فرام‌سافتور (Fromsoftwere) شرکتی که با عناوینی از جمله دارک سولز (Dark Souls)، بلادبورن (Bloodborne) و اخیرا با الدن رینگ (Elden Ring) شناخته می شود همیشه در بازی‌هایش سعی کرده قسمت چندنفره بازی را حفظ کند، چرا که طراحی سخت این بازی‌ها می تواند برخی بازیکنان را از پیشرفت در بازی باز دارد. این بازیکنان با استفاده از این بخش و کمک دوستانشان می‌توانند از سد برخی از مراحل راحت‌تر و حتی با لذت بیشتری عبور کنند.
با این حال میازاکی طراح این بازی‌ها تاکید بسیاری بر قسمت تک‌نفره آثارش دارد، این تاکید نه به صورت پیام‌های اذیت‌کننده در بازی برای تشویق بازیکن به بازی کردن بخش تک‌نفره بلکه به صورت قطع اتصال بازیکنان پس از یک باس‌فایت و یا یک مرحله سخت بازی است، این قطع اتصال به گونه‌ای آزاردهنده است که جامعه سولز با ساختن مادهایی سعی در رفع این مشکل دارند.
اما چرایی این تاکید برای تک نفره بودن را باید در طراحی باس‌ها و قسمت‌های مختلف بازی دید، می توان گفت باس‌های مجموعه سولز همگی بر فرض تنها بودن بازیکن طراحی شده‌اند و با افزایش تعداد بازیکن واضحا مشخص است که باس نمی‌تواند درست حمله کند و یا حرکت خود را به طرز کامل انجام دهد. فرام‌سافتور حتی تا جایی پیش رفت که بازی سکیرو(Sekiro) را کاملا تک‌نفره و تمرکز بازی را فقط بر مبارزات و طریقه مقابله بازیکن با باس و دشمنان قرار داد.
اگر از شیوه طراحی باس‌ها بگذریم، به مسئله مهم اتمسفر و فضایی که بر بازی‌ها غلبه دارند می‌رسیم. میازاکی در ساختن اتمسفرهای خفقان‌کننده مهارت خاصی دارد. او در سری سولز آن حس روز‌های آخر عصر آتش، در بلادبورن حس یک جامعه در حال سقوط توسط یک بیماری ناشناخته و در سکیرو سرزمینی را به تصویر میکشد که شما باعث نابودی آن خواهید شد. در تمامی این سناریوها اگر تنهایی بازیکن در ازای چندنفره شدن بازی و طبعا راحتی بیشتر او فدا شود، تمامی تلاش‌های سازنده برای ساختن این اتمسفرهای سنگین و به یادماندنی از بین خواهد رفت. پس فرام‌سافتور چه راه‌کاری برای این مسئله دارد؟
فرام‌سافتور سعی میکند با افزایش درصدی میزان قدرت باس‌ها و جانشان از کشته‌شدن ناعادلانه آنها جلوگیری کند و پس از شکست خوردن باس و قطع اتصال بازیکنان سعی در تشویق آنها به تنها بازی کردن دارد. البته باید اشاره شود که فرام‌سافتور همیشه برای قسمت بازیکن در برابر بازیکن (PvP) سلاح‌های مختلف و مکانیک‌های مختلف قرار میدهد ولی می‌توان گفت میازاکی سعی دارد قسمت تک‌نفره بازی را کاملا از قسمت چندنفره جدا کند.
سیستم دیگری که برای افزایش تمرکز بر PvP طراحی شده، سیستمی است که شما می‌توانید به بازیکنانی که با آیتم‌های خاصی ویژگی‌های اضافه‌ای را بدست آورده‌اند حمله کنید و آنها را از پا در آورید. این سیستم به بازیکنان اجازه میدهد که یکدیگر را در قسمت‌های مختلف بازی به چالش بکشند و استفاده از آن آیتم‌ها یک موقعیت خطر-پاداش ایجاد کند.
میازاکی با آخرین ساخته خود یعنی الدن رینگ و با راحت‌تر کردن اتصال بازیکنان با قراردادن رمز مشترک و گروهی، اضافه کردن سیستمی اتوماتیک برای دفاع از شخصی که مورد حمله بازیکن دیگر قرار گرفته، اضافه کردن مکانیکی برای بازیکنانی که فقط می‌خواهند با دوئل‌کردن قدرت خود را بسنجند، قسمت چندنفره و مخصوصا PvP را به خوبی بهبود بخشید. اما قسمت بازیکن در برابر دشمنان بازی (PvE) دست‌خوش تغییرات زیادی نشد. این به وضوح نشان میدهد که میازاکی هرگز قصد ساخت بازیهای چندنفرهٔ معمولی را نداشته و شاید هرگز نداشته باشد.
فرام‌سافتور با الدن رینگ و دریافت توجه بسیار بالاتری نسبت به ساخته‌های قبلی خود توسط جامعه گیم در حال مقایسه‌شدن با دیگر بازیهای جامعه‌پسند است، این مقایسه شدن در نهایت به درخواست برای مشابه شدن به این بازی‌ها ختم می‌شود و ممکن است سازنده را از مسیر و شیوه اصلی بازی سازی خود دور کند، این عمل نه برای کیفیت بازی و نه برای اعتبار سازنده مفید خواهد بود. سری سولز که حالا به آنها لقب سولزلایک (Souls-like) می‌دهند مجموعه‌ای است با یک فرمول ثابت و هر تغییر بنیادی در آن می‌تواند بازی را از این سبک خارج کند. یکی از این موارد، چندنفره شدن بازی مانند دیگر بازی‌ها است، که بازی را از حالت سولزلایک بودن خارج خواهد کرد. میازاکی به خوبی چنین مسئله‌ای را می‌داند و تاکنون فرمول سولز را به بهترین وجه در بازیهای خود به اجرا درآورده است. او حتی در مقابل درخواست‌های مکرر برای یک حالت ساده (Easy Mode) ایستاد و وجود چنین حالتی را برای بازیهای آینده خود رد کرد.
در پایان باید گفت که هر مجموعه‌ای دارای یک DNA مخصوص به خودش است و اگر بخواهیم با تغییراتی که در حال حاضر جامعه پسندتر است، بازی را به ایده آل خودمان نزدیک کنیم نه تنها بازی بهبود پیدا نمی‌کند بلکه از بین خواهد رفت، در این مطلب فقط به فرام‌سافتور و فرمول سولز اشاره شد که خوشبختانه هنوز در راه خود ثابت قدم است؛ بسیاری از شرکت‌ها در سال‌های اخیر فقط برای جامعه‌پسند شدن دست از راه خود برداشتند و نتیجه آن را هم دیدند.