احتمال این که جیم جارموش را به واسطه‌ی فعالیت‌های سینمایی‌اش و نه آثار موسیقی او بشناسید بسیار بالاست؛ اما باید بدانید که علی‌رغم شهرتی که او در مقام یک فیلم‌ساز مستقل کسب کرده است به هیچ عنوان به این معنی نیست که فعالیت‌های او در حوزه‌ی موسیقی (حتی به طور نسبی) قابل مقایسه با آثار بصری او نیستند.
به عنوان نظر شخصی نویسنده، آثار موسیقی او از لحاظ ناب بودن ممکن است حتی از فیلم‌هایش نیز پیشی بگیرند. مشکل اینجاست که صنعت/جامعه‌ی موسیقی امروزی توجه کافی را به مهره‌های ارزشمند خود نشان نمی‌دهد و نتیجه‌ی آن بعضا ناشناخته ماندن جواهراتی مانند این آلبوم می‌شود که حتی درصورتی که آن را مستقل از فیلم نیز بررسی کنیم، یکی از برترین آلبوم‌هایی است که حین حفظ کردن فضای مینیمال خود، هیجان و احساس را به شکلی بی‌نظیر به شنونده منتقل می‌کند و از جنبه‌ی نو بودن/زنده بودن و پویایی موسیقی هم به واسطه‌ی تلاش‌های تجربی آنها به راستی تلاشی قابل تقدیر است. تنها مسئله‌ای که (به نظر شخصی نویسنده) ممکن است مانع از لذت بردن از این آلبوم شود، نداشتن گوشی آشنا با موسیقی غیرعامیانه است. اگر به تجربه‌ای ناب از موسیقی علاقه‌مندید که مشابهش را جایی نشنیده باشید و بتوانید به آن به عنوان اثری درخور توجه، منحصر به فرد، خلاقانه، زیبا، بی‌رحم و در عین حال نرم و احساسی نگاه کنید، شاید این بهترین پیشنهاد موسیقایی گیم‌نیوز تا به امروز برای شما باشد.
جیم جارموش در این آلبوم نقش گیتاریست گروه اکسپریمنتال راک SQÜRL را ایفا می‌کند. دیگر اعضای گروه کارتر لوگان و شین استونبک هستند و تاکنون با سه آلبومی که به نام‌های EP#1، EP#2 و EP#3 تا جایی که توانسته‌اند خود را از موسیقی آمریکایی فاصله داده‌اند. آثار آنها به صورت تجربی به سبک‌هایی همانند نویز، سایکدلیک راک، استونر راک، درون، پست راک و حتی الکترونیک نیز تنه می‌‌زنند و آنها از به خوبی و با خلاقیتی بسیار بالا از پس این مسئله بر‌آمده‌اند. با این حال این آلبوم تنها حاصل مغز متفکر آنها نیست و دیگر موزیسینی که تاثیر بسیاری بر این موسیقی متن گذاشته است، Jozef Van Wissem، نوازنده‌ی لوت هلندی است که آثار مینیمالش در پروژه‌ه‌ی شخصی و همچنین همکاری‌های دونفره‌ی او با خود جیم جارموش هم بسیار آثاری درخور توجه هستند که پیشنهاد می‌کنیم اگر مخاطب این‌گونه موسیقی هستید، به هیچ عنوان آنها را از دست ندهید. حضور وی در تولید این ساندترک همچنین حس حال فولکی را نیز به فضای آلبوم افزوده است. علاوه بر هنرمندان مذکور، در این آلبوم از خوانندگان مهمانی همچون Madeline Follin، Zola Jesus و Yasmine Hamdan نیز استفاده شده است که در قطعه‌ی دوازدهم این آلبوم، وکال عربی او را در فضایی دور از انتظار تجربه می‌کنیم.
موسیقی ساخته‌ی آنها برای فیلم Only Lovers Left Alive برخاسته از حس ناب تعدادی نوازنده و موسیقی‌دان تجربی است که جمعی از دور-از-انتظارترین صدا‌ها را برای همراهی این فیلم تولید کرده‌اند. ریف‌های آلبوم تازه و جذاب‌اند و در حین این که صفت مناسب برای توصیف دیستورشن گیتار جارموش را می‌توان «کثیف» دانست، باید توجه داشت که این تنها یکی از مواردی است که آلبوم و صدای آنها را از دیگران متفاوت می‌کند. جیغ‌های گیتار جارموش در نهایت به خلق اتمسفری بی‌بدیل منجر می‌شود که نت‌های تکراری و آرامش بخش لوت را زیر سایه‌ی خود پناه می‌دهند. ضربات درام گاهی سهمگین و کوبنده‌اند و گاهی با ظرافت میدان را برای فضاسازی لوت و گیتار فراهم می‌کنند. ملودی‌ها به راحتی تقدیم شنونده نمی‌شوند و توجه و دقت کامل را برای لذت بردن از آن می‌طلبد. همچنین باید گفت که حس صدای اصطلاحا Lo-Fi این آلبوم بسیار دلنشین است. (اگر با این اصلاح آشنایی ندارید جهت توضیح باید گفت که برخی معتقدند حسی که استفاده از ادوات موسیقی یا ضبط کم‌کیفیت و به نسبت ابتدایی‌تر به اثر تزریق می‌کند مناسب‌تر از استفاده از تجهیزات استودیویی گران‌قیمت است)
در آخر، با این که بارها در طول مطلب به این نکته اشاره شده است، باز هم باید اشاره کرد که در خصوص موسیقی متن فیلم Only Lovers Left Alive با یکی از آثار معمول آهنگ‌سازان فیلم سروکار ندارید، بلکه با یکی از خلاقانه‌ترین و زنده‌ترین آثاری مواجه هستید که برای همراهی یک اثر سینمایی خلق شده‌اند.
برای شنیدن چند قطعه از این آلبوم با ما همراه باشید.
ممنون برای این مطلب جالب. لطفا آهنگ مربوط به یاسمین حمدان رو هم بذارید.