بالاخره بعد از مدت‌ها و حواشی زیاد قسمت اول سریال قورباغه از طریق پلتفرم نماوا منتشر و پخش شد. این سریال که ساخته هومن سیدی است توانست رکورد نمایش خانگی را تنها در دو روز جا به جا کند و چنان مخاطبانش را در قسمت اول شگفت‌زده کرده است که حالا همه بی‌صبرانه در انتظار قسمت دوم آن هستند. به نظر می‌رسد بالاخره بعد از مدت‌ها با یک سریال درجه یک رو به رو هستیم که جان تازه‌ای به شبکه خانگی داده است. در ادامه با نقد قسمت اول سریال قورباغه با گیم‌نیوز همراه باشید.
شاید شما هم مثل من با توجه به آثاری که در طول این سال‌ها از طریق شبکه نمایش خانگی پخش شده است معتقد باشید قورباغه هم فرقی با آن‌ها ندارد. سریالی که به نظر دیدن آن اتلاف وقت است و شاید بهتر باشد به جای آن دو قسمت از فصل دوم The Mandalorian را به تماشا نشست. اما خب باید بگویم اشتباه می‌کنید و سریال شما را شگفت‌زده خواهد کرد. از زمانی که تیزرهای سریال و نام بازیگران و کارگردان این اثر را دیدم مشتاق بودم تا آن را تماشا کنم و برای اولین بار به تماشای یک سریال از شبکه خانگی نشستم. بعد از اتمام قسمت اول از 50 دقیقه زمانی که برای آن گذاشتم راضی بودم.
سریال با هشدار «تماشای این سریال برای افراد زیر 18 سال مناسب نیست» شروع می‌شود که بسیار عجیب است.
چرا که محدودیت 18 سال برای آثاری اعمال می‌شود که شامل صحنه‌های پورن و بسیار خشن است و ظاهرا ساترا از این موضوع اطلاعی ندارد. تیتراژ آغازین سریال به شدت شما را به یاد سریال True Detective خواهد انداخت. البته بسیار با کیفیت کار شده و موسیقی آن که توسط بامداد افشار ساخته شده به ما نوید یک اثر رمزآلود را می‌دهد. البته هنوز مشخص نیست که چرا نام سریال را قورباغه گذاشته‌اند و به غیر از سکانس پایانی قسمت اول، سرنخ دیگری در اختیار مخاطب قرار نمی‌گیرد.
سریال با سکانسی در شهرک اکباتان آغاز می‌شود. البته همین سکانس و فضاسازی پایین شهری که انجام می‌شود به شدت صدای اهالی ساکن این شهرک را درآورده است. هرچند که اصلا اسمی از اکباتان برده نمی‌شود. ما شاهد فیلمبرداری بدون کات و پیوسته هستیم که بدون نقص نیست اما درست است. بازی بازیگران در ابتدا کمی توی ذوق می‌زند اما رفته رفته بهتر می‌شود هر چند که صابر ابر اصلا نتوانسته در نقش یک لات ظاهر شود.
دیالوگ‌ها پشت سرهم هستند و لحن تند و به اصطلاح لاتی دارند اما گاهی سرعت زیاد این مکالمات توی ذوق می‌زند.
هومن سیدی سعی دارد در همان قسمت اول فضای تاریک و گنگستری سریال را به مخاطب القا کند. هر چند که دیالوگ‌ها و حرکات شخصیت‌ها اصلا نتوانسته خلق و خوی تند و خلافکارانه آن‌ها را ترسیم کند و در بعضی سکانس‌ها بیشتر خنده‌دار است و با داستان تاریک سریال همخوانی ندارد. سکانس پایانی سریال جایی است که هومن سیدی ریسکی بزرگی برای مخاطبی که قبل از آن سریال‌هایی همچون «دل» را در شبکه نمایش خانگی دیده است به جان می‌خرد. به نظر من یکی از هیجان‌انگیزترین و رازآلودترین پایان‌بندی‌ها برای شروع یک سریال را به نمایش می‌کشد.
سه دوستی که تصمیم گرفته بودند از خانه نوری دزدی کنند ناگهان در دام چیزی عجیب می‌افتند که اصلا برای مخاطب قابل فهم نیست. دو نفر از آن‌ها همانند تسخیرشده‌ها می‌ایستند و یکی از آن‌ها به فرمان نوری که توسط نوید محمدزاده بازی می‌شود به دوستانش شلیک می‌کند و در آخر خودش را می‌کشد. تئوری که مطرح می‌شود این است که نوری از سمی استفاده می‌کند که از بدن قورباغه گرفته شده و از آن برای به تسخیردرآوردن دزدهای خانه‌اش استفاده می‌کند.
در هر حال این سکانس پایانی سوال بزرگی در ذهن مخاطب ایجاد می‌کند که کشش کافی را برای دیدن قسمت دوم ایجاد کرده است.
هومن سیدی در طی سالهای گذشته بارها ثابت کرده که می‌خواهد به استاندارد جهانی در آثارش نزدیک باشد و در قورباغه نیز ما شاهد یک شروع با کیفیت هستیم که ما را بی‌صبرانه در انتظار قسمت دوم نگه داشته است.
نظر شما درباره این قسمت از سریال جدید هومن سیدی چیست؟ آیا این قسمت را تماشا کرده‌اید؟