گلمراد، طراح باشی: عشق آذین و حالا «باغ نگار». بازی‌های موبایل ایرانی ترند جدید خود را پیدا کرده‌اند. اگرچه شاید سال‌ها از برجسته شدن این سبک بازی‌سازی تفننی برای موبایل می‌گذرد، امروز نمی‌توان به بازی‌سازهای ایرانی برای تلاش در این عرصه خرده‌ی چندانی گرفت. بازی‌هایی که به واقع موفق هستند و به ظاهر در سرگرم کردن مخاطب خود نیز توفیقی حاصل کرده‌اند، حداقل به گواه اعدادی که نصب‌های فعال را نشان می‌دهند غیر قابل نادیده گرفتن هستند. به همین سبب در ادامه به یکی از بازی‌های موفق و پر کاربر این سبک یعنی بازی موبایل باغ نگار نگاهی می‌اندازیم و سعی در بررسی آن خواهیم کرد. با گیم‌نیوز همراه باشید.
در بررسی این دست بازی‌ها بیش از هر چیز می‌بایست به دقت در انتخاب بازی‌ساز توجه کنیم. عنایت به این نکته که پس از رها شدن از چنگ مچ‌تری و گیم‌پلی تکراری آن با همه خلاقیت‌ها و ذکاوت‌هایی که استودیوهای مختلف به سبک خود به خرج می‌دهند چه در دست بازی‌کننده قرار می‌گیرد نکته‌ی کلیدی و مهم بررسی این بازی است. در باغ نگار، چیز چندان دندان‌گیری وجود ندارد. بازی‌کننده محدود به چند گزینه است که معمولا در دسترس‌ترین آن‌ها انتخاب می‌شود، بدون این‌که سلیقه‌ای از او درگیر ماجرا شود و پس از مدت زمان کمی آزمون و خطا با شکل‌ها و رنگ‌های محدود، وظیفه (task) بعدی است که اهمیت پیدا می‌کند و در ذهن بازی‌کننده برجسته می‌شود.
بازی باغ نگار به این ترتیب در پس و پیش مراحل جورچین رنگارنگ حداقل در نبرد با بازی‌های مشابه خود که از قضا پرطرفدار هم هستند بازنده است. اما بازی بیش از این پتانسیل دارد که شما مجاب شوید تنها به همین خاطر آن را کنار بگذارید و به سراغ بازی‌های دیگر بروید.
داستان عاشقانه
باغ نگار در عوض داستان پرکشش‌تری دارد، چون از یک احتمال جذاب صحبت می‌کند و از همان آغاز موضوع برای بازی‌کننده روشن است. این‌که بازی چه زمانی در داستان به نقطه‌ی اوج می‌رسد و شخصیت‌ها چقدر دوست‌داشتنی هستند آن‌قدر اهمیت ندارند که بخواهیم زاویه نقد ادبی با بازی بگیریم، اما به هر حال همه چیز در همان اندازه‌ی استانداردی که باید عمل می‌کند و از این بابت جای نگرانی نیست.
البته داستان را به هیچ وجه نباید مبانی قضاوت و بررسی بازی‌هایی همچون بازی موبایل باغ نگار قرار داد، چرا که آن چه عمدتا کم‌ترین اهمیت را در نظر مخاطب پیدا می‌کند داستان است. اما در رقایت تازه‌ای که بین بازی‌های این ترند جدید ایجاد شده، داستان و شخصیت‌ها به نوعی به وجه تمایز بازی تبدیل شده‌اند. بنابراین سلیقه و شدت همذات‌پنداری با شخصیت‌های دو بعدی و گاهی تک بعدی بازی‌ها در تعیین سرنوشت آن‌ها حرف اول را می‌زند.
در مقایسه با رقبا، شخصیت‌های بازی باغ نگار زمینی‌تر (down-to-earth) و قابل درک‌تر هستند. درست است که هیچ پیچیدگی خاصی بر پلات بازی حاکم نیست، اما به نظر می‌رسد که ارسطو، نگار و دیگران شخصیت‌های جذاب‌تری برای مخاطب هدف بازی باشند. خبری از شخصیت‌های اتوکشیده با دیالوگ‌های نسبتا روشن‌فکرانه و شوخی‌های لوس نیست. بازی در عوض با قدرت تمام از المان میستری کمک می‌گیرد تا بازی‌کننده را تا جاهای خوبی با خود همراه کند.
کمی کلون، کمی خلاقیت
رجوع به صفحه‌ی بازی در مارکت‌ها شما را به بازی‌های مشابه می‌رساند. سازندگان بازی حتا برای رساندن نام بازی‌شان به گوش مخاطب بدون هیچ واهمه‌ای از مقایسه یا طرد شدن، اعلام کرده‌اند که باغ نگار یک بازی شبیه گلمراد است. گیم‌پلی بازی سرگرم‌کننده و جذاب است و در حقیقت همان چیزی است که می‌تواند باشد. در بهترین حالت یک بازی دیگر در سبکی که ده‌ها مدل ایرانی و خارجی از آن ساخته شده که حتا روند برخی از آن‌ها هم عینا شبیه به هم است. اما چرا باغ نگار را در این میان انتخاب کنیم؟
جواب این سوال روشن نیست. در چنین موقعیتی آن‌چه اهمیت پیدا می‌کند سلیقه مخاطب است، پس هیچ بررسی و نقدی نیز قادر به شفاف کردن پاسخ این سوال نخواهد بود، بلکه اوضاع را به ضرر مخاطب و نیز بازی‌ساز پیچیده می‌کند. اما در مقام مقایسه، بازی خلاقیت‌هایی دارد که در بازی‌های دیگر همجنس آن دیده نمی‌شود و یا کم‌تر دیده می‌شود. شتاب‌دهنده‌ها به ویژه جذابیت بالایی به این مراحل بازی داده‌اند و تنوع آن‌ها و کارکرد هر کدام به اندازه‌ای هر چند کم دارای خلاقیتی است که موجب سرزندگی غیرقابل انکاری در بازی شده است.
عشق سخت
بازی موبایل باغ نگار کمی بیش از اندازه زود سخت می‌شود. بدون این‌که شما مهیای چالش‌های واقعی بازی باشید و تنها پس از ساعتی بازی کردن، مراحل بازی سخت‌تر از حد انتظار شما می‌شوند و بدون خرج کردن، شانس چندانی برای موفقیت در بازی ندارید. بازی تقریبا بلافاصله پس از معرفی شتاب‌دهنده‌ها و چالش‌های متفاوت خود در گیم‌پلی مچ‌تری شروع به مجازات کردن بازی‌کننده‌ای می‌کند که به خیال خودش تازه سرگرم شدن را آغاز کرده است.
باید در نظر داشت که بازی در کنار همه‌ی جذابیت‌های خود و اندک خلاقیتی که به خرج می‌دهد، و البته در کنار گرافیک خوبش که به نظر در درجه پایین‌تری از اهمیت قرار می‌گیرد که بخواهد موشکافانه بررسی شود، حوصله‌ی چندانی برای آشتی دادن بازی‌کننده با بخش‌های مختلف روند بازی به خرج نمی‌دهد. منحنی یادگیری بازی ایراد اصلی آن است که بهتر است مرتفع شود. به هر حال زمان زیادی برای آشنا کردن بازی‌کننده با همه‌ی بخش‌های بازی صرف نمی‌شود و همان‌قدر که ارسطو برای رسیدن به نگار عجله دارد، سازندگان بازی هم برای خفت کردن مخاطب خود و کسب درامد عجله کرده‌اند. که قطعا بیش از آن‌که مثمر ثمر باشد، ناامیدکننده است.
باغ نگار یک بازی سرگرم‌کننده است که می‌توانید مشابه آن را به وفور پیدا کنید. نمونه‌های ایرانی دیگر که در سال‌های اخیر ساخته شده‌اند دم دست‌تر از نمونه‌های خارجی هستند و شاید به خاطر روایت و شخصیت‌های ایرانی و زبان فارسی از جذابیت بیشتری هم برخوردار باشند.
در این میان، برای انتخاب یکی از این بازی‌ها باید بیشتر به سلیقه خود رجوع کنید و ببینید کدام‌یک را بیشتر می‌پسندید، چون بدون تعارف همه‌ی این بازی‌های مشابه تقریبا در یک سطح کیفیت هستند که آن هم چندان برازنده نیست.
در صورتی که با این توضیحات در بررسی بازی موبایل باغ نگار به آن علاقه‌مند شدید و می‌خواهید وقت خود را به یک بازی موبایل تفننی با گیم‌پلی جورچین (match-3) اختصاص دهید این بازی را به شما پیشنهاد می‌کنیم.
این بررسی به درخواست استودیوی سازنده بازی صورت گرفته است.