نگاهی به فصل دوم سریال His Dark Materials – راه رفتن بدون توجه به علائم هشدار
سریال His Dark Materials که حالا برای فصل سوم و پایانی هم تمدید شده است، شروع خوبی داشت. فصل اول این سریال، نوید یک اثر فانتزی، سرخوش و جذاب را می‌داد. اقتباسی از اثری محبوب و قدرتمند که سال‌ها منتظرش بودیم. با همکاری دو شبکه سریال‌ساز ماهر یعنی اچ‌بی‌اُ و بی‌بی‌سی و تهیه‌کننده‌ای با تجربه. فصل اول سریال His Dark Materials جذاب و تماشایی پخش شد و پایان یافت. فصل دوم این سریال اما هیچ نشانی از آن کیفیت و جذابیت ندارد. در ادامه به فصل دوم سریال His Dark Materials نگاهی خواهیم انداخت. با گیم‌نیوز همراه باشید.
سریال His Dark Materials را با شخصیت‌های قدرتمند و پرداخت لحظه‌های بحرانی و تاثیرگذارش شناختیم. اگرچه فیلمنامه‌ی این سریال پر از لحظات پرتنش و اتفاقات هیجان‌انگیز بود، این شخصیت‌ها بودند که در هر قسمت، داستان را پیش می‌بردند. قدرت شخصیت‌ها در فصل اول با بازی‌های تعیین کننده و مناسب عجین شده بود، تا تاثیر آن‌ها بیشتر هم بشود. همه‌ی این‌ها را در کنار سبکِ بصری سریال و انتخاب هوشمندانه فضا، دیالوگ‌نویسی و معرفی شخصیت‌ها و خرده‌پیرنگ‌ها قرار بدهید. نتیجه یک چیز تقریبا رویایی بود. با ریتمی نفس گیر و فشردگی اتفاقاتی که در هر قسمت، مخاطب را در لبه‌ی صندلی خود نگه می‌داشت.
فصل دوم سریال His Dark Materials در یک کلام ابدا آن چیزی که انتظار می‌رفت نیست. در این فصل که در هفت قسمت ساخته و پخش شد، شاهد چند اتفاق بسیار مهم در داستان هستیم، اما هیچ‌کدام از آن‌ها را پس از مدتی به خاطر نخواهیم آورد. خبری از تعلیق و دلهره نیست. روایت سرراست و بدون هیجان است. تقریبا در سه قسمت اول هیچ اتفاق تعیین کننده و مهمی رخ نمی‌دهد و اگر هم این طور می‌شود در حاشیه است. توجه سازندگان به جزئیات بسیار کم شده و فیلمنامه ابدا آن کشش فصل اول را ندارد.
بازیگران سریال هم از فرم ایده‌آل خود خارج شده‌اند و آن انتظاری که داریم را براورده نمی‌کنند. در صدر آن‌ها «دفنی کین» که امید بسیاری می‌رفت بتواند خود را به عنوان یک بازیگر آینده‌دار و ستاره در فصل دوم این سریال تثبیت کند.
«امیر ویلسون» که شخصیت محوری این فصل را بازی می‌کند و در فصل قبلی سریال بسیار هوشمندانه معرفی شد، موفق به اجرای درستی از نقش خود نیست. «روث ویلسون» که در فصل اول یک تنه موفق شده بود سطح بازیگری سریال را چند پله ارتقا دهد، هیچ نشانی از آن بازیگر سابق ندارد. بازی او در نقش خانم کولتر بیشتر شبیه به ادا است تا نقش‌آفرینی حساب شده و دقیق. درست است که فیلمنامه افت کرده و کارگردان هم در بسیاری از سکانس‌ها ضعیف عمل کرده است، اما شخصیت خانم کولتر به این سادگی نباید رها می‌شد.
متاسفانه همین اتفاق برای لورد عزائیل هم می‌افتد. دقیقا تا لحظات پایانی قسمت آخر این فصل، خبری از او و بازی «جیمز مک‌آوی» نیست. مک‌آوی نیز با این‌که ممکن نیست بتواند ضعیف بازی کند، در پایان این فصل از سریال یک مونولوگ مهم را، کاملا متوسط اجرا می‌کند و می‌رود. اضافه شدن «اندرو ویلسون» به سریال و پررنگ‌تر شدن نقش «لین مانوئل میراندا» هم به جایی نمی‌رسد.
اما همه‌ی دارایی سریال His Dark Materials که به آتش کشیده شده بازیگران آن نیستند. اگرچه شخصیت‌های جذاب و متنوع داستان، ایجاب می‌کرد که بازیگران کارکشته‌ای در آن ایفای نقش کنند، این موضوع هرگز نقطه قوت فصل اول نبود.
در کنار همه‌ی ارزش‌هایی که بازیگران به سریال اضافه می‌کردند، ریتم حساب شده روایت و اهمیت آن‌ها سریال را سرپا کرده بودند. توجه به جزئیات، دقت در حفظ لحن و برقراری تعادل بین صحنه‌های درام و اکشن قطعا موثر بودند. همچنین به کارگیری بهترین تکنیک‌ها در فیلمبرداری و تدوین، از دیگر مواردی بودند که سریال را تماشایی کرده بودند. حال اگرچه فیلمبرداری سریال افت چندانی نکرده و ایرادات تدوین ضربه‌ای به روایت آن نزده‌اند، بسیاری از موارد از قلم افتاده‌اند. اما مشخص نیست که دقیقا چرا این اتفاق رخ داده است. نویسنده ارشد این فصل از سریال هم «جک تورن» بوده که به کار خود و به این داستان مسلط است. تیم تولید سریال هم تغییر چندانی نکرده و تکنسین‌ها سر جای خود بوده‌اند.
بودجه ساخت سریال کم نشده و فرصت برای فیلمبرداری هم به اندازه کافی بوده است. تا جایی که می‌دانیم همه‌گیری ویروس کرونا ضربه‌ی چندانی به پروداکشن فصل دوم سریال His Dark Materials نزده است. پس چه اتفاقی افتاده که این فصل از سریال، بدون هیجان و بدون اتفاق خاصی دنبال شد و پایان یافت؟ به نظر می‌رسد که حتا خود سازندگان هم نخواهند قسمت‌های فصل دوم را برای بار دوم تماشا کنند. هر چه باشد، بسیاری از امیدهای ما بدون توجه به علائم هشدار، ناامید شدند.
عمده طرفداران این سریال، فصل دوم را تنها برای دنبال کردن داستان تا پایان ادامه دادند. در چنین وضعیتی، نمی‌توان به چیزی بیشتر از این دقت کرد و تنها چاره، بسنده کردن به ایرادات سطحی سریال است. اگرچه داستان و شخصیت‌ها هنوز به قوت خود باقی هستند، چه چیزی می‌تواند تضمین کند که فصل سوم سریال، به همان خوبی که انتظار داریم خواهد بود؟
چند کورسوی امید باقی است. همچنان جلوه‌های ویژه بسیار خوبی برای ساخت صحنه‌های سریال به کار گرفته می‌شود.
جلوه‌های ویژه کامپیوتری فوق‌العاده‌ای که در اغلب مواقع احساس نمی‌شوند. روایت در نقطه‌ی درستی قطع شده و انتظار می‌رود که در فصل سوم و پایانی، شاهد خروش نهایی عزرائیل و ماجراهای جذاب او باشیم. از طرف دیگر، شاید افت سریال در این فصل و به ویژه در قسمت‌های ابتدایی، به دلیل نیاز به معرفی و پرداخت و فضاسازی جدید بوده است. حال که از این مرحله در داستان عبور کرده‌ایم، شاید دوباره امکان جنب و جوش در روایت جذاب داستان فراهم شود. اگرچه حضور «مرجعیت» در فصل دوم سریال His Dark Materials کم‌رنگ شده، با به قدرت رسیدن «پدر مک‌فیل» و کاردینال شدن او، انتظار یک بازگشت طوفانی از قدرت مذهبی را در فصل سوم خواهیم داشت.
با همه‌ی این‌ها شاید این فصل از سریال، موجب ریزش بسیاری از همراهان آن شده باشد. به نظر می‌رسد که با حذف بی‌رحمانه‌ی شخصیت‌ها و تلاش برای خلق صحنه‌های تراژیک، سازندگان سعی در برانگیختن احساسات مخاطبین خود دارند. اما این تاثیر لحظه‌ای نمی‌تواند ضامن همراهی طرفداران باشد. مشخصا برخی از قسمت‌های این فصل از سریال نیاز به بازنویسی داشته‌اند. بسیاری از سکانس‌ها باید تکرار می‌شدند. بازیگران باید بیشتر هماهنگ می‌شدند و شخصیت‌های خود را می‌شناختند. گاهی موسیقی هم به گوش نمی‌رسد و همه چیز میان آسمان و زمین رهاست.
اگر مخاطب به امید تبدیل شدن فصل دوم سریال به چیزی شبیه به فصل اول چند قسمت صبر کرد، با شروع پخش فصل بعدی، بیشتر از یک قسمت منتظر نخواهد ماند. حداقل برای من این طور خواهد بود.