و نیز دلایل دوری‌اش از حرفه‌ی بازیگری صحبت کرده است.

انل در مصاحبه‌ی جدیدی با مجله‌ی آلمانی FAQ گفت:

من دیگر در سینما فیلم بازی نمی‌کنم.

وقتی از او پرسیدند چرا، پاسخ داد:

به دلایل سیاسی. چون صنعت فیلم کاملا ارتجاعی، نژادپرست و مردسالار است. اگر بگوییم قدرتمندان دارای حسن نیت هستند، در اشتباهیم. چون دنیا تحت مدیریت ناشیانه‌ی آن‌ها در مسیر درستی حرکت نمی‌کند. تنها چیزی که جامعه را از نظر ساختاری حرکت می‌دهد، مبارزه‌ی اجتماعی است. و به نظر من ترک کردن [سینما] یعنی جنگیدن. با ترک این صنعت برای همیشه، می‌خواهم در دنیایی دیگر و در سینمای دیگری شرکت کنم.

انل افزود:

من تلاش کردم که چیزی را از درون تغییر دهم. وقتی صحبت از جنبش MeToo یا مسائل زنان یا نژادپرستی می‌شود، صنعت فیلم به‌شدت مشکل‌ساز است. و من دیگر نمی‌خواهم بخشی از آن باشم.

او درباره‌ی کناره‌گیری از پروژه‌ی دومون نیز توضیح داد:

در ابتدا گمان می‌کردم که خیلی سرگرم‌کننده به نظر می‌رسد: نوعی لوک اسکای‌واکر در فضا. مشکل این‌جاست که پشت این نمای خنده‌دار، دنیایی تاریک و جنسیت‌زده و نژادپرستانه بود که از آن دفاع می‌شد. فیلمنامه پر از شوخی با خشونت جنسی بود. سعی کردم آن را با دومون در میان بگذارم، چون فکر می‌کردم امکان گفت‌وگو وجود دارد. می‌خواستم برای چندمین بار باور کنم که عمدی نبوده است. اما عمدی است، این بی‌توجهی عمدی است. آن‌ها قربانیان را مسخره می‌کنند، همان افرادی را که در موقعیت ضعیف قرار دارند. و من نمی‌خواستم از این فیلم حمایت کنم.

آدل انل در سال 2020 با هدف اعتراض به اعطای جایزه‌ی بهترین کارگردانی به رومن پولانسکی برای فیلم افسر و جاسوس، از جشنواره‌ی فیلم سزار کناره‌گیری کرد. او اکنون تنها به کار در تئاتر می‌پردازد، ولی همکاری با کارگردان‌هایی مانند ژیزل وین و سلین سیاما را رد نکرد.

او در ادامه‌ی سخنان‌اش گفت:

اگر امروز در صنعت سینما بمانم، به‌نوعی یک تضمین فمینیستی برای این صنعت مردانه خواهم بود. رویای من این است که روشن کنم: این صنعت از یک جهان سرمایه‌محور، مردسالار، نژادپرست و جنسیت‌زده با نابرابری ساختاری دفاع می‌کند. در واقع، این صنعت دارد با نظم اقتصادی جهانی کار می‌کند که در آن همه‌ی مردم زندگی برابری ندارند.

همچنین افزود:

دومینیک بوتونات، مدیر CNC، که یک سازمان فرانسوی است برای ترویج سینما، به تجاوز جنسی متهم می‌شود و همچنان در سمت خود باقی می‌ماند. اما تیری فرمو، از جشنواره فیلم کن، سه زن را در انتخاب رسمی 2022 قرار می‌دهد. پس چرا به من می‌گویند که این صنعت در مسیر درستی پیش می‌رود؟

شایان ذکر است که آدل انل به‌تازگی در یک پنل سیاسی درباره‌ی فعالیت و مبارزه با ظهور راست افراطی شرکت کرد.

دیدگاه ما: در این که زنان و اقلیت‌ها همیشه قربانی نگاه نژادپرستانه و مردسالار در صنعت سینما بوده‌اند، تردیدی نیست. ولی باید به این موضوع نیز توجه کرد که نقش این گروه از سینماگران (زنان و اقلیت‌ها) در ساختار صنعتی سینما به دلیل برخی جنبش‌ها و فعالیت‌های مدنی مانند جنبش MeeToo تغییر پیدا کرده و دگرگون شده است.