شاید تا پیش از تجربه بازی Untitled Goose Game، از خود بپرسید که چرا چنین عنوان مستقلی که بودجه هنگفتی هم در اختیار نداشته و عرضه آن سر و صدای چندانی نداشته، انقدر مورد توجه و محبت دنیای بازی و حتی اهالی خارج از آن قرار گرفته است. واقعا هم در عصر بازیهای AAA، دیدن این همه توجه رسانهای به عنوانی که تبلیغات چندانی نیز روی آن نشده، لذتبخش و دوستداشتنی است. البته که میزان ریسکپذیری، نبوغ و خلاقیتی که در بخش بازیهای مستقل (Indie) به کار گرفته میشود، با تقریب خوبی همیشه فراتر از بازیهای بزرگ بوده، اما بسیاری از این عناوین موردتوجه قرار نمیگیرند و زود فراموش میشوند. اتفاقی که برای Untitled Goose Game رخ نداد، چون با گذشت بیش از شش ماه از زمان عرضه بازی، هنوز هم کافی است با یک سرچ ساده، به میزان وایرال بودن بازی ایمان آورید. در ادامه با نقد و بررسی بازی Untitled Goose Game همراه گیمنیوز باشید.
بازی Untitled Goose Game در یک روستای انگلیسی جریان دارد. مردم زندگی روزمره خود را میگذرانند و شما، نقش یک غاز مزاحم را بر عهده دارید و تنها هدفتان، آزار و اذیت مردم این روستا است! کنترلهای بازی ساده است. غاز میتواند اجسام را با نوکش بگیرد، پرهایش را باز کند، گردنش را پایین ببرد و از خودش صدا دربیاورد. بازی از چند منقطه مختلف تشکیل شده و برای رسیدن به محوطه یا در واقع مرحله بعدی، باید کارهایی را انجام دهید که همه آنها در آزار رساندن به ساکنین آن منطقه خلاصه میشوند. اولین مرحله بازی، یک باغ کوچک است. باغبان در حال رسیدگی و حفاظت از محصولاتش است و شما باید کارهایی مثل انداختن برگجمعکن در رودخانه و دزدیدن چیزهای مختلف مثل رادیو و مربا را انجام دهید. دکمهای برای دیدن کارهای موجود در هر محوطه وجود دارد و البته علاوه بر آنها، برخی ماموریتهای پنهانی را هم میتوانید انجام دهید. مثلا در همین محوطه، یکی از ماموریتهای مخفی «نگه داشتن باغبان در بیرون از باغ» است.
موسیقی بازی شبیه به نسخهای کاریکاتوری از ترانههای حماسی است و قطعا یکی از نقاط قوت Untitled Goose Game محسوب میشود. البته موسیقی در بسیاری از مواقع که اتفاق خاصی رخ نمیدهد پخش نمیشود، اما وقتی که آهسته قدم برمیدارید و میخواهید موقعیت مناسب برای دزدیدن چیزی پیدا کنید و یا وقتی آن را میدزدید و صاحبش دنبالتان میآید و وارد یک تعقیب و گریز خندهدار میشوید، نُتهای پیانو همریتم با اتفاقات بازی به صدا درمیآیند. انیمیشنهای شخصیتها و البته خود غاز هم نسبتا واقعی و در عین حال، بسیار بامزه و خندهدار طراحی شده است. نحوه راه رفتن و باز کردن بالها و حتی صدایی که غاز درمیآورد، به تنهایی خندهدار است و وقتی آن را با موقعیتهایی مثل ترساندن یک پسربچه و انداختن عینک او ترکیب کنید، شوخطبعی بازی به اوج خود خواهد رسید.
همین حس شوخطبعی نو و عجیب، احتمالا بزرگترین دارایی Untitled Goose Game است. شما عملا نقش «آدم بد» بازی را بر عهده دارید و قربانیهایتان نیز ساکنان آرام و بیدردسر یک روستای کوچکند. با این حال، بعید است که بعد از هر عمل خرابکارانه و دیدن واکنش آدمهای نگونبختی که اذیتشان کردهاید، لبخند نزنید. سازندگان بازی توانستهاند با کنار هم قرار دادن تمام ویژگیهای مثبت Untitled Goose Game از جمله موسیقی و انیمیشنهای بامزه و البته پیچیده نکردن مکانیسمهای گیمپلی، تجربهای لذتبخش و بهیادماندنی ارائه دهند.
این البته به معنای بدون ایراد بودن بازی نیست. در بعضی مواقع، نمیتوانید اجسام کوچک را از روی سطوح بردارید. دوباره قرار دادن آنها در جای خودشان هم کار سختی است. به طور کلی، کارهایی که با نوک غاز باید انجام شوند، ممکن است به عملی آزاردهنده تبدیل شوند و باید بارها آزمون و خطا کنید تا بتوانید به هدف خود برسید. البته چون شاخصههایی مثل سلامتی و مهمات در Untitled Goose Game وجود ندارد، میتوانید در صورت شکست خوردن حین اجرای یک نقشه، آن را دوباره برنامهریزی و این بار با دقت بیشتری، تلاش کنید. در برخی از مناطق بازی هم محیطهای بسته کوچکتری (مثل داخل یک مغازه تلویزیونفروشی) وجود دارند که با ورود به آنها، دوربین در جای خود تقریبا ثابت میماند و دید مشخصی از غاز ندارید. البته بزرگترین ایراد بازی چیزی نیست جز بسیار کوتاه بودن آن. تمام مراحل و مناطق بازی از جمله منطقه و ماموریت نهایی که دزدیدن ناقوس طلایی دهکده از برج ساعت است را میتوان در کمتر از ۲ ساعت انجام داد. اینطور به نظر میرسد که Untitled Goose Game نه یک بازی کامل، بلکه پروژهای آزمایشی است از سوی House House که تیم ۴ نفره سازنده بازی است.
با این حال، میتوان بارها و بارها بازی را دوباره انجام داد و هر دفعه، روشهای جدیدی را امتحان کرد. دنیای Untitled Goose Game جدید، آرامشبخش و پر از اتفاقات و تصادفات خندهدار و جالب است. دنیایی که احتمالا هر چند وقت یک بار، دوست دارید آن را دوباره تجربه کنید و به راه رفتن بامزه غاز یا ترساندن مردمی که میخواهند در سکوت روزنامه بخوانند یا غذا بخورند، لبخند بزنید.