معرفی توماس وینتربرگ کارگردان دانمارکی فیلم شکار، جشن و یک دور دیگر

توماس وینتربرگ کارگردان برجسته دانمارکی سبک و سیاق خاصی در فیلمسازی دارد. از این رو به یکی از کارگردانان مطرح دنیای سینما بدل شده است.

بهتر است چشم و ذهنتان فقط به دیدن فیلم‌های هالیوودی عادت نکرده باشد، در این صورت قادر خواهید بود از دریای بزرگ‌تری ماهی بگیرید. کارگردانان بسیار سرشناسی در سراسر دنیا فیلم‌هایی لایق تحسین ارائه می‌کنند. سینمای اروپا و کارگردانان برجسته آن فیلم‌های موفقی روانه سینما کرده‌اند که همواره جوایز زیادی در سراسر دنیا برده‌اند. در این میان از کشور دانمارک و کارگردانان سرشناس دانمارکی نباید غافل شد.

اگر نام لارس فن تریه برایتان آشنا است، پس احتمالا نام توماس وینتربرگ کارگردان دانمارکی را نیز شنیده باشید. نام این کارگردان دانمارکی در کنار فیلم‌های بسیار موفقی چون شکار (The Hunt) و جشن (Festen) آمده است.

توماس وینتربرگ کارگردان برجسته دانمارکی و فیلم‌هایش نامزد دریافت جوایز متعددی از بهترین فستیوال‌های فیلم دنیا شده است. او در سال 1969 در دانمارک متولد شده و در سال 1993 با فیلم دور آخر (Last Round) از مدرسه ملی فیلم دانمارک فارغ التحصیل شد. این فیلم که دومین فیلم کوتاه او محسوب می‌شد، دو جایزه دریافت کرد. یکی از این جوایز از جشنواره بین‌المللی مدارس فیلمسازی مونیخ بود.

سال بعد او فیلم کوتاه «پسری که عقبکی راه می‌رفت» (The Boy Who Walked Backwards) را برای تلویزیون دانمارک کارگردانی کرد که در تمام دنیا بسیار مورد تحسین واقع شد. این فیلم کوتاه جوایز زیادی برد که می‌توان به جایزه فستیوال بین‌المللی فیلم کوتاه کلرمون-فران و جشنواره بین‌المللی فیلم تورنتو اشاره کرد.

 

اولین اثر بلند او، فیلم جاده‌ای «بزرگ‌ترین قهرمانان» (The Biggest Heroes) نام داشت که در دانمارک استقبال زیادی از آن شد.

او در سال 1995 همراه با لارس فن تریه جنبش دوگم 95 (Dogme 95) را ایجاد کردند. این جنبش مرام‌نامه‌ای برای پایبندی به اصول فیلمسازی سنتی و استفاده حداقلی از تشریفات و جلوه‌های ویژه بود. در این مرام‌نامه کارگردانان به تمرکز حداکثری بر داستان و نقش‌آفرینی بازیگران تشویق شده بودند. فن تریه و وینتربرگ این جنبش را برای مقابله با صنعتی‌سازی فیلم‌ها و غلبه استودیو بر کارگردان پایه‌ریزی کرده بودند. البته این جنبش که در دوره‌ای برای فیلمسازی با هزینه کم کارآمد شده بود، در سال 2005 پایان یافت.

دومین فیلم بلند او فیلم «جشن» (Festen) بود که بر اساس قواعد دوگم 95 ساخته شده بود. او این فیلم را شخصا خودش نوشت و کارگردانی کرد. طبق قوانین دوگم 95 او نباید به عنوان کارگردان اعتباری برای این فیلم دریافت می‌کرد اما این فیلم هم با استقبال زیادی مواجه شد. فیلم جشن عنوان «کشف سال سینمای اروپا» را دریافت کرد و برنده جایزه هئیت ژوری از جشنواره فیلم کن در سال 1998 شد.

او در سال 2003 فیلم آخرالزمانی و علمی تخیلی «همه‌چیز درباره عشق» (Everything’s About Love) را تهیه‌کنندگی و کارگردانی کرد. وینتربرگ این فیلم در طول پنج سال ساخت. این فیلم کاملا به زبان انگلیسی بود و یواکین فینیکس، شون پن و کلر دنس در آن نقش آفرینی می‌کردند. فیلم متاسفانه بخاطر بار تخیلی سنگینش چندان مورد استقبال واقع نشد و نقدهای زیادی به آن وارد شد.

فیلم بعدی او در سال 2005 هم بسیار ناموفق بود. فیلم «وندی عزیز» (Dear Wendy) که توسط فن تریخ نوشته شده و وینتربرگ آن را کارگردانی کرده بود در دانمارک اندکی کمتر از 15000 بلیت فروخت. این فیلم هم به زبان انگلیسی بود. با وجود ایتقبال کم اما وندی عزیز جایزه بهارین کارگردانی را از بیست و هفتمین فستیوال بین‌المللی فیلم مسکو دریافت کرد.

او در سال 2008 موزیک ویدیوی آهنگ The Day That Never Comes گروه متالیکا را کارگردانی کرد.

 

دو فیلم او سابمارینو (Submarino) و شکار (The Hunt) که به ترتیب در سال 2010 و 2012 اکران شدند، نامزد دریافت جوایز متعددی شدند. فیلم شکار نامزد دریافت نخل طلایی و اسکار برای بهترین فیلم خارجی همان سال شد. مدس میکلسن نقش اول فیلم شکار در فستیوال کن 2012 جایزه بهترین بازیگر مرد را دریافت کرد.

فیلم بعدی او درام «Far From Madding Crowd» نام دارد. این فیلم اقتباسی از کتاب توماس هاردی به همین نام است. در این فیلم متیاس شوئنارتس، کری مولیگان و مایکل شین نقش آفرینی می‌کنند.

توماس وینتربرگ در سال 2016 نشان شوالیه هنر و ادب را به پاس قدردانی از زحمات او برای کمک به سینمای هنر و تجربه از دولت فرانسه دریافت کرد.

او در سال 2018 فیلمی درباره تراژدی زیردریایی کرسک روسیه ساخت که همان کرسک (Kursk) نام داشت. زیردریایی کرسک در سال 2000 در تمرین نظامی دریایی روسیه در دریای بارنت منفجر شد و تمامی 118 پرسنل این زیردریایی در دم جان باختند. در این فیلم هم متیاس شوئنارتس دوست دیرینه او نقش آفرینی می‌کند.

 

در سال 2019 توماس وینتربرگ دختر خود را در یک حادثه رانندگی از دست داد. در نتیجه ساخته آخر او، فیلم «یک جام دیگر» (Druk) تماما به خاطرات دخترش اختصاص دارد. این فیلم نامزد دریافت نخل طلایی سال 2020 شد و مدس میکلسن نیز در آن نقش آفرینی می‌کند.

او در حال حاضر ساخت یک مجموعه سریال کوتاه را بر عهده دارد. این مجموعه که «Families Like Ours» نام دارد، به سرنوشت کشور دانمارک در آینده نه چندان دور اشاره دارد. آینده‌ای که در آن به علت بالا آمدن سطح دریا، مردم مجبور به ترک کشور هستند.