رشد بیش از ۷۷ میلیارد دلاری درامد بازیهای موبایل در سال ۲۰۲۰ در اثر همهگیری کرونا
در حالی که تقریبا همهی بازارها در دو-سه سال اخیر تحت تاثیر همهگیری کرونا در جهان قرار گرفتهاند، تاثیر این همهگیری در بازارهای سرگرمی مشهودتر است. همچنان که دنیای سینما، تلویزیون، بازی، موسیقی، تئاتر و حتا فوتبال دستخوش تغییرات شدند، در دنیای بازیهای ویدئویی این تاثیر عمدتا مثبت بوده است. در مورد بازیهای موبایل، این تاثیر شدیدتر هم بوده و رشد چشمگیری را شاهد بوده است. در ادامه گزارشی از نیوزو که در دایرک ترجمه و منتشر شده است را با هم مرور میکنیم.
امسال، بازار بازیهای موبایلی درآمد ۷۷.۲ میلیارد دلاری در سطح جهانی ایجاد خواهد کرد. که نشاندهندهی رشد سالم سالانه + ۱۳.۳٪ است.
در این گزارش، آماری از سالهای 2020 تا به امروز بررسی شدهاند. هدف از این بررسی، رسیدن به درکی بهتر از تاثیر همهگیری کرونا بر بازار بازیهای موبایل است. در نهایت نیز، درباره آینده این صنعت و این بازار تا سال 2023 تخمین زده شده است.
اگر در سالهای آتی شاهد تغییر بزرگی در معادلات بازارهای سرگرمی نباشیم، همین روند ادامه خواهد داشت. با اینکه در دنیا شاهد ثبات روزافزون و کنترل بیماری هستیم، خانه نشینی ظاهرا به یک سبک زندگی تبدیل شده است. وقتی شما زمان بسیار بیشتری از روز را با تلفن همراه یا دستگاههای موبایل دیگرتان میگذرانید، تعجبی ندارد که بیشتر هم بازی کنید.
تعداد کاربران گوشیهای هوشمند در سطح جهانی و بهصورت سالانه رشدی برابر با + ۶.۷٪ بهمیزان ۳.۵ میلیارد در سال۲۰۲۰ خواهد داشت. که نمایانگر منبع جدیدی ازبازیکنها و پرداختکنندگان برای سالهای آتی است.
اگرچه این همهگیری بر فروش و تاثیر بازیهای کنسولی و رایانههای شخصی هم تاثیر عمدتا مثبتی داشته، دسترسیپذیری آسانتر و قابل حمل بودن گوشیهای همراه، به عاملی تشدیدکننده برای افزایش سهم بازیهای موبایل در این سالها تبدیل شده است.
خانه نشینی اجباری و افزایش تعامل مصرفکنندگان با بازیهای موبایل
در این گزارش نقل شده است: «قرنطینههای ملی/منطقهای و ممنوعیتهای سفر در سراسر جهان، بهویژه در بازارهای تقدم-گوشیهمراه مانند آسیا، خاورمیانه، و آمریکای لاتین، منجر به افزایش چشمگیر تعامل مصرفکننده با بازیهای موبایلی شده است.
بهعبارت سادهتر، قابل حمل و در دسترس بودن گوشیهای همراه سلطهی این بازار در سال جاری را حتی بیش از پیش پایدار ساخته است؛ تاحدودی بهدنبال اثراتجانبی کافینتها در بازارهایی خاص (بازهم، بیشتر در آسیا).
از این گذشته، این بازار شاهد رشدی اندک در میزان استفاده از تبلت در سه ماههی اول سال ۲۰۲۰ بوده است-اولین نمونهی رشد تقریبا طی دو سال-. چین، که در این سه ماه قرنطینهای سخت را سپری میکرد، بانی اصلی این رشد شد.»
در ادامه این گزارش هم با اشاره به رشد تعاملات بازیکنندگان با بازیهای موبایلی که در نهایت درصدی از آن به درامد برای سازنده تبدیل میشود، این موضوع مطرح شده است:
«بهطور طبیعی، افزایش مدتزمان اختصاص داده شده به بازی، درآمد بازیهای موبایلی را نیز افزایش خواهد داد. اما از آنجا که تبدیل کردن بازیکنهای گوشیهمراه به پرداختکنندگان امری بسیار ناامید کننده است، رشد تعامل مصرفکننده بهمراتب فراتر از رشد درآمد خواهد بود-بهویژه در اندروید، سیستم عامل غالب در بسیاری از بازارهای نوظهور.»
ایجاد رشد در مخارج مستقیم مصرفکننده نیز تاحدودی با مدل تجاری تبلیغات-درون-بازی (IAA) که اخیرا بسیار مرسوم شده است، جبران میشود. بااینوجود، پیشبینی میکنیم که بازار تا سال ۲۰۲۰ به ۷۷.۲ میلیارد دلار برسد. افزایش علاقه به بازی به دلیل خانهنشینی اجباری ناشی از کووید-۱۹ عاملی اصلی بهشمار میرود.
اما این روند تا کجا ادامه خواهد یافت؟ و این مسیر به کجا خواهد رسید؟
بازار بازی موبایل به سوی اولین سال 100 میلیارد دلاری
بازار بازیهای موبایل در سال ۲۰۲۳ به رشد۱۰۰-میلیارد دلاری خود ادامه خواهد داد و از آن فراتر خواهد رفت. تا آن زمان، پیشبینی میشود که بازار بازیهای موبایل با +۱۰.۸٪ نرخ رشد مرکب سالانه(CAGR) به ۱۰۲.۸ میلیارد دلار میرسد.
طبق پیشبینیهای این گزارش، «بازارهای نوظهور مانند آسیای جنوب شرقی، خاورمیانه و آفریقای شمالی، مناطق جنوبی صحرای آفریقا و آمریکای لاتین بیشترین رشد را در این زمینه ایجاد خواهند کرد. چین، ایالات متحده آمریکا، و ژاپن سه بازار بزرگ بازیهای موبایل در سال ۲۰۲۳ باقی خواهند ماند».
در عین حال که فروش نرمافزارها در بازار موبایل شدت گرفته و رشد قابل توجهی را تجربه میکند، سازندگان تلفنهای هوشمند، با چالشهای جدیدی روبرو هستند. طبق گزارشها، در سه ماهه پایانی سال 2020 تعداد دستگاههای همراه فعال افزایش چشمگیری داشته است. از طرف دیگر، تولیدکنندگان بزرگی در این مدت عرضه محصولات خود را به تعویق انداختهاند.
از طرفی، تاخیر در انتشار مدلهای جدید تلفنهایهوشمند-و همچنین رکود جهانی نزدیک- ممکن است انگیزهی مصرفکنندگان برای ارتقای مدل کنونی گوشیهای خود را کاهش دهد، و به اختلال بیشتر در میزان فروش تلفنهای همراه منتج شود.
البته اینترنت و پیشرفت چشمگیر شبکههای اینترنتی در کشورهای در حال توسعه، زمینه را برای این تغییر و تحولات در بازار موبایل ایجاد کرده است.
به طوری که:
در دسترس بودن شبکهی اینترنتی کلیدیترین نیروی محرک برای استفاده از تلفنهایهوشمند است، و بهنظر میرسد شبکههای مخابراتی کمتر تحت تاثیر پیآمدهای قرنطینهی همگانی قرار گرفتهاند. در مجموع، روند توسعهی شبکههای بیسیم تلفنهمراه تاثیرپذیری چشمگیری نداشته است.
آمار بسیار مهم و قابل اهمیت این حوزه از رشد سالانه بیش از 6 درصد خبر میدهد. «رشد تعداد کاربرهای تلفنهایهوشمند در سطح جهان، سالانه + ۶.۷٪ است که تا سال ۲۰۲۰ به ۳.۵ میلیارد خواهد رسید، و تعداد گوشیهایهمراه فعال تا ۲۰۲۰ به ۴.۲ میلیارد میرسد (این ارقام نشاندهندهی رشد سالانهی + ۶.۳٪ است).»
به نظر میرسد از این شتاب رشد سالانه با عادی شدن شرایط در دنیا کمی کاسته شود. اما فعلا همین روند تثبیت شده و ادامه دارد. اگر بخواهیم درباره آینده پیشبینی کنیم، باید همین آمار را در نظر بگیریم. به هر حال کسی نمیداند که طی سالهای بعدی، چه چیزی در انتظار بشر است. آیا یک بیماری جدید در کار خواهد بود؟ یا چیزی شبیه به این؟
مسئلهی 5G و ارتقای سرعت اینترنت
تخمین این امر که بیماری کنونی تا چه حد باعث ایجاد اختلال در همهگیر شدن ۵G در سطح جهانی میشود هنوز هم دشوار است، اما تاثیرگذاری نسبی آن تا حدودی قابل مشاهده است. در بسیاری از بازارهای غربی، شرکتهای مخابراتی با تأخیر در توسعهی شبکهی ۵G مواجه هستند؛ بااینوجود، دولتهای آسیا همواره سخت میکوشند تا این شبکه را در سطح ملی گسترش دهند.
این یعنی: «تعداد کاربران گوشیهایهوشمند در سطح جهانی همواره رو به رشد است. که در سال ۲۰۲۳ به ۴.۱ میلیارد دلار خواهد رسید.»
که خود به این معناست: «۵.۹٪ نرخ رشد مرکب سالانه (۲۰۱۹-۲۰۲۳). درحالیکه تعداد گوشیهایهوشمند فعال رشد کندتری خواهد داشت (+ ۵.۵٪ نرخ رشد مرکب سالانه) یعنی تا ۴.۸ میلیارد در سال ۲۰۲۳».
در مجموع، موبایل همچنان بزرگترین مقولهی کسبوکار بازیها است. که مقولههای درآمد و تعامل-کاربر در آن بهطور یکسان مسیرهای رشد قدرتمند خود را در سالهای آتی ادامه میدهند.
حال باید دید که در ایران از این وضعیت چه استفادهای میشود. آیا بازیسازان موبایلی مستفر در ایران، با هزینههای بسیار کمتر نسبت به استودیوهای خارجی، میتوانند از این رشد به نفع خود استفاده کنند؟ آیا مسئولین داخل کشور اجازه میدهند چنین اتفاقی بیفتد؟ تحریمها چطور؟