بازی Toem اولین ساخته‌ی استدیوی سوئدی مستقل و کوچک Something We Made است که در سال گذشته برنده‌ی بهترین بازی اول در جوایز بفتای ۲۰۲۱ شد. این بازی به تازگی در هفته‌ی گذشته آخرین اپدیت بزرگ رایگان خودش (که به گفته سازندگان هدیه‌ای برای طرفداران بود) را دریافت کرد و یک مرحله‌ی کامل در حدود ۲ الی ۳ ساعت محتوا به بازی اضافه کرد که زمان کامل گیم‌پلی بازی را به ۶ الی ۷ ساعت رسانده است. با گیم‌نیوز و بررسی بازی Toem در ادامه همراه باشید تا ببینیم چرا این بازی یک پشنهاد درست در موقعیت کنونی برای گیمرهای ماست.
در زمانی که اطراف ما تماما با اخبار وحشتناک و دردناک، استرس‌های مداوم و نگرانی‌ها پُر شده، درحالی که تمام این موارد مهم و به دلایل قابل احترام هستند که نباید فراموش شوند، چیزی که فراموش می‌شود گذاشتن زمانی برای خود و سلامت روان است. گاهی در کنار پیگیری تمام اخبار و اتفاقات نیاز است که نگاه خود را از صفحه گوشی گرفته و کاری کنیم که حتی برای ساعات کمی آرامش گم شده‌ی چند وقت اخیر را به ما برگرداند. آرامشی که نه به منزله‌ی فراموشی موضوع اصلی بلکه سالم نگه داشتن ذهن با آرامش برای پیگیری درست‌تر اخبار باید به آن نگاه کرد. پس چه پیشنهادی بهتر از بازی کوتاه و سبکی که نیازی به فکر کردن شدید یا درگیری با داستان ندارد و فقط برای آرامش و لذت بردن کوتاه مدت گیمرها ساخته شده است.
بازی Toem یک بازی ماجراجویانه در سبک عکاسی است. بازی به شما یک دوربین می‌دهد و به ماجراجویی کوتاه و زیبایی راهیتان می‌کند که از جنگل و کوه و دریا و جزیره می‌گذرد و از شما می‌خواهد با دوربینتان از حیوانات و نقاط دیدنی عکس بگیرید.
ایده‌ی کلی بازی بسیار شبیه به Alba: A Wildlife Adventure (آخرین ساخته‌ی استدیوی سازنده بازی Monument Valley) است. هر دو بازی از بازیکنان میخواهند که با جمع آوری عکس از تمام حیوانات منطقه آلبوم عکس خود را کامل کنند و این کار را نه به عنوان یک اجبار که کاملا به عنوان یک مأموریت انتخابی در اختیار بازیکنان خود قرار می‌دهند.
بازیکن بازی را در خانه مادربزرگ شخصیت اصلی شروع می‌کند. مادربزرگی که خود در جوانی ماجراجو بوده و دنیا را گشته و حالا به نوه خود می‌گوید که زمان این رسیده که نوه‌اش نیز دنیا را بگردد و و سفرش را با رسیدن به قله‌ی کوه و دیدن پدیده‌ی باورنکردنی Toem به اتمام برساند. او به نوه‌اش دوربین قدیمی‌‌اش (با قابلیت زوم چند برابر!) را می‌دهد. دوربینی که مهم‌ترین ابزار بازیکن برای حل معما و پیشبرد بازی است.
بازی در حالت کلی بصورت سوم شخص است و هر نقشه به چند قسمت تقسیم شده و دوربین بازی فقط در لحظه آن بخشی که بازیکن در آن حضور دارد را نشان می‌دهد. اما موقع استفاده از دوربین، بازی بصورت اول شخص در می‌آید و شما فقط کنترل دوربین را برعهده می‌گیرید و می‌توانید از هرچه دوست دارید و می‌خواهید عکس بگیرید و آن را در آلبومتان قرار دهید.
گیم‌پلی بازی تماما بر پایه‌ی معماها و درخواست‌هایی است که با عکاسی یا امکاناتی که دوربینتان در اختیار شما قرار می‌دهد (مثل بوق) حل می‌شوند. هدف کلی بازی رسیدن به قله‌ی کوه و دیدن پدیده‌ی Toem است. برای رسیدن به این هدف بازیکن باید در هر مرحله سوار اتوبوس شود و به مرحله‌ی بعدی برود اما بلیط اتوبوس رایگان نیست. شما برای هر بلیط اتوبوس در مرحله باید تعداد مشخصی خدمات اجتماعی برای مردم جامعه انجام دهید (یا به زبان ساده‌تر انجام کوئست برای NPCها).
![]()
بصورت کلی Toem یک بازی ساده است. انجام مأموریت‌های درخواستی اغلب ساده‌اند و فقط نیاز به کمی گشت و گذار دارند. در طی تمام بازی فقط چند مأموریت انگشت شمار ممکن است باعث گیج شدن شما بشود که انجام آن‌ها نیز برای پیشبرد بازی اجباری نیست و فقط برای کسانی است که دوست دارند خود را کمی به چالش بکشند.
بازی Toem شباهت‌های فراوانی با بازی مستقل دیگری دارد که دو سال پیش سر و صدای زیادی ایجاد کرد یعنی بازی A Short Hike. شباهت‌های این دو بازی به طرز عجیبی غیرقابل چشم پوشی است. چه از منظر داستانی (دو نوجوان در خانه‌ی یکی از اعضای خانوادشان شروع به ماجراجویی می‌کنند)، هدف (هردو میخواهند به بالای کوه برسند)، دنیاسازی (هردو بازی بدون هیچگونه نقشه هستند و خودتان باید دنیا را بشناسید)، سبک مأموریت‌ها (با مردم حرف بزنید و خودتان کشف کنید چه میخواهند) و حتی سبک پیشرفت.
اما اشتباه نکنید تمام نکات بالا به معنای بد بودن و تکراری بود Toem نیست. اتفاقا برعکس، یکی از مشکلات بازی‌های الان کمبود بازی‌هایی به شجاعت A Short Hike است. بازی‌هایی که از ندادن نقشه و راهنمای مأموریت‌ها نترسند و بگذارند بازیکن خودش بگردد و کشف کند و حل کند. پس وقتی میگویم این دو بازی بسیار شبیه هستند نه به عنوان یک نکته‌ی منفی بلکه به عنوان نقطه قوت آن باید حسابش کرد.
اما متأسفانه Toem تمام نقاط قوت A Short Hike را به ارث نبرده است. دنیای Toem بخاطر لول بندی شدن به جذابیت دنیای جهان باز گسترده A Short Hike نیست. داستان شخصیت‌ها و مأموریت‌ها نیز از گیرایی و اهمیتی کمتری برای مخاطب رنج می‌برند و این موضوع نتیجه‌اش در پایان بندی دو بازی مشخص می‌شود. جایی که اهمیت شخصیت پردازی بالاخره خود را نشان می‌دهد.
این حرف‌ها به ان معنی نیست که دنیای Toem خالی از جذابیت است. اتفاقا دنیای بازی سرشار از جزئیات کوچک و بامزه و انواع گونه‌های جانوری است که برای پیدا کردنشان باید کمی دقت کنید و دوربین عکاسی خود را به همه طرف ببرید.
در نهایت همان طور که در ابتدای متن گفتم Toem تجربه‌ی کوتاه و زیبایی است که شاید بتواند کمی آرامش ذهنی را برای مخاطبی که که زیر بار اخبار بد در حال له شدن است رقم بزند. نه چیز بیشتری و همین هم حالا به نظر کافی می‌رسد.
نظر شما درباره نقد و بررسی بازی Toem چیست؟ آیا این بازی را تجربه کرده‌اید؟