درست مانند اولین بسته‌ی توسعه‌دهنده‌ی بازی XCOM این بسته‌ی توسعه‌دهنده نیز ساخته شده است تا کوهی از محتوای جدید را طی روند بازی به شما منتقل کند. در این بازی مأموریت‌های جدید و دشمنان تازه‌ای اضافه شده‌اند که شما در نبرد خود با نیرو‌های بیگانه با آنها برخورد خواهید داشت. طی 5 سال، تیم پشت این بازی توانسته‌اند که دو بازی طراز اول، تعداد زیادی بسته‌ی الحاقی و دو بسته‌ی توسعه‌دهنده‌ی مؤثر تولید کنند که جدید‌ترین آنها، یعنی War of The Chosen به تمامی وجوه بازی دستی می‌کشد و به هیچ عنوان از آن دسته بسته‌هایی نیست که تنها برای درآوردن پول بیشتر ساخته شده باشند.
XCOM 2 بازی حجیم‌تری نسبت به XCOM 1 بود و اضافه کردن محتوای جدید خطر این را در پی داشت که باعث شود محتوای بیش‌از‌اندازه به بازی افزوده شده و از حد متعادل خارج شود. این ترس بیشتر از آنجایی نشأت می‌گرفت که آقای سالومان گفته بود که War of the Chosen بزرگ‌ترین بسته‌ی توسعه‌دهنده‌ای خواهد بود که تاکنون روی آن کار کرده است. اما حقیقت این است که همه‌ی جنبه‌های بازی به درستی عمل می‌کنند و با این که بازی شلوغ‌تر از همیشه است، به ندرت احساس می‌کنید که محتوای آن بیش‌از‌اندازه زیاد باشد.
محور اصلی این محتوای جدید، سه بیگانه‌ی قدرتمند (منتخب‌ها) هستند که برای به زانو درآوردن فرمانده‌ی XCOM، یعنی شما به میدان آمده‌اند و قصد نابودی سربازان شما را دارند. این افراد طی مراحلی به بازی اضافه می‌شوند و سختی کار را دوچندان می‌کنند. این سه بیگانه وارلاک، اساسین و هانتر هستند که قدرت بسیاری دارند در طی بازی به این قدرت‌ها نیز افزوده می‌شود.
برای مثال اساسین که عمدتا نامرئی است، نسبت به حملات از نزدیک مقاوم است و اوورواچ را فعال نمی‌کند که حتی تا اینجای کار هم به اندازه‌ی کافی ترسناک به نظر می‌رسد. با این که به خودی خود حرکت آزادانه‌ی او میان نیرو‌های شما عذاب‌آور خواهد بود، او قدرت دیگری نیز برای احضار جنگجوها به نبرد دارد و باعث می‌شوند سربازان شما که تا همین الآن هم در برابر او بی‌دفاع بودند، با دشمنان جدیدی مواجه شوند.
برخلاف رهبران بیگانه در بسته‌ی الحاقی «شکارچی بیگانه»، منتخب‌ها کاراکتر‌های فوق قوی‌ای نیستند که از روش‌های ناعادلانه برای سلاخی نیرو‌های شما استفاده کنند، بلکه نیرو‌های قدرتمندی هستند که قابلیت‌های مشخصی دارند و شما باید با آنها مقابله کنید. مسئله‌ی اصلی اینجا سوء‌استفاده‌ی شما از نقاط ضعف آن‌هاست. مانند قدر‌ت‌های خاصشان، نقاط ضعف آنها نیز به صورت تصادفی پدیدار می‌شود و باعث می‌شود در دفعات بعدی بازی نیز به همین اندازه جذاب و چالش‌برانگیز باشند.
هرکدام از این منتخب‌ها نسبت به کلاس و نوعی از اتک خاص حساس است و باعث می‌شوند که تنوع نیرو‌های شما بسیار مهم‌تر باشد. با این که ممکن است شکارچی قادر باشد شما را از آن‌سوی نقشه با تیر بزند و یا وارلاک می‌تواند نیرو‌های بی‌نهایتی از مرده‌ها را احضار کند، شما همیشه توانایی از پا درآوردن آنها را دارید و فقط باید بدانید که چگونه از این قابلیت‌ها استفاده کنید.
«مقاومت» در XCOM 2 معرفی شد اما آنچنان در روند بازی موثر نبود. در War of the Chosen اوضاع جالب‌تر می‌شود. سه فکشن جدید اضافه شده اند که هرکدام ماموریت‌های مخصوص به خود را دارند که توانایی‌های جدید، و مزایای تازه‌ای را برای شما آزاد می‌کنند. مهم‌تر از همه این که هرکدام از این فکشن‌ها کلاس جدیدی را برای مبارزه آزاد اضافه می‌کند.
«ریپر»ها اسنایپرهایی هستند که نامرئی هستند و برد و دقت بی‌همتایی دارند. «اسکیرمیش»ها سربازانی قدرتمند هستند و کلاس سوم «تمپلار»ها هستند که دو سلاح سرد به دست دارند که از افکار خبیث ساخته شده و با کشتن بیگانه‌ها قدرتمند‌تر می‌شود.
با این که منتخب‌ها و فکشن‌ها محور اصلی محتوای جدید در War of the Chosen هستند، این‌ها تنها بخشی از مواردی هستند که با این بسته‌ی توسعه‌دهنده به بازی اضافه می‌شوند. اتاق تمرینی به بازی اضافه شده است که می‌توانید در آن از امتیازات خود برای افزودن قابلیت‌های جدید به سربازان XCOM خود استفاده کنید و دیگر هنگام تقویت سربازان خود ملزم به انتخاب از میان دو مورد نیستید.
سه مدل دشمن استاندارد جدید نیز به بازی افزوده شده اند که شامل پریست، پیوریفایر و اسپکتر می‌شوند. اضافه شدن این سه مثبت است اما بیشتر تنها حکم سخت‌تر شدن رویارویی با یونیت‌های فعلی را دارند. سیت-رپ نیز به بازی افزوده شده است که در واقع محدودکننده‌های مراحل بازی هستند و شرایط ماموریت‌ها را تغییر می‌دهند. از جمله آنها می‌توان به محدود شدن تعداد نفرات و یا مین‌گذاری شدن نقشه اشاره کرد.
مکانیزم قدرتی جدیدی نیز در بازی به کار گرفته شده است که به واسطه‌ی بازیکنان مجبور می‌شوند اعضای تیم خود را تغییر دهند. نه تنها ممکن است سرباز‌های شما کشته شوند و یا آسیب ببینند، بلکه در صورتی که به فرستادن آنها به میدان نبرد ادامه دهید خسته نیز می‌شوند و به همین خاطر شما باید چند روزی به آنها استراحت دهید تا نیرویشان را بازیابند. ممکن است اگر حواستان نباشد کم بیاورید اما به خاطر جابجایی مداوم نیروهایتان تیمی متعادل‌تر و قدرتمند‌تر خواهید داشت.
جای گله از بازی هم وجود دارد و این شکایت از این است که نقشه‌ی بازی بسیار شلوغ شده است و هر کاری بخواهید انجام بدهید چیزی مزاحمتان خواهد شد. در میان ماموریت‌های منتخب‌ها و ماموریت‌های فکشن‌ها، ماموریت‌های مقاومت‌ها، عملیات مخفی، نقشه‌ی بازی بسیار سردرگم کننده است.
جای خوشحالی است که فایراکسیس نه‌تنها بازی را گسترش داده است، بلکه بسیاری از آن را نیز بهبود بخشیده است. عملکرد بازی به شکل مناسبی بهبود یافته است و می‌توان بازی را با کیفیت تصویر 4k با نرخ فریم بالا بازی کرد. مشکلاتی نیز همچنان در بازی وجود دارند که باید با آنها کنار بیاییم. مانند برخی از نیرو‌ها که قادرند از میان مناظر شلیک کنند، گلیچ‌های انیمیشنی عجیب و هوش‌مصنوعی‌هایی که بعضی اوقات در قسمت «هوش» مشکل دارند. خوشبختانه این مشکلات بسیار اندک هستند و آنچنان جلب توجه نمی‌کنند که آزاردهنده باشد. War of the Chosen قابل‌ترین عنوان از لحاظ تکنیکی است که این مجموعه تاکنون به خود دیده است.