Deadline
به‌تازگی ائتلاف فیلمسازان در معرض خطر، نامه‌ای سرگشاده در مورد جامعه‌ی فیلمسازی ایران (بازداشت محمد رسول اف، جعفر پناهی و مصطفی آل احمد) منتشر کرده است. ائتلاف بین‌المللی فیلمسازان در معرض خطر (ICFR) نهادی مستقر در آمستردام است که در سال 2019 تأسیس شد. هدف این سازمان، حمایت از دست‌اندرکاران سینمای در معرض خطر است.
یکی از بنیانگذاران ICFR نوشت:
طی چند هفته‌ی گذشته موجی از دستگیری‌ها در میان جامعه‌ی فیلمسازی و هنری در تهران به راه افتاد. اکنون سرکوب عظیمی در جریان است. هنرمندان سینمای ایران، بیانیه‌ی روشنی دارند که نشان می‌دهد دقیقا خط قرمز کجاست.
این نامه پس از بازداشت سه تن از سرشناس‌ترین کارگردانان بین‌المللی ایران، محمد رسول اف و جعفر پناهی و نیز مصطفی آل احمد، منتشر شده است.
این بازداشت‌ها در هفته‌های اخیر در ایران صورت گرفته‌اند. در میان موجی از اعتراضات مردمی که به مسایلی هم‌چون هزینه‌های زندگی، فروریختن ساختمان متروپل و قوانین سخت‌گیرانه‌ی پوشش مربوط می‌شوند.
اعتراض IFCR به بازداشت مستندسازان ایرانی
علاوه بر این، IFCR به پرونده‌ی مستندسازان ایرانی از جمله مینا کشاورز و فیروزه خسروانی نیز اشاره کرد. ماه مه امسال، آن‌ها در خانه‌های خود در تهران بازداشت و یک هفته بعد با قید وثیقه آزاد شدند. ICFR نوشت:
در حالی که هیچ اتهامی علیه آن‌ها مطرح نشده است، اکنون حداقل به مدت شش ماه از سفر، کار یا مشارکت در «حیات فرهنگی ایرانی و بین‌المللی» منع شده‌اند.
این نهاد از جامعه‌ی جهانی فیلمسازان خواست تا در حمایت از همکاران ایرانی تحت تعقیب خود صحبت کرده، آن‌ها را «وجدان ملت» توصیف کنند. در این بیانیه آمده است:
بیش از هر زمان دیگری بسیار مهم است که جامعه‌ی جهانی فیلمسازان کنار هم جمع شوند و به نمایندگی از کسانی که با بازداشت و زندان ساکت شده‌اند، صحبت کنند. همان‌طور که آن فیلمسازان صدایی به افراد بی‌صدا و مظلوم دادند.