سال 2022 برای پلی استیشن و طرفدارانش بسیار پربار بوده است. در مراسم سالانه جوایز بفتا، بازی Returnal که به صورت انحصاری برای پلی استیشن 5 عرضه شده است چند جایزه مهم گرفت. از این رو، می‌توان آن را بهترین بازی پلی استیشن 5 نامید. یک بازی که به زودی برای سرویس تغییریافته پلی استیشن پلاس عرضه می‌شود. در ادامه با گیم‌نیوز و ترجمه آزاد از نوشته‌ای با همین عنوان در اینجا همراه باشید.
این‌که بتوانید بازی برنده جوایزی همچون بهترین صداگذاری، بهترین موسیقی، بهترین نقش‌آفرینی بازیگر در یک نقش اصلی و بهترین بازی را در یک سرویس اشتراک بازی تجربه کنید اتفاق بسیار خوبی است. اما چرا؟ پاسخ این سوال مستقیما به سبک این بازی ارتباط دارد.
بازی Returnal یا بهترین بازی پلی استیشن 5 در حال حاضر، یک بازی متفاوت است. ارتباط برقرار کردن با این بازی شاید برای همه گیمرها محتمل نباشد. اما ناممکن نیست. به این صورت که شاید شما در برخورد اولیه نتوانید این بازی را درک کنید و از آن لذت ببرید. اما با گذشت زمان، و تجربه اندک اندک بازی، با آن کنار بیایید.
اگر طرفدار بازی‌هایی که به خاطر سختی بیش از حد خود معروف هستند باشید، کار شما در تجربه Returnal ساده است. اما اگر همچون من، طرفدار این بازی‌ها نباشید و آستانه تحمل‌تان پایین‌تر از حد مجازات‌های این بازی‌ها باشد، ریترنال می‌تواند برای شما یک کابوس باشد. با این همه، من و شاید بسیاری از گیمرها، تمایل زیادی به تجربه این بازی باشیم. به هر حال، نمی‌شود از موفقیت‌های بازی چشم‌پوشی کرد. نمرات خوب، فروش بالا و جوایز آن را نادیده گرفت.
پس بهتر است که آن را تجربه کنیم. اما من با این‌که خوش دارم بهترین بازی پلی استیشن 5 را تجربه کنم، ابدا تمایلی به پرداخت 70 دلار برای خرید آن ندارم. پس اضافه شدن این بازی به سرویس بازی اشتراکی پلی استیشن بهترین اتفاق برای من و امثال من است.
چرا سرویس‌های اشتراکی مثل گیم پس و پلی استیشن پلاس را دوست داریم؟
این‌که من نمی‌خواهم مبلغ هنگفتی را برای خرید یک بازی که شاید فقط چند دقیقه بازی کنم بپردازم، و با سرویس‌های اشتراکی مجبور نیستم، خیلی دلیل خوبی است. به همین خاطر است که من عاشق این سرویس‌ها هستم.
اگر گیم پس نداشتم، احتمالا هرگز بازی Hades را تجربه نمی‌کردم. چون اساسا از بازی‌های رو‌گ‌لایک دل خوشی ندارم. و اگر این بازی را تجربه نکرده بودم، باید افسوس بسیار می‌خوردم. چون در نهایت، بازی کردن Hades به یکی از بهترین تجربه‌های من تبدیل شد. حالا این بازی یکی از عناوین محبوب من در چند سال اخیر است.
همچنین اگر گیم پس نبود، من با میزان دشواری برخی بازی‌های تیراندازی اول شخص هم مشکل داشتم. چون به خاطر تجربه‌های قبلی، ممکن بود پس از چند بار تکرار تجربه ریج-کوییت بازی را به کل کنار بگذارم و فراری بشوم. در این صورت، هزینه‌ای که بابت خرید بازی پرداخته بودم، بسیار آزاردهنده میشد.
هنوز مطمئن نیستم که در درازمدت مشترک دائمی سرویس پلی استیشن پلاس جدید خواهم بود یا نه. اما می‌دانم که پس از آمدنش، مدتی از آن استفاده خواهم کرد و دلیلش هم بازی Returnal خواهد بود. و در این بازی هم من و هم سونی هر دو برنده هستیم. اگر ریترنال همان بازی بی اندازه سختی باشد که همه می‌گویند، به هر حال من به خاطرش جیبم را خالی نکرده‌ام. در عوض سونی، حداقل بخشی از پول من را از آن خود کرده است. به جای این‌که کاملا از من قطع امید کرده باشد.
این‌که سرویس‌های گیم پس و پی اس پلاس دقیقا از نظر اقتصادی چگونه کار می‌کنند را نمی‌دانم. اما می‌دانم که حداقل بخشی از پولی که صرف خرید اشتراک آن‌ها می‌شود به استودیوی بازی‌سازی می‌رسد. این در حالی است که زمانی که من یک دیسک دست دوم می‌خرم، دیگر پولی عاید بازی‌ساز نخواهد شد. این هم یک دلیل دیگر است که من این سرویس‌ها را دوست داشته باشم.
احتمالا گیمرهای زیادی در دنیا همین حس را دارند و همین‌طور فکر می‌کنند. شما چطور فکر می‌کنید؟