ناتالی پورتمن بازیگر آمریکایی مهمی است که در تعداد زیادی فیلم سینمایی ایفای نقش کرده است. پورتمن جوایز متعددی از جمله جایزه اسکار (آکادامی آوارد) و جایزه BAFTA را از آن خودکرده است.
مهمترین نقش آفرینیهای پورتمن از سنین کودکی و نوجوانی او آغاز شدند. یکی از برترین فیلمهایی که او در آنها ایفای نقش کرده، فیلم «لئون: حرفهای» است. پورتمن در این فیلم «لوک بسون» در کنار «ژان رنو» حضور جذابی در نقش «ماتیلدا» را تجربه کرد. اما این فیلم خاطرهانگیز و بهیادماندنی را حتما میشناسید.
پورتمن به علاوه در سهگانه پیشدرامد «جنگ ستارگان» نیز در نقش «پدمی» ایفای نقش کرد. حضور پررنگ او در این سهگانه موجب شد تا در آینده نقشهای مهمتر و بزرگتری را هم از آن خود کند. مثل بازی در فیلم V For Vendetta که همواره گل سرسبد فیلمهای او شناخته میشود.
اکنون ناتالی پورتمن را به خاطر بازی در فیلمهای «ثور» (Thor) میشناسیم. بازیگری که برای حضور در نقش «جین فاستر» تلاش زیادی کرد، از جمله تمرینات بدنی زیاد و تمرین حرکات رزمی. او در فیلم جدید این مجموعه یعنی Thor: Love and Thunder در نقش Mighty Thor ظاهر میشود. گزیدهای از مصاحبه او درباره این فیلم را اینجا بخوانید. (کلیک کنید)
ناتالی پورتمن برای فیلمهای دیگری از جمله فیلم تحسین شدهی Black Swan (به کارگردانی درن آرونوفسکی) هم شناخته میشود. یا حضور جذابش در فیلم The Darjeeling Limited (به کارگردانی وس اندرسون). اما در اینجا نمیخواهیم این فیلمها را معرفی کنیم. بلکه مقصود معرفی 5 فیلم برتر کم تر شناخته شده با بازی این بازیگر است.
Brothers (2009)
«برادرها» (Brothers) فیلمی به کارگردانی «جیم شرایدن» و نویسندگی «دیوید بنیاف» (Game of Thrones) است. فیلم در واقع یک بازسازی از فیلمی به همین نام محصول 2004 سینمای دانمارک (Brødre) است. بازیگران اصلی این فیلم «جیک جیلنهال»، «توبی مگوایر» و «ناتالی پورتمن» هستند.
فیلم یک اثر ضد جنگ فوقالعاده تاثیرگذار و از بهترین فیلمها با حضور پورتمن است.
شخصیت اصلی فیلم «سم کیهیل» یک فرمانده نیروی دریای است که پیش از اعزام برای آخرین ماموریتش به افغانسان، یک رهبر، ورزشکار و یک همسر و پدر خوب است. او قبل از عزیمت به جبهه، برادر ناخلف خود «تامی» را پس از آزادی از زندان (به جرم سرقت از بانک) به خانه خود راه میدهد.
تامی در تمام مدت غیبت سم تلاش میکند از خانواده برادر خود محافظت کند. اما سم که در جریان جنگ اسیر شده و صدمات روحی جبران ناپذیری را متحمل شده است، پس از آزادی و بازگشت به خانه روحیه قبلی خود را از دست داده، به مرد پرخاشگر و غیرقابل تحملی تبدیل شده است که معتقد است همسرش به او خیانت کرده است.
My Blueberry Nights (2007)
فیلم «شبهای بلوبری من» (My Blueberry Nights) یک فیلم درام عاشقانه به کارگردانی «وونگ کار وای» است. بازیگران اصلی این فیلم «جود لا»، «نورا جونز» (خواننده) و «ناتالی پورتمن» هستند.
فیلم یک اثر سینمایی ناب و از عاشقانههای درخشان آمریکایی محسوب میشود. تماشای حضور پورتمن در کنار جونز و جود لا به جذابیتهای فیلم میافزاید.
شخصیت اصلی فیلم «الیزابت» یک زن تنها و دلشکسته است. او برای رفع دلتنگیهایش شبها به رستوران جِرِمی میرود و پای بلوبری با بستنی سفارش میدهد و با او حرف میزند. یک شب تصمیم میگیرد که سفری را در آمریکا شروع کند. در این مسیر، با افراد مختلفی آشنا میشود که هر کدام داستان خود را دارند. اما در نهایت، جرمی است که در یاد الیزابت مانده است.
Closer (2004)
«نزدیکتر» (Closer) یک فیلم درام عاشقانه به کارگردانی «مایک نیکولز» و نویسندگی «پاتریک ماربر» است. فیلم در واقع اثری اقتباسی از نمایشنامهای به همین نام به نویسندگی ماربر است. بازیگران اصلی این فیلم «جولیا رابرتز»، «جود لا»، «کلایو اوون» و «ناتالی پورتمن» هستند.
از اینکه در این لیست یک فیلمِ دیگر با بازی مشترک جود لا و پورتمن میبینید تعجب نکنید. همکاری این دو بازیگر خاطرات بسیار خوبی برای عاشقان سینما ساخته است.
داستان درباره «دن» است که نمیتواند بین دوستدختر فعلیاش «الیس» (با بازی پورتمن) که یک پیشخدمت عاشق است و «انا» (با بازی رابرتز) که یک عکاس حرفهای اما سردمزاج است انتخاب کند. از طرف دیگر، انا نیز نمیتواند بین دن و «لری» انتخاب کند. داستان فیلم این چهار شخصیت را در مقابل هم قرار میدهد و آنها را به جان هم میاندازد.
نتیجه بسیار دیدنی است و پیام فیلم فعالانه شما را به فکر درباره روابط خود فرو میبرد.
Jackie (2016)
«جکی» (Jackie) یک فیلم درام بیوگرافی درباره ترور رئیس جمهور آمریکا «جان اف. کندی» است. فیلم جکی را «پابلو لاریان» کارگردانی کرده و بازیگر اصلی آن در نقش «جکی کندی» (بانوی اول ایالات متحده و همسر جان اف. کندی) «ناتالی پورتمن» است.
فیلم جکی به نوبهی خود یک اثر جذاب بیوگرافیک محسوب میشود. اما عمده جذابیت این فیلم مدیون بازی بسیار باورپذیر، نرم و احساسی پورتمن است.
داستان فیلم بازتابندهی یکی از مهمترین و تراژیکترین لحظهها در تاریخ آمریکا است. این بار ترور رییس جمهور کندی از زاویه دید همسرش جکی روایت میشود. ما به دنیای منحصر به فرد او وارد میشویم و همه وقایع را از دید او میبینیم. در حالی که او نه فقط همسر و رییس جمهور محبوبش را از دست داده، بلکه تمام رویاها و آرزوهای شخصی و جمعیاش را هم بر باد رفته مییابد.
Vox Lux (2018)
«واکس لاکس» (Vox Lux) یک فیلم درام موسیقی به کارگردانی «بریدی کوربت» است. بازیگران اصلی فیلم «جود لا»، «استیسی مارتین» و «ناتالی پورتمن» هستند.
این فیلم از آثار مستقل و کم هزینهای است که ممکن است همهپسند نباشند، اما تماشای آن برای طرفداران پورتمن، ضروری محسوب میشود.
داستان درباره «سلست» یک دختر جوان است که پس از رخدادهای غیرمنتظره و عجیبی که برایش اتفاق میافتند، به یک ستاره مشهور موسیقی پاپ تبدیل میشود. فیلم به صورت یک بیوگرافی توسط «ویلم دفو» روایت میشود. فیلم در گذر زمان روایت میشود و پس از گذشت چند سال، پورتمن در نقش سلست 31 ساله ظاهر میشود.
این فیلم در تلاش است که برای خود یک سبک خاص تولید کند. اگرچه در فرم ایرادات زیادی دارد و شاید در متن آهنگها نیز ضعیف ظاهر میشود، در نهایت همهی اینها به پیام اصلی فیلم کمک میکنند. فرهنگ «پاپ» ضعیف، بیمایه و غیرضروری است و انسانها را غیرمتفکر به بار میآورد. دقیقا چیزی که فیلم هست.
اما کنایه هم باید بالاخره در سینما تجلیل شود یا نه؟
شما کدامیک از این آثار را تماشا کردهاید؟ نظرتان درباره کارنامه هنری پورتمن چیست؟ کدام نقش او را بیشتر میپسندید؟